ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΧΡΙΓΑΙΑ.

Εγχείρημα Χριγαία.

Πρώτο μέρος
Ζώντας σύμφωνα με το αρχικό μας πρότυπο.

Δεύτερο μέρος Α
Ζώντας στην πρωταρχική φύση.
Η επιστροφή της φύσης στην αρχική της κατάσταση.

Δεύτερο μέρος Β
Επιδιόρθωση παραδοσιακών προτύπων που καταστρέφουν τη Γη.

Εγχείρημα Χριγαία.

Όλοι θα έπρεπε να ζούμε σε μια κατάσταση αρμονίας με όλα τα όντα, με το σύμπαν και την ενέργεια που βρίσκεται σε αυτό. Η φύση, το θέμα αυτής της παρουσίασης, είναι ένας από τα καλύτερα μέσα όταν επιδιώκουμε μια καθολική ευημερία. Μειώνει το άγχος, βελτιώνει τη διάθεση, διεγείρει τη δημιουργικότητα, αυξάνει την αυτοεκτίμηση και προάγει την επίγνωση. Επιπλέον, όλα τα μονοπάτια που συνδέονται με τη Φύση, όπως η Wicca, ο Σαμανισμός, ο Παγανισμός κ.λπ., έχουν κάτι να μας πουν. Ωστόσο, εάν κάποιος δεν συνδεθεί με την Αμετάβλητη Ουσία του, τα εκπληκτικά αποτελέσματα της Φύσης θα είναι παροδικά. Καθώς η Φύση είναι ένας από τους καλύτερους βοηθούς σε αυτή τη διαδικασία αφύπνισης της φωτισμένης ανθρώπινης ψυχής μας, αυτός είναι ο λόγος για την ύπαρξη αυτού του Εγχειρήματος.

Για μια καλύτερη κατανόηση αυτού του Εγχειρήματος, απαιτείται επαναλαμβανόμενη ανάγνωση με ενδοσκόπηση (των μη πρακτικών μερών), για να ανατείλει μια ουσιαστική συνειδητοποίηση. Το επόμενο βήμα θα είναι να γίνει πράξη. 

 

Πρώτο μέρος

Ζώντας σύμφωνα με το αρχικό μας πρότυπο.

(διαβάζεται σε… λεπτά)

 

Περιεχόμενα :

Εισαγωγή.
Το πνευματικό μας υπόβαθρο.
Ζώντας σύμφωνα με το αρχικό μας πρότυπο.
Ο οικολογικός μας τρόπος ζωής.
Η εσωτερική μας κατάσταση και οι σχέσεις μας με τους άλλους.
Ιερή Σχέση.
Μιλάμε μόνο όταν αρμόζει.
Η καθημερινότητά μας και οι πρακτικές μας.
Τα πέντε στοιχεία στην καθημερινότητά μας.
Διάφοροι τρόποι λήψης στοιχειακής ενέργειας.
Η διατροφή μας. «Τρεφόμαστε» από τα πέντε στοιχεία.
Σαττβική (Sattvic) δίαιτα.
Ενσυνείδητοι παμφάγοι.
Διατήρηση της υγείας και «Αυτοίαση».
Αλλαγή τρόπου ζωής, μετάβαση στο φυσικό μας περιβάλλον: το αρχέγονο δάσος.
Αποτελεσματικές πρακτικές για εξοικονόμηση χρόνου και ενέργειας.
Πηγές ενέργειας.
Προφυλάξεις ασφαλείας για όσους μας επισκέπτονται.
Τι θα μάθουμε σε αυτόν τον τόπο;

 

Εισαγωγή

Ο σκοπός του Εγχειρήματος Χριγαία είναι, για όσους λαμβάνουν μέρος σε αυτό, να διάγουν μια ζωή απλότητας και εσωτερικής πληρότητας, αποκαθιστώντας τη φύση στο αρχικό της πρότυπο. Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός «πρωταρχικού οικοσυστήματος» το οποίο, μόλις φανούν τα εκπληκτικά αποτελέσματα μετά από κάποια χρόνια, θα αποτελέσει το μοντέλο για να αναπαραχθεί αλλού, επομένως είναι επιτακτική ανάγκη να μοιραστούμε τη γνώση της δημιουργίας του με άλλους.

Η κοινότητα μας μοιάζει περισσότερο με μια ομάδα ομοϊδεατών (κυρίως) ζευγαριών και οικογενειών που ζουν σε αγροκτήματα (τμήματα ενός μεγάλου) κοντά το ένα στο άλλο, σε σπίτια χτισμένα οικολογικά, που επιβιώνουν από τα εισοδήματα που προκύπτουν από τη λειτουργία ενός εκπαιδευτικού κέντρου και την παροχή των προϊόντων του οικοσυστήματος, καθώς και με κάθε μέσο που προάγει την υγεία και την ευημερία.

Το έργο Χριγαία θα μπορούσε να ονομαστεί: «ένα μοντέλο για την μετερχόμενη Χρυσή Εποχή» γιατί αυτό που περιγράφεται παρακάτω θα είναι πιο εφαρμόσιμο εκείνη την εποχή. Τώρα η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια καθοδική πορεία και δεν υπάρχουν σχεδόν άνθρωποι που να μπορούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα. Υπάρχουν πάρα πολλές αντίξοες συνθήκες στην εποχή μας και ελάχιστοι από εμάς έχουμε το θάρρος και είμαστε πρόθυμοι να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες και να ξεκινήσουμε το Εγχείρημα Χριγαία. Ωστόσο, αξίζει τον κόπο γιατί, ακόμα κι αν αποτύχει, φυτεύουμε τον σπόρο που θα ωριμάσει όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές ξανά, στην επερχόμενη «Χρυσή Εποχή». Εδώ είμαστε, για να μοιραστούμε την εμπειρία μας με όποιον είναι κατάλληλος για αυτό.

 

Το πνευματικό μας υπόβαθρο

Όταν η ουσία μας, από τα βάθη της, αναζητά να γνωρίσει τον εαυτό της, να ξεπεράσει την απατηλή προσωπικότητα και να ρίξει φως σε όλες τις κρυφές γωνιές του υποσυνείδητου, η «υπέρβαση» γίνεται μια ζωντανή εμπειρία.

Οι άνθρωποι ζουν σε πλήρη άγνοια της αγνής πρωταρχικής τους φύσης, της πνευματικής τους Ουσίας. Αυτή η έλλειψη γνώσης προκαλεί τη γέννηση του «εγώ», ενός εγώ που δημιουργεί ανισορροπίες και διαταράσσει την ενότητα της πολυδιάστατης σύνθεσης της ύπαρξής μας, τις φυσικές, αιθέριες, αστρικές, νοητικές και πνευματικές όψεις μας που είναι σφονδυλικά διασυνδεδεμένες μεταξύ τους και αλληλοεμπεριέχονται η μια μέσα στην άλλη με τρόπο που ο νους μας δεν μπορεί να κατανοήσει.

Καθώς το εγώ μεγαλώνει, δυναμώνει, κι επεκτείνεται στον υλικό κόσμο, με πλήρη ασυνειδησία των λεπτοφυών τους όψεων και των λειτουργιών αυτών.  Ζώντας με μια έξαρση και υπερδιέγερση των αισθήσεων σε έναν ψεύτικο κόσμο φαντασίας και εικονικής πραγματικότητας, οι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι, απογοητευμένοι και δεν ξέρουν πραγματικά τι θέλουν. Μην έχοντας αναζητήσει την «αλήθεια» σε όλη τους τη ζωή, έχουν τρομερό φόβο τη στιγμή του θανάτου, μεταβαίνοντας σε άγνωστο έδαφος όταν αντιμετωπίσουν τα αποτελέσματα των πράξεών τους.

Καθώς οι αναζητητές της «Αλήθειας» είναι όλοι διαφορετικοί, είναι πολλοί οι παράγοντες, (προγονικοί, περιβαλλοντικοί, πολιτισμικοί, προσωπικών εμπειριών, κλπ.) που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο αφυπνίζονται στην αληθινή τους πραγματικότητα. Αυτός όμως είναι ο κοινός τους στόχος. Όταν ξυπνήσει η «επιθυμία» να γνωρίσεις την «αληθινή σου φύση» και να ξεπεράσεις όλους τους περιορισμούς, αργά ή γρήγορα θα τη βρεις, ό,τι κι αν γίνει, και αυτό είναι κοινό σε όλους τους ανθρώπους.

Η διαρκής και αληθινή ευεξία είναι πολύ σπάνια! Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες της ζωής και να βιώσουμε σωματικό και ψυχικό πόνο. Το «κάτω» πάντα ακολουθεί το «πάνω», ανεξάρτητα από το αν έχει να κάνει με τη συνηθισμένη διασκέδαση της ζωής ή τις υψηλές (αλλά όχι υπερβατικές) πνευματικές καταστάσεις που επιτυγχάνονται από εκείνους που αφιερώνουν τη ζωή τους στην ανάπτυξή τους. Είναι πολύ σπάνιο να θέλει κανείς αληθινή απελευθέρωση και να φτάνει αυθόρμητα σ’ ένα βαθύ και διαρκές αίσθημα ολοκλήρωσης χωρίς σκαμπανεβάσματα.

——————————————–

Γνωρίζουμε πολύ καλά όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερ. Η «πτώση» είναι εμφανής, αλλά δεν αναφέρουμε τίποτα από αυτά. Η εστίασή μας είναι σε ό,τι αφορά τη Φύση. Ωστόσο, αναφέρουμε στο δεύτερο μέρος Β τι πήγε στραβά, ως έναν από τους λόγους για τους οποίους αναπτύσουμε το πρωταρχικό οικοσύστημα.

 

Ζώντας σύμφωνα με το αρχικό μας πρότυπο

Παρακάτω χρησιμοποιείται ο ενεστώτας για να περιγράψει πώς ζούσαμε στο μακρινό παρελθόν όταν οι συνθήκες ήταν ευνοϊκές. Τώρα, καθώς το Εγχείρημα περνά από τα διάφορα στάδια ολοκλήρωσης, θα προκύψουν ξανά οι κατάλληλες προϋποθέσεις και όλα όσα αναφέρονται εδώ θα εκπληρωθούν.

Ο δρόμος μας είναι να πάμε βαθύτερα μέσα μας, να αναζητήσουμε αληθινές απαντήσεις πέρα από νοητικές κατασκευές και θεωρίες, υπερβαίνοντας ό,τι μας εμποδίζει να βιώσουμε την τελειότητα σε όλα τα επίπεδα, και ταυτόχρονα φροντίζοντας το σώμα μας με υγιεινή διατροφή, επαρκή ύπνο, μείωση του άγχους, έκθεση στα στοιχεία της φύσης, σε συμφωνία με το φυσικό μας πρότυπο.
Η δημιουργία του πρωταρχικού οικοσυστήματος είναι ο καταλύτης που φέρνει όλα αυτά μαζί.

Μετακομίζοντας από την πόλη για να πάμε να ζήσουμε στη φύση, κάνουμε μια ολοκληρωτική αλλαγή στη ζωή μας ργκαταλείποντας όλα όσα μας εμποδίζουν να ανεβάσουμε αβίαστα το επίπεδο δόνησής μας. Αυτό σημαίνει υιοθέτηση ενός υγιεινού και λιτού τρόπου ζωής ζώντας σε ένα φυσικό ενεργειακό περιβάλλον στη βαθιά φύση.

 

Ο οικολογικός μας τρόπος ζωής

Ζούμε με τον/την σύντροφο/την οικογένειά μας αρμονικά σε μεγάλους ή μικρούς οικισμούς σε αυτόνομα ανεξάρτητα σπίτια με τον κήπο μας από οπωροφόρα δέντρα, λαχανικά κ.λπ., (δείτε παρακάτω το μοντέλο του ενός στρέμματος) που περιβάλλεται από το πρωταρχικό οικοσύστημα. Αυτό είναι το ιδανικό περιβάλλον που μας επιτρέπει να ζούμε την ιδιωτική μας ζωή, με ομοϊδεάτες σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον που μας τρέφει και εκπληρώνει όλες τις ζωτικές μας ανάγκες.

Η ζωή μας πάλλεται σύμφωνα με συμπαντικούς νόμους και χαρακτηρίζεται από εθελοντική απλότητα, επιλέγοντας στα πάντα ποιότητα έναντι ποσότητας, απλότητα έναντι πολυπλοκότητας και φροντίζοβτας τη φύση χωρίς να σπαταλάμε τους πόρους της γης.

Η εσωτερική ευτυχία δεν εξαρτάται από υλικά αντικείμενα ή από προσκόλληση/εξάρτηση στους ανθρώπους.

Επειδή ο καθένας από εμάς συνηχεί με την ίδια αρμονική συχνότητα με τους άλλους, οι χρηματικές συναλλαγές ή οι συναλλαγές αντικειμένων πραγματοποιούνται αμερόληπτα και με παιχνιδίζοντα τρόπο καθώς δεν τίθεται θέμα ιδιοκτησίας. Εφόσον κανένας από εμάς δεν έχει επίπλαστες δευτερεύουσες ανάγκες, ο καθένας λαμβάνει αυθόρμητα σύμφωνα με τις πραγματικές του ανάγκες. Δεν λειτουργούμε βάσει κανόνων. Οι κανόνες είναι απαραίτητοι όταν οι άνθρωποι λειτουργούν αυτόνομα, επομένως η «τάξη» καθίσταται απαραίτητη για να λειτουργήσουν. Δεν τους χρειαζόμαστε, επειδή η κοινή μας εμπειρία είναι πως εξ’αιτίας του «ευοίωνου συγχρονισμού», όλα γίνονται «από μόνα τους» με αρμονικό τρόπο. Διαφωνίες, ζήλιες, εγωιστικοί διαχωρισμοί, αισθήματα εσωτερικής ημιτέλειας που μας κάνει να «κολλάμε» σε ανθρώπους και πράγματα κ.λπ., αμαυρώσεις που δημιουργούν δυσαρμονία και απόσταση από τους άλλους, ανταγωνισμός, αναρχία, χάος κ.λπ., μας είναι άγνωστα.

Τα θαλασσώνουμε σε σχέση με τους άλλους και τον φυσικό κόσμο όταν αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα ασυνείδητα με εγωικές νοητικές αντιλήψεις (συνήθως από άνδρες) ή με μια καρδιά αμαυρωμένη από εγωικό συναισθηματισμό (συνήθως από γυναίκες).
Αντιθέτως, θα έπρεπε με Επίγνωση να μπορείς ταυτόχρονα να γνωρίζεις τι συμβαίνει επακριβώς και να ενεργείς με μια ανοιχτή καρδιά που «αισθάνεται» τι είναι σωστό να κάνεις σε οποιαδήποτε κατάσταση και αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους.

 

Η εσωτερική μας κατάσταση και οι σχέσεις μας με τους άλλους

Ζώντας στην εσωτερική τελειότητα έχουμε μια νεανική εμφάνιση και μια ανέμελη αίσθηση του χιούμορ, μια φρέσκια οπτική που υποκινεί την Παρουσία που βλέπει τα πράγματα όπως είναι και μια ανοιχτή καρδιά και νου που μας κάνει να έχουμε καλές κι αρμονικές σχέσεις με όλους με πλήρη συντονισμό. Οτιδήποτε εμποδίζει αυτή τη ροή είναι ένα πρόβλημα που βρίσκεται στην υποσυνείδητη πολυπλοκότητά μας, κάτι που πρέπει να επιλύσουμε μόνοι μας. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους άλλους εάν έχουν εξιτάρει αυτό που δεν έχουμε ακόμη επεξεργασθεί αρκετά. Αυτή η κατανόηση είναι ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχουν συγκρούσεις, διαφωνίες ή παρεξηγήσεις μεταξύ μας. επομένως είναι φυσικό να διατηρούμε αυθόρμητα μια καλή ισορροπία στις σχέσεις μας με τους άλλους. Με αυτόν τον τρόπο αναβαθμίζεται η δυναμική της ομάδας μας.

 

Ιερή Σχέση

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για αυτό το θέμα που θα δοθεί εδώ μόνο μια σύντομη περιγραφή. Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς αποτελεί τον ακρωγωνιαίο λίθο της κοινότητας, η οποία θα έπρεπε ιδανικά να αποτελείται από ζευγάρια και οικογένειες. Οι ελεύθεροι πρέπει να βρίσκονται σε προπαρασκευαστικό μονοπάτι που θα τους οδηγήσει στην «πρωταρχική» συγχρονικότητα για να γνωρίσουν τον/την σύντροφό τους. Οι σχέσεις πρέπει να αντικατοπτρίζουν την αλήθεια των παρακάτω:

«Έχοντας σταματήσει να ταλαντεύεται κανείς ανάμεσα στις ακρότητες της αγάπης και της έλλειψης αγάπης (αδιαφορία, τσακωμοί, ζήλια κ.λπ.), είναι έτοιμος/η να περπατήσει το μονοπάτι της υπερβατικής ένωσης με έναν/μια σύντροφο, αν και όταν υπάρχει πρωταρχικός συγχρονισμός. Όταν δεν υπάρχει «πτώση» από την πρωταρχική κατάσταση του γνήσιου «Είναι», η φυσική κατάσταση της Διαυγούς Αυτογνωσίας που χαρακτηρίζεται από μια εξαιρετικά ευδαιμονική Συνείδηση που αυξάνεται μέσω της Ιερής Ένωσης του ζευγαριού. Και η απόρροια αυτής της Ενσυνείδητης Αγάπης είναι η αυθόρμητη «ευχή» για καθολική συμπαντική απελευθέρωση.

Για όσους είναι μόνοι τους που προετοιμάζονται για αυτό το «μονοπάτι της υπερβατικής ένωσης», ένα πολύ σημαντικό βήμα είναι η μεταστοιχείωση της σεξουαλικής ενέργειας. Αυτό είναι άκρως απαραίτητο για την ανοδική πορεία.

 

Μιλάμε μόνο όταν αρμόζει

Η ζωή κυλά με τις φυσικές εναλλαγές «δράσης» και «μη-δράσης». Η δράση της ομιλίας σχετίζεται με την αλληλεπίδραση μεταξύ μας στην παρούσα στιγμή μιλώντας μόνο όταν είναι απαραίτητο για πρακτικά θέματα, αποφεύγοντας τις ανούσιες συζητήσεις και η μη-δράση σχετίζεται με τη σιωπή. Εφόσον ο στόχος μας είναι να βιώσουμε την πληρότητα του «Είναι» στην απόλυτη απλότητα της ζωής μας, δεν έχει νόημα να μιλάμε ούτε καν για πνευματικά θέματα, πόσο μάλλον να γεμίζουμε ασυνείδητα το νου μας με έννοιες και πεποιθήσεις λογικών σκέψεων. Αν δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο, ας σιωπήσουμε για να βιώσουμε την πληρότητα του «Είναι» μας πιο γρήγορα. Το να μην μιλάμε περισσότερο από όσο χρειάζεται, μας βοηθά επίσης να είμαστε πλήρως παρόντες στη δική μας εσωτερική εμπειρία, επιτρέποντας έναν νέο, πιο αυθεντικό τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα να αναδυθεί από μέσα μας.

Η σίγαση του νου και η ηρεμία της καρδιάς συμβαίνουν φυσικά όταν ξεκουραζόμαστε σε χαλαρή θέση μετά από σωματική άσκηση, καθημερινή εργασία, περπάτημα, κολύμπι κ.λπ. Αυτή την ηρεμία την αισθανόμαστε επίσης όταν καθόμαστε ακίνητοι την ώρα της αυγής και πριν τη δύση του ηλίου, όταν η φύση η ίδια βρίσκεται σε κατάσταση παύσης, τη στιγμή που αλλάζει από το σκοτάδι στο φως και από το φως στο σκοτάδι. Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τη φύση μπορούν να αντιληφθούν αυτές τις λεπτές αλλαγές.

 

Η καθημερινότητα μας και οι πρακτικές μας.

Δουλεύουμε μέχρι μια ώρα πριν το ηλιοβασίλεμα. Στη συνέχεια συντονιζόμαστε με τη φύση τη στιγμή της μετάβασής της στη βαθύσκιωτη σιγή της και μετά πηγαίνουμε σπίτι ή μαζευόμαστε, ανάβουμε μια φωτιά αν κάνει κρύο και μοιραζόμαστε στιγμές χαράς και ανάτασης πριν αποχωρίσουμε για να κοιμηθούμε νωρίς.

Είναι πολύ εύκολο να προσαρμοστεί κανείς στο πρωινό ξύπνημα, εφόσον μάθει να κοιμάται νωρίς, επειδή αυτός ο βιορυθμός είναι ενσωματωμένος φυσικά μέσα μας. Το να ξυπνάς νωρίς φέρνει φρεσκάδα και διαύγεια, ανοιχτή καρδιά και καθαρό κεφάλι, και σε προετοιμάζει για την πρωινή εσωτερική εργασία.

Το πρωί, ξυπνάμε πριν χαράξει ο ήλιος και συντονιζόμαστε με τον βαθύ ύπνο της φύσης πριν από το λυκόφως, σύμβολο της υπερσυνείδησης πριν μορφοποιηθεί. Το χάραγμα του ήλιου, η αυγή, σηματοδοτεί συμβολικά την ανατολή του Φωτός μέσα μας. Έχοντας επίγνωση της φθαρτής τους υπόστασης, συνδεόμαστε με τις ενέργειες της Γης,τα πέντε στοιχεία στην αρχέγονη μορφή τους και θεωρώντας τα σύμβολα της Πρωταρχικής μας Φύσης τα ανάγουμε στην πρωταρχική τους μορφή ως εξής:

Περπατάμε στο έδαφος της Ύπαρξης.

Κολυμπάμε στα καθαρά νερά της Ανοιχτής Καρδιάς.

Λουζόμαστε στον Ήλιο της Συνειδητότητας.

Αναπνέουμε τον αέρα της Ελευθερίας.

Ενδοσκοπούμε στην απειροσύνη των πάντων.

Καθαρίζουμε το σώμα-νου μας με τα Στοιχεία

στην πιο αγνή τους μορφή στο παρθένο δάσος μας

που βρίθει με υψηλή στοιχειακή ενέργεια.

Εξαλείφοντας από την ύπαρξή μας όλα τα στοιχεία που υπόκεινται στον χρόνο, ΟΝΤΑΣ στην αιώνια στιγμή του ΤΩΡΑ, ΕΔΩ, στην άμεση παρουσία των στοιχείων της φύσης, συνδεόμαστε άμεσα μαζί τους ενώ συγχωνεύουμε την ουσία μας στην Ενότητα, πέρα από αυτόν που αντιλαμβάνεται/αισθάνεται, το αντιληπτό/ αισθανόμενο στοιχείο και την πράξη της αντίληψης/αίσθησης.

Στο βωμό της φύσης βαθιά μέσα στο αρχέγονο δάσος:

Συνδεόμαστε με τη γη καθισμένοι σταυροπόδι στο γυμνό έδαφος.

Περπατάμε ξυπόλητοι και αλείφουμε πηλό στο σώμα μας.

Κολυμπάμε στα κρυστάλλινα νερά του ποταμού ή της θάλασσας.

Κοιτάμε τον Ήλιο (με κλειστά μάτια αν είναι ψηλά στον ορίζοντα).

Αναπνέουμε από τα σπλαχνικά μας βάθη, απορροφώντας την «ενέργεια» του αέρα.

Ατενίζουμε τον καταγάλανο ουρανό και συγχωνευόμαστε με το «άπειρο».

Τέλος, καθόμαστε, με όλα τα στοιχεία ισορροπημένα στο είναι μας, σε απόλυτη ησυχία και πληρότητα. Στη συνέχεια σχηματίζουμε έναν κύκλο πιασμένοι χέρι-χέρι και μοιραζόμαστε την ύψιστη κατάσταση της ύπαρξής μας με όλα τα όντα που επιθυμούν την απόλυτη ελευθερία και ευτυχία, εκπληρώνοντας τη συλλογική μας ευθύνη προς όλους, που όπως κι εμείς, αναζητούν διαρκή ευτυχία, αλλά που λόγω άγνοιας λαμβάνουν δυστυχία.

Στο τέλος, μετά από ολιγόλεπτη σιωπή, κάνουμε μια βόλτα στο αρχέγονο δάσος μας σιωπηλά, νιώθοντας το λεπτό μυστήριο και την ομορφιά της φύσης, το υπόβαθρο που μας στηρίζει στο εσωτερικό μας ταξίδι.

 

Τα πέντε στοιχεία στην καθημερινότητά μας.

Ήλιος: κάνουμε ηλιοθεραπεία κάθε μέρα και όταν έχει αέρα και κρύο μπαίνουμε σε ένα θερμοκήπιο (το οποίο έχει και φυτά) με την κινητή οροφή ανοιχτή για να δεχόμαστε απευθείας τον Ήλιο (όχι μέσω του πλαστικού ή του γυαλιού που εμποδίζει τις ακτίνες UVB).

Νερό: κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα/ποτάμι όλο το χρόνο ή κάνουμε ντους με νερό σε θερμοκρασία σώματος ή με ζεστό νερό που ακολουθείται από κρύο, μια πρακτική που μας βοηθά να μην κρυώνουμε και να μη κρυολογούμε. Προσθέτουμε ιχνοστοιχεία ή άλατα θερμών ιαματικών πηγών στην μπανιέρα (ή hot tub), κολυμπάμε στην πισίνα μας χωρίς χλώριο και αποτοξινωνόμαστε στη σάουνα ατμού με βότανα. Τα βότανα απορροφώνται από τους πόρους του σώματός μας και μετά ακολουθεί ένα κρύο ντους. Επίσης ενεργοποιούμε το νερό που πίνουμε με διάφορους τρόπους.

Αέρας – Ο τρόπος που αναπνέουμε «φυσικά» (βαθιά από την κοιλιά μας), μας επιτρέπει να απορροφήσουμε την ενέργεια του αέρα. Αυτό βοηθά επίσης στην αναζωογόνηση των οργάνων μας μέσω του μικροκοσμικού κύκλου. Επίσης τρίβουμε το δέρμα μας με στεγνή βούρτσα που βοηθάει το λεμφικό σύστημα. Γη συν αέρας ισοδυναμεί με κίνηση. Είτε κάνουμε κάποιες συγκεκριμένες ασκήσεις κάθε μέρα είτε απλά όταν δεν μπορούμε να δουλέψουμε έξω χειρονακτικά λόγω καιρού, η κίνηση με σωστή αναπνοή παρέχει ισορροπία.

Γη: για να απορροφήσουμε ενέργεια από τη γη περπατάμε ξυπόλητοι όταν ο καιρός το επιτρέπει, κάνουμε λασπόλουτρο, καθόμαστε σταυροπόδι στο έδαφος, κοιμόμαστε σε ένα στρώμα από φυσικές ίνες σε πάτωμα από πηλό, χώμα ή φυσικό τσιμέντο και τρώμε με τα χέρια μας. Η επαφή με το στοιχείο της γης σημαίνει επίσης ότι ζούμε σε σπίτια κατασκευασμένα από φυσικά υλικά, χωρίς μεταλλικό πλέγμα, κοτετσόσυρμα, σιδερένιες μπετόβεργες ή κοινό τσιμέντο για δάπεδα, τοίχους ή στέγες, τα οποία είναι ανθυγιεινά επειδή εμποδίζουν τον γεωμαγνητισμό της γης και την κοσμική ακτινοβολία.

Αιθέρας: Αυτό συμβαίνει όταν η αιθερική ενέργεια στο σώμα μας έρχεται σε επαφή με τον αιθέρα που υπάρχει παντού. Αν έχουμε σύνδεση με την «Πηγή», αυτή εκφράζεται μέσα μας μέσω του αιθέρα. Διαφορετικά, απλώς αναζωογονούμαστε από τον ζωτικό αιθέρα της γης. Για καλύτερο εστιασμό στην απορρόφηση του αιθέρα μπορούμε να ατενίζουμε τον καταγάλανο ουρανό. Βοηθά να το κάνουμε αυτό με άδειο στομάχι.

 

Διάφοροι τρόποι λήψης στοιχειακής ενέργειας

Η καθαρή μορφή των πέντε στοιχείων, ταυτόχρονα, μπορεί επίσης να μας «θρέψει» με λεπτό τρόπο μέσω των αισθήσεων, καθώς αυτές είναι οι επικοινωνιακές ιδιότητες των στοιχείων, ειδικά αν βρισκόμαστε σε φυσικό περιβάλλον. Ο χώρος-Αιθέρας διευρύνει το νου, το στοιχείο του αέρα μεταδίδει τον ήχο και δονεί το ακουστικό νεύρο του αυτιού, το στοιχείο Φωτιά φλέγει την όραση, η ρευστότητα του Νερού ενισχύει το άρωμα και τη γεύση και η στερεότητα της Γης διευρύνει την αφή. Όταν βελτιώνουμε την ικανότητα των αισθήσεών μας, αποκτούμε υπεραισθητηριακές δυνατότητες και, καθώς εκτιθέμεθα σε υψηλότερες συχνότητες, αυτές «τροφοδοτούν» το ενεργειακό μας σώμα με λεπτοφυείς εκπομπές. Ομοίως, τα πέντε στοιχεία διαπερνούν και τα συναισθήματά μας, καθώς κι αυτά αποτελούνται από λεπτές στοιχειώδεις δομές.

Οι καθαρές μορφές των πέντε στοιχείων είναι επίσης τα δομικά στοιχεία της ενεργειακής μορφής των αιθέριων οντοτήτων της φύσης, όπως οι νεράιδες και τα πνεύματα της φύσης κάθε είδους, μέχρι τους προγονικούς θεούς που βασιλεύουν στη φύση*. Αυτές έχουν την ικανότητα να «θρέφουν», μερικώς ή ολικώς μέσω του μετασχηματισμού της ενέργειας σε ύλη, έναν άνδρα ή μια γυναίκα που έχουν έμφυτη ροπή σε κάτι τέτοιο. Αυτό δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σαν καλό ή κακό. Είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει σε ανθρώπους που ζουν στη φύση κι έχουν βαθιά σχέση μαζί της και τα στοιχειώδη της.

* δείτε παρακάτω στο Δεύτερο Μέρος, το κεφάλαιο: Οι λεπτές δυνάμεις που κυριαρχούν στη Φύση.

 

Η διατροφή μας. «Τρεφόμαστε» από τα πέντε στοιχεία.

Όσοι έχουν καταφέρει την ωμή καρποφαγία και παράλληλα τρέφονται από την αιθερική ενέργεια και την ενέργεια των τεσσάρων στοιχείων, απολαμβάνουν άριστη υγεία και μακροζωία. Οι υπόλοιποι τρώνε μαζί με τα ωμά και υψηλής ποιότητας μαγειρεμένα τρόφιμα φυτικής προέλευσης. Μεγάλη ποικιλία από δημητριακά, όσπρια, σπόρους και ξηρούς καρπούς, λαχανικά, κοινά και άγρια φρούτα (ούτε άγουρα ούτε υπερώριμα), άλγη και φύκια, υπερτροφές και κοινά και άγρια βότανα.

Το πιο σημαντικό είναι η υπεραίσθηση όσον αφορά το τι μας τρέφει ουσιαστικά. Επιλέγουμε αυθόρμητα αυτό που δεν θα μας βλάψει, και επίσης αυτό που δεν θα βλάψει τα έμβια όντα. Έτσι δεν ακολουθούμε κανόνες όσον αφορά τη διατροφή, ειδικά επειδή εισέρχεται ο παράγοντας «αιθέρας» στην διατροφή. Μπορούμε να λάβουμε «αιθερική τροφή» (από το στοιχείο αιθέρας) όταν κάνουμε νηστεία, το βράδυ που δεν τρώμε, διαλειμματική (που τρώμε μόνο αν πεινάσουμε πολύ) ή όποιας μορφής νηστείας ή ξηρασίας (χωρίς υγρά).Βοηθάει να μη φάμε μέχρι να αδειάσουμε εντελώς από το φαγητό της προηγούμενης ημέρας και να πεινάμε αρκετά, κάτι που μπορεί να συμβεί το πρωί, το μεσημέρι ή το απόγευμα. Αυτό επιτρέπει στο σώμα να αναγεννάται, να αποτοξινώνεται καθημερινά, να εξισορροπεί τις ορμόνες και να μην παίρνει επιπλέον βάρος. Το στοιχείο αιθέρα δημιουργεί χώρο, βελτιώνει την ικανότητά μας να απορροφούμε ουσίες από τις τροφές και επιτρέπει την απαλλαγή από τις τοξίνες.

Τα άλλα τέσσερα στοιχεία είναι η γη, η καθ’ αυτού στερεά τροφή, το νερό, τα υγρά που πίνουμε ή το νερό που περιέχεται στα τρόφιμα, η φωτιά είναι η ηλιακή ενέργεια που είναι αποθηκευμένη σε φυτικό (ή ζωικό) ιστό που «διεγείρει» την πεπτική μας ενέργεια– «φωτιά» για να επεξεργαστεί την τροφή,  και ο αέρας είναι η κοιλιακή αναπνοή που αναζοπυρώνει την πεπτική φωτιά βοηθώντας την πέψη και ο χώρος που αφήνουμε όταν δε γεμίζουμε εντελώς το στομάχι μας για να μπορεί να κινείται η τροφή και να αναμειγνύονται τα γαστρικά υγρά μ’ αυτήν για να γίνει σωστά η αφομοίωση. Έτσι ζούμε επαναλαμβάνοντας τον ίδιο κύκλο ξανά και ξανά εναλλάσσοντας την πρόσληψη των τεσσάρων στοιχείων (τροφή) με την αφαγία (αιθέρας-πράνα).

 

Σαττβική (Sattvic) δίαιτα

Σύμφωνα με έναν Συμπαντικό Νόμο, τα πάντα ξεκινούν από μέσα προς τα έξω, που σημαίνει ότι η εσωτερική αλλαγή κυριαρχεί στην εξωτερική. Για παράδειγμα, σε μια αλλαγή διατροφής, πρώτα, υπάρχει μια εσωτερική συνειδητή αλλαγή και μετά εξωτερικεύεται αυτόματα και φυσικά. Αν δεν γίνει έτσι, η αλλαγή δεν θα διαρκέσει. Όταν η αλλαγή συμβαίνει από μέσα, προκύπτει μια διαισθητική επιλογή τροφών, η οποία ξεπερνά κάθε λογική εξήγηση. Σημαίνει πως επιλέγουμε τον χρόνο που τρώμε, τον τύπο και την ποσότητα τροφής που προάγει τη βέλτιστη υγεία με τις ελάχιστες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αποφεύγοντας παράλληλα να προκαλούμε πόνο στα έμβια όντα (στους ανθρώπους και στα ζώα), και αυτό γίνεται αυτόματα. Αυτή η «ηθική» είναι μια από τις ποιότητες της ψυχής μας.

Η Εσωτερική μας Σοφία «επιτάσσει» να τρώμε μόνο τροφές υψηλότερης δόνησης, εξαλείφοντας όλα τα προϊόντα ζωικής προέλευσης. Αυτό συμβαίνει παράλληλα με τη στιγμή που η επίφυση μας ενεργοποιείται και κάνει όλες τις απαραίτητες μεταστοιχιώσεις με αποτέλεσμα να μην μας λείπουν καθόλου θρεπτικά συστατικά. Η βιολογική μεταστοιχείωση έχει αποδειχθεί επιστημονικά εδώ και δεκαετίες, αλλά αυτές οι πληροφορίες είναι κρυμμένες από τα μάτια του κόσμου,. Όπως η κότα λαμβάνει από την τροφή της το ένα δέκατο από το ασβέστιο που υπάρχει στο τσόφλι των αυγών και τα υπόλοιπα εννέα δέκατα άλλα στοιχεία τα μεταστοιχειώνει σε ασβέστιο, το ίδιο μπορούμε να κάνουμε κι εμείς για όλα τα ιχνοστοιχεία και τις βιταμίνες. Η άγνοια αυτής της δυνατότητάς μας συντηρεί ένα εμπόριο δισεκατομυρίων από «ειδικούς» και από άχρηστα προϊόντα.

Όταν οι άνθρωποι ακολουθούν μια ελλειπή φυτική διατροφή από πεποίθηση ή ενσυναίσθηση προς τα ζώα και παράλληλα δεν μπορούν να κάνουν μεταστοιχίωση, τελικά καταλήγουν να χάσουν την υγεία τους. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από αυτούς που ακολουθούν ελλειπείς δίαιτες φυτικής ή ωμής τροφής δεν αναγνωρίζουν τα συμπτώματα ως προς τι είναι αυτό που τους λείπει. Τα σημάδια της έλλειψης μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και μετά από χρόνια. Τα μπερδεύουν με την αποτοξίνωση. Νομίζουν πως αυτό είναι που συμβαίνει ενώ στην πραγματικότητα είναι άρρωστοι επειδή τους λείπουν θρεπτικά συστατικά. Αυτά τους λείπουν γιατί δεν έχει ενεργοποιηθεί η επίφυση τους για να μπορούν να κάνουν μετουσιώσεις και δεν καταναλώνουν ζωικά προϊόντα. Αυτό αποδεικνύεται από στατιστικές που δείχνουν πως το 75% των χορτοφάγων, μετά από μια περίοδο 8 έως 10 ετών, ξαναγίνονται παμφάγοι και οι vegan περιλαμβάνουν στη διατροφή τους γαλακτοκομικά και αυγά.

 

Ενσυνείδητοι παμφάγοι

Το να είσαι συνειδητός παμφάγος σημαίνει ότι αναγνωρίζεις ξεκάθαρα πως για κάποιο λόγο έχεις απόλυτο δικαίωμα να ζεις αφαιρώντας τις ζωές των ζώων. Για το σκοπό αυτό, χρειάζονται πολύ μεγαλύτερη έκταση βοσκής και για  την καλλιέργεια ζωοτροφών από μια φυτική διατροφή. Αυτό συνεπάγεται επίσης τη θανάτωση του μοσχαριού ή του μωρού κάθε χρόνο για να πάρει το γάλα των ζώων. Αν ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία, μπράβο, συνεχίστε, αλλά οι δρόμοι μας είναι πολύ διαφορετικοί. Το να έχουμε ψυχή σημαίνει επίσης ότι έχουμε τη ζωτική ενέργεια που ρέει μέσα μας, η οποία μας επιτρέπει να μεταμορφωθούμε. Και καθώς η ζωή μας δεν απειλείται άμεσα από την έλλειψη θρεπτικών συστατικών που περιέχει το κρέας, δεν έχουμε το δικαίωμα να προκαλούμε αφάνταστο πόνο και πανικό στα δύστυχα ζώα. Ούτε έχουμε τυφλή πίστη σε δόγματα ή θρησκείες που ισχυρίζονται ότι ο Θεός τα δημιούργησε για να είναι η τροφή μας. Ακολουθούμε μόνο τη συνείδησή μας που μας καθοδηγεί καθώς αφυπνίζεται και γι’ αυτό «πιστεύουμε» μόνο σε ό,τι μας αποκαλύπτεται και σε ό,τι έχουμε άμεση εμπειρία.

Ιδού ένα παράδειγμα ενός συνειδητού παμφάγου. Υπάρχει ένα είδος ψαριού, η σμύρνα, που όταν βλέπει ότι πρόκειται να τη σκοτώσουν δεν το επιτρέπει. Ξερνάει τα εντόσθιά της και πεθαίνει. Ένας φίλος ψάρεψε μια σμύρνα και μόλις την έπιασε της μίλησε και της είπε «Μην αυτοκτονήσεις. Θα σε πετάξω πίσω στη θάλασσα για να ζήσεις». Η σμύρνα κατάλαβε και περίμενε υπομονετικά να την ελευθερώσει από το αγκίστρι. Αυτό το παράδειγμα δείχνει πως όποιος κυριαρχεί στο ζωικό βασίλειο είναι πιο αυθεντικός επειδή σκοτώνει από επιλογή κι αν μπορεί να επηρεάσει τη συνείδηση των ζώων κατά κάποιο τρόπο, μπορούν αυτά να «λυτρωθούν» από τον δήμιό τους Το αν αυτό θα γυρίσει μπούμερανγκ κατά πάνω τους στο μέλλον ή όχι, όποιος το γνωρίζει με σιγουριά, ας τους κρίνει. Όταν κάποιος σκορπάει τον πόνο τρώγοντας κρέας, η επιστροφή του πόνου είναι οι ασθένειες που ακολουθούν και η πολύ οδυνηρή στιγμή του θανάτου. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να ζει και να εργάζεται μέχρι την τελευταία στιγμή με τέλεια υγεία και να πεθαίνει στον ύπνο του απλά εκπνέοντας.

Η φυτική διατροφή μας εναρμονίζει με τη φύση και μας κρατά υγιείς και δυνατούς.

 

Διατήρηση της υγείας και «Αυτοίαση»

Στο παρελθόν, κατά την εποχή των Μάγια στη Λατινική Αμερική, την Κίνα, και ίσως αλλού, οι άνθρωποι γνώριζαν πως κανένα θεραπευτικό «κόλπο» δεν λειτουργούσε τέλεια, επομένως ήταν δουλειά των γιατρών να φροντίσουν ώστε οι άνθρωποι να διατηρούν την υγεία τους, δηλαδή να μην αρρωσταίνουν ευθής εξ αρχής. Αν αυτοί αρρώσταιναν, κοβόταν ο μισθός των γιατρών.

Υγεία είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου που διατηρείται όταν ακολουθεί το αληθινό του πρότυπο σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του, όταν δηλαδή «παραμένει» στο χρόνο και στο χώρο στο διαχρονικό «είναι». Εάν παρεκκλίνουμε, αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί ασθένεια. Τότε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς, πού και τι πήγε στραβά, ώστε να μπορέσουμε να ανακτήσουμε την ισορροπία και την υγεία. Κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει αυτό για εμάς. Αν αφήσουμε την υγεία μας στα χέρια κάποιου άλλου, κινδυνεύουμε να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα. Σίγουρα, οι άλλοι μπορούν να μας βοηθήσουν ως ένα βαθμό, μπορούν να μας δώσουν ένα χέρι να σηκωθούμε αλλά εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει μετά να περπατήσουμε. Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να εργαστούμε εσωτερικά και να μετουσιώσουμε τις ψυχοσυναισθηματικές αμαυρώσεις, τα ψυχικά υπολείμματα, τις οντότητες «προσκολλούν» τις «πληγές» μας και να ξεκινήσουμε μια ουσιαστική και συνειδητή διαδικασία ψυχικού, συναισθηματικού, ενεργειακού και σωματικού εξαγνισμού. με άλλα λόγια, μια διαδικασία μεταμόρφωσης όλων των περιοριστικών μας στοιχείων, χρησιμοποιώντας ως μέσο την Ανώτερη Δύναμη που έχουμε μέσα μας. Όταν λοιπόν παρεκκλίνουμε, μόνο η αυτοθεραπεία λειτουργεί με αληθινά και μόνιμα αποτελέσματα.

Αν αρρωστήσουμε σπάνια, νηστεύουμε (όπως κάνουν τα ζώα) και συνδεόμαστε με την Πηγή. Από εκεί προέρχεται η ύψιστη μορφή θεραπείας. Εάν η σύνδεσή μας δεν είναι πολύ ισχυρή λόγω κάποιου περιοριστικού παράγοντα που έχει προκαλέσει την ασθένεια, την αντιμετωπίζουμε με ευγενικό, στοργικό και ασφαλή τρόπο. Απλά πάμε και το συναντάμε εκεί που βρίσκεται μέσα μας. Εάν είναι απαραίτητο, επιταχύνουμε τη διαδικασία αυτοϊασης με DO-IN (αυτο-μασάζ), φυτικές ουσίες (βότανα, φρούτα κ.λπ.) και άλλες μεθόδους, όπως η σύνδεση με τα πέντε στοιχεία. Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από τις αμέτρητες εναλλακτικές θεραπείες που έχουν εμφανιστεί στην εποχή μας, όπου σχεδόν καμία από αυτές δεν εξετάζει εάν το άτομο έχει βρει τη λύση στην ανισορροπία του και μπορεί να προχωρήσει μόνο του, και χρειάζεται απλώς μερική εξωτερική βοήθεια.

Οι περισσότεροι εναλλακτικοί γιατροί ενεργούν με άγνοια χωρίς να λαμβάνουν υπόψη πολλούς παράγοντες και ιδιαίτερα τους λείπει μια ολιστική προσέγγιση. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι κάποιος κάνει συνεχείς επιθέσεις στη γυναίκα του και ως αποτέλεσμα αρρωσταίνει. Πηγαίνει στον ενεργειακό θεραπευτή και αφού τον θεραπεύσει συνεχίζει να δέρνει τη γυναίκα του. Οι θεραπευτές που πληρώνονται με κάποιο τρόπο για να εφαρμόσουν τη «μαγική τους ατζέντα» σε εσάς, είναι επιβαρυμένοι (κι ας κάνουν τελετές καθαρισμού) από την αρνητικότητα των ασθενών τους (που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη ζωή τους και τις πράξεις τους) και αυτοί οι θεραπευτές πρέπει να αποφεύγονται.

 

Αλλαγή τρόπου ζωής, μετάβαση στο φυσικό μας περιβάλλον: το αρχέγονο δάσος

Ζούμε σε έναν πλανήτη που καταστρέφεται δέκα φορές πιο γρήγορα από ό,τι ανοικοδομείται. Δυστυχώς, αυτό που συμβαίνει στις πόλεις με περιβαλλοντική συνείδηση, ανακύκλωση, αγορά βιολογικών προϊόντων κ.λπ., δεν αρκεί, γιατί εκεί έξω που συμβαίνει η καταστροφή, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας να τη σταματήσει.

Έτσι, εκτός από το να ζούμε μια ζωή σύμφωνα με το αρχικό μας πρότυπο, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να επαναφέρουμε τη φύση στην αρχική της κατάσταση (εξηγείται στο δεύτερο μέρος). Η μέθοδος της αναγέννησής της είναι μοναδική. Το «πρασίνισμα « του πλανήτη μας δεν γίνεται με μηχανήματα που μολύνουν ούτε κλέβοντας τη γονιμότητα από άλλα μέρη για να αυξήσουμε τη δική μας. Αντιθέτως, αυτό που κάνουμε είναι να αποκαταστήσουμε την ισορροπία του οικοσυστήματος βελτιώνοντας τη γη, αλλά για να το κάνουμε αυτό πρέπει να έρθουμε πιο κοντά στη φύση, ζώντας εκεί για να παίξουμε τον ρόλο μας στην αποκατάστασή της. Αυτή η κίνηση δεν είναι απόδραση, καθώς βασίζεται στην κοινή λογική και εκπληρώνει την επιθυμία μας να ζήσουμε επί της ουσίας, να γίνουμε αυτάρκεις, να ζήσουμε μια ανέμελη και απλή ζωή, απαλλαγμένη από εξαρτήσεις. Αυτό το καλό που κάνουμε για τη Γη βοηθάει όλη την ανθρωπότητα άμεσα και έμμεσα.

Η αλλαγή του τρόπου ζωής και η απομάκρυνση από τις καθημερινές δραστηριότητες της πόλης μπορεί να πάρει χρόνο, αλλά οι προκλήσεις που προκύπτουν κατά τη μετάβαση σε ένα φυσικό περιβάλλον τελικά ξεπερνιούνται. Καθώς προσγειωνόμαστε όλο και περισσότερο, η πρωταρχική μας διαισθητική νοημοσύνη ξεκλειδώνεται, κάτι πολύ σημαντικό για την αποκατάσταση του πρωταρχικού οικοσυστήματος και την αύξηση της γονιμότητας της Γης ενόσω απολαμβάνουμε τους καρπούς των πράξεών μας.

Αυτό γίνεται με τη φυσική μέθοδο καλλιέργειας του Masanobu Fukuoka, και με την εφαρμογή φυσικών εδαφοβελτιωτικών, χωρίς συμβατική λίπανση, χωρίς όργωμα και χωρίς κλάδεμα. Σπέρνουμε λοιπόν στα πεταχτά σβόλους αργίλου με σπόρους από εκατοντάδες είδη και δημιουργούμε ένα οικοσύστημα μεγάλης βιοποικιλότητας από μια μεγάλη ποικιλία φυτών, από ήμερα και βρώσιμα (και μη) άγρια ​​οπωροφόρα δέντρα και θάμνους έως ήμερα και άγρια ​​λαχανικά, όσπρια και δημητριακά, βότανα και διακοσμητικά φυτά και δέντρα. Αυτό είναι ένα αυτοσυντηρούμενο οικοσύστημα, το οποίο κάνει τη γη όλο και πιο εύφορη και ανθεκτική στις ακραίες καιρικές συνθήκες. Είναι πολύ ανώτερο από τη βιολογική γεωργία εάν αυτή ασκεί όργωμα, κλάδεμα, μονοκαλλιέργεια και λίπανση με αφύσικα λιπάσματα όπως κοπριά, οστεάλευρα και ιχθυάλευρα και ραντίζει με τοξικά φυτά όπως ο καπνός. Αυτές οι πρακτικές, αργά ή γρήγορα, καταλήγουν να καταστρέψουν τη γη.

 

Αποτελεσματικές πρακτικές για εξοικονόμηση χρόνου και ενέργειας.

Στις διάφορες εργασίες μας, η κορυφαία αποδοτικότητα και πρακτικότητα είναι υπ’ αριθμόν ένα, και γι αυτό κάνουμε τα πράγματα έξυπνα με τον καλύτερο τρόπο με τους περιορισμένους πόρους που διαθέτουμε. Αυτό μας οδηγεί να κάνουμε διάφορες εφευρέσεις, όπως τα εργαλεία κηπουρικής (από μπρούτζο), που είναι πιο αποτελεσματικά από αυτά του εμπορίου.

Αν και η τεχνολογία που χρησιμοποιούμε δεν είναι πολύπλοκη, είναι πολύ αποτελεσματική. Επίσης χτίζουμε τα σπίτια μας με φυσικά υλικά και χρησιμοποιούμε εναλλακτικούς τρόπους (Ήλιο, γεωθερμία κ.λπ.) για θέρμανση κ.λπ.

 

Πηγές ενέργειας

Ένα άλλο πλεονέκτημα της φυτικής διατροφής  είναι ότι, αφού παράγουμε όλα όσα χρειαζόμαστε και δεν έχουμε τίποτα ευπαθές όπως τα ζωικά προϊόντα, δεν χρειαζόμαστε σχεδόν καθόλου ψύξη. Αποξηραίνουμε την περίσσια παραγωγή για το χειμώνα και όταν θέλουμε να τα καταναλώσουμε τα μουλιάζουμε πρώτα. Ωστόσο, ειδικά στην αρχή, μέχρι να αρχίσουν να παράγουν τα δέντρα και μέχρι να βελτιώσουμε τις απλές τεχνολογίες που υπάρχουν, θα ήταν βολικό να έχουμε ένα σύστημα ψύξης με υγραέριο που να ψύχει, για παράδειγμα, ένα μικρό υπόγειο κελάρι. Θα έχουμε ένα σύστημα που θερμαίνει νερό για τα ντους, το νεροχύτη της κουζίνας, το μπάνιο και τα καλοριφέρ για τη θέρμανση του σπιτιού χρησιμοποιώντας τον ήλιο, το φυσικό αέριο και μια ξυλόσομπα (όπου ταυτόχρονα θα παράγουμε βιοκάρβουνο, ένα από τα καλύτερα βελτιωτικά του εδάφους). Για να πλύνουμε τα ρούχα, θα χρησιμοποιήσουμε πλυντήριο με πεντάλ. Θα μαγειρεύουμε πάνω σε σωλήνες που κυκλοφορεί καυτό λάδι που θερμαίνεται από τον ήλιο με φακούς Fresnel κι όταν δεν έχει ήλιο με υγραέριο προσπαθώντας να αποφύγουμε τα καυσόξυλα, αφού τα πεσμένα δέντρα συνεισφέρουν οργανική ύλη στο δάσος. Δεν κόβουμε ποτέ ζωντανά δέντρα, αλλά συλλέγουμε νεκρά κλαδιά και πεσμένα ξερά δέντρα. Θα έχουμε φωτοβολταϊκά με μπαταρίες και inverter 220V για μικρές ανάγκες όπως φόρτιση κινητών και φωτισμό. Είναι φυσικό να προσαρμόζουμε τα μάτια μας για να βλέπουν καλύτερα στο μισοσκόταδο, γι’ αυτό θα χρησιμοποιούμε χαμηλό φωτισμό, εκτός από τις περιπτώσεις που είναι απαραίτητο να ανάψουμε το φως. Εάν κάποια στιγμή εμφανιστεί η ανάγκη για περισσότερη ενέργεια, απλά θα την καλύψουμε.

Η αλλαγή του τρόπου ζωής με ελάχιστη χρήση πόρων (θέρμανση το χειμώνα) περιλαμβάνει επίσης την προσαρμογή στο κρύο. Η βαθιά αναπνοή και η εναλλαγή της θερμοκρασίας του νερού όταν κάνουμε ντους βοηθούν σε αυτή την προσαρμογή.

Στο μέλλον, όταν θα είναι διαθέσιμη, θα χρησιμοποιήσουμε την υπερ-αποδοτική ελεύθερη ενέργεια (οργόνη), που συμβαδίζει με την αναγέννηση του οικοσυστήματος, αφού δεν καταναλώνει τους πόρους της Γης.

 

Προφυλάξεις ασφαλείας για όσους μας επισκέπτονται

Δεν είμαστε SPA ή κέντρο αποτοξίνωσης ή κέντρο πνευματικής ευεξίας ή κέντρο σεμιναρίων που έχει τις πόρτες του ανοιχτές σε όλους. Ζούμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο και μοιραζόμαστε τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας μόνο με αυτούς που έχουν απήχηση μαζί μας και έρχονται εδώ για να ζήσουν μια συγκεκριμένη περίοδο. Άρα πρέπει να επιλέξουμε αυτούς που θέλουν να έρθουν και να τους γνωρίσουμε εκ των προτέρων διαδικτυακά. Ωστόσο, για όσους δεν δεχόμαστε, τους συμβουλεύουμε πώς μπορούν να προετοιμαστούν για να έρθουν στο μέλλον.
Όσον αφορά τους επισκέπτες μας, η προτίμησή μας είναι για ζευγάρια με ή χωρίς παιδιά, αρκεί αυτοί με παιδιά να έχουν ενστερνιστεί την πατρότητα/μητρότητα ως μέρος του πνευματικού τους ταξιδιού. Αυτό σημαίνει πως έχουν κάνει επίσης τις απαραίτητες προετοιμασίες πριν από τη σύλληψη για να δημιουργήσουν τη σωστή δόνηση για να καλέσουν ένα εξελιγμένο πνεύμα, επίσης αμφότεροι να ακολουθούν μια πνευματική πρακτική που μεταμορφώνει τη συνείδησή τους και να έχουν υιοθετήσει μια διατροφή και τρόπο ζωής που προάγει τη βέλτιστη υγεία και ευεξία.

Εάν οι άνθρωποι δεν είναι προετοιμασμένοι, θα έρθουν εδώ για να μιμηθούν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και μετά θα επιστρέψουν στους παλιούς τους τρόπους, και αυτό δεν είναι ένα κέντρο για απλή απόκτηση γνώσεων. Έχει να κάνει με το να επιτρέπετε σε κάτι δικό σας να προκύψει από μέσα και στη συνέχεια, φυσικά, θα παραμείνει μαζί σας. Αυτό σημαίνει ότι η αλλαγή στη ζωή είναι μόνιμη και από εδώ και πέρα ο κανόνας θα είναι να «αντηχείτε σε υψηλότερη συχνότητα», χωρίς την υποστήριξη της εξωτερικής γνώσης.

Η υψηλή ενέργεια διάχυτη σε ένα φυσικό περιβάλλον, η κατανάλωση μιας φυτικής διατροφής, ο περιορισμός στην ομιλία, το ξύπνημα πριν το χάραγμα του ήλιου και οι διάφορες πρακτικές, μπορεί να δοκιμάσουν τα όρια αντοχής σου και να μη μπορέσεις να το χειριστείς, γι αυτό είναι απαραίτητη η προετοιμασία.

Για να στραφεί κανείς βαθιά μέσα του για μόνιμες λύσεις, πρέπει να έχει διαυγή και δεκτικό νου. Αυτό προϋποθέτει ότι έχεις ήδη περάσει από κάποια ψυχική, συναισθηματική και σωματική αποτοξίνωση και ότι, κατά κάποιο τρόπο, έχεις σταματήσει να επιβεβαιώνεις την ύπαρξή σα

ου με αυτοκαταστροφικές ενέργειες και πεποιθήσεις. Σωματικά, πρέπει να έχεις αποβάλει από το σύστημά σου τον καπνό (νικοτίνη), που καλύπτει το άγχος σου με την ηρεμιστική του δράση, τα διεγερτικά που τονώνουν και τελικά εξαντλούν το νευρικό σου σύστημα και μειώνουν τη ζωή σου, όπως η καφεΐνη στον καφέ και το τσάι (μαύρο τσάι και mate), αλκοολούχα ποτά, κρέας, ψάρι και γαλακτοκομικά προϊόντα. Ψυχολογικά, οτιδήποτε επηρεάζει το πνεύμα, όπως ναρκωτικά, μαριχουάνα ή ιερά «φαρμακευτικά φυτά» (αγιουάσκα, Σαν Πέδρο, πεγιότ, ψιλοκυβίνη κ.λπ.) εμποδίζουν τη φυσική σοφία να λειτουργήσει όπως θα έπρεπε, και όταν καταναλώνονται όλα γίνονται αντιληπτά μέσω των φίλτρων «αυτής της ουσία» και όχι όπως «είναι». Επομένως, κάποιος θα έπρεπε να τα έχει αφαιρέσει εντελώς από το σύστημά του πριν έρθει εδώ. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος όταν εξετάζουμε κακίες και κακές συνήθειες, όπως οτιδήποτε υπερβολικό, όπως η υπερβολική κατανάλωση φαγητού ή η υπερβολική εργασία. Το χειρότερο είναι ότι οι άνθρωποι, αφού δεν έχουν σημείο αναφοράς του φυσιολογικού, δεν αισθάνονται και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτό που κάνουν είναι βλαβερό και οδηγεί σε βάσανα.

Ένα άλλο θέμα είναι ότι η μόνη μας προφύλαξη έναντι του COVID-19 ή οποιασδήποτε άλλης επερχόμενης πανδημίας, είναι η «υψηλή δόνηση» που είναι πολύ πάνω από τη συχνότητα του φόβου (η οποία είναι ίδια με τη συχνότητα του COVID). Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να ακολουθούμε τις κρατικές εντολές, να φοράμε μάσκες ή να κρατάμε «ασφαλείς» αποστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι όσοι φοβούνται, που πιστεύουν το κυβερνητικό αφήγημα,  ακολουθούν τυφλά τι κάνουν οι άλλοι και που δεν έχουν τη διάκριση να ερευνήσουν και να δουν τι πραγματικά συμβαίνει, θα πρέπει πρώτα να αλλάξουν τρόπο πριν έρθουν . Και αν το σώμα σας έχει υποστεί μη αναστρέψιμη ζημιά από την τυφλή πτώση στην παγίδα… Λυπούμαστε πολύ αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για εσάς.

 

Τι θα μάθουμε σε αυτόν τον τόπο;

Εκτός από την πνευματική βοήθεια που προσφέρεται όπως η ησυχία και η σιωπή στο διαλογισμό πολλές φορές την ημέρα για να βιώσουμε την πραγματική μας «εσωτερική κατάσταση», θα μοιραστούμε μαζί σας τις γνώσεις μας σχετικά με τη δημιουργία του Πρωταρχικού Οικοσυστήματος, πάνω σε θέματα πρακτικά όπως φυσική δόμηση και επιβίωση στη φύση, πάνω στην προετοιμασία φυτοφαγικής ωμής και μαγειρεμένης τροφής και συνταγές, κλπ.

Στο τέλος της επίσκεψής σας εδώ, θα έχετε αποκτήσει όλες τις γνώσεις και τα εργαλεία που χρειάζεστε για να τα χρησιμοποιήσετε εάν το επιθυμείτε, να προσελκύσετε κοντά σας καλούς φίλους με τους οποίους θα μπορέσετε να ζήσετε κι εσείς όπως εμείς και να δημιουργήσετε ένα πρωταρχικό οικοσύστημα.

Η απερίγραπτη ευδαιμονία της αληθινής μας φύσης είναι φυσική, αυθόρμητη, άπειρη και απόλυτη.

Είναι ο εσωτερικό μας πλούτος, η ίδια μας η φύση. Είθε να ανατείλει μέσα μας.

 

 

Δεύτερο μέρος Α

Ζώντας στην αρχέγονη φύση.
Η επιστροφή της φύσης στην αρχική της κατάσταση

Αναβίωση της Προγονικής Σοφίας της αποκατάστασης της Γης.
ΤΟ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ, Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΣ ΟΙΚΙΑ
(διαβάζεται σε… λεπτά)

Περιεχόμενα:

Πρόλογος: Η επιστροφή του ανθρώπου στην πρωταρχική του κατάσταση.
Εισαγωγή.
Μια απεικόνιση της διασύνδεσης μεταξύ όλων των μορφών ζωής σε ένα τέτοιο οικοσύστημα.
Οι λεπτοφυείς δυνάμεις που κυριαρχούν στη φύση.
Τα φυσικά εδάφη είναι γεμάτα ζωή.
Η υπόλοιπη χλωρίδα.
Η πρώτη εμφάνιση αρχαίων οικοσυστημάτων μετά την Εποχή των Παγετώνων.
Η «Φυσική καλλιέργεια» του Masanobu Fukuoka.
Φυσικός εμπλουτισμός του εδάφους.
Φυσικά λιπάσματα αναλυτικά.
Εργαλεία.
Οφέλη και πλεονεκτήματα αυτού του οικοσυστήματος.
Τα απαραίτητα στοιχεία για τη δημιουργία του.
Ο ιδανικός τόπος.
Σχεδιασμός των χώρων μας και του «οικοσυστήματος» λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους.
Επιπρόσθετα στοιχεία, περίφραξη, προστασία από φωτιά και νερό.
Φράκτης.
Πυροπροστασία.
Νερό.
Ένας τρόπος να ελέγξετε τον συντονισμό σας με τη Φύση.
Πρακτικές οδηγίες για τη δημιουργία του «οικοσυστήματος»
Εγκατάσταση Φυτών.
Σπορά με σβώλους από πηλό/σπόρους.
Φύτευση μικρών φυτών από το φυτώριο.
Προτεινόμενος αριθμός δέντρων.
Το πείραμα του ενός στρέμματος.
Φυτεύουμε λαμβάνοντας υπόψη όλους τους παράγοντες.
Πώς να φτιάξετε μονοπάτια και αρδευτικά κανάλια.
Σε μια πλαγιά.
Σε επίπεδο έδαφος.
Κατασκευή και χρήση του εργαλείου Α για τη διαμόρφωση της γραμμής περιγράμματος με κλίση 1% (ή μεγαλύτερη).

 

 

Πρόλογος: Η επιστροφή του ανθρώπου στην πρωταρχική του κατάσταση.

Η αποκατάσταση της φύσης στην αρχική της κατάσταση μπορεί να συμβεί μόνο εάν ο άνθρωπος αφυπνιστεί στην αρχική του/της κατάσταση. Όταν συμβεί αυτό, αναπτύσσει κανείς το «πρωταρχικό ένστικτο» και τότε θα έχει αυθόρμητα πρόσβαση στις μυστικές λειτουργίες της φύσης. Ό,τι κάνει κάποιος σχετικά με τη φύση σχετίζεται άμεσα με τη δική του ανάπτυξη. Δεν είναι κάτι που «μαθαίνεται» και μετά εκτελείται. Πρόκειται για την αφύπνιση ενός συγκεκριμένου τύπου σοφίας όπου «βλέπουμε» τα πράγματα όπως είναι, από την άποψη της αλήθειας και στον εαυτό μας και στον έμψυχο και άψυχο (έξω) κόσμο. Επιπλέον, επειδή αυτή η σοφία «βλέπει» ότι καθετί που αποτελείται από ύλη όπως η φύση είναι παροδικό, το ζήτημα της λατρείας της φύσης δεν τίθεται καν. Έτσι, για να εκφραστεί πλήρως το «εν δυνάμει» (το έπακρο δυνητικό) της Φύσης στην «ύλη», προχωράμε χωρίς προσκολλήσεις, σε πλήρη συνειδητό συντονισμό με τη Γη. Η φύση, αφού αποκατασταθεί με τον τρόπο που αναφέρεται σε αυτό το άρθρο, μπορεί σταδιακά να βελτιωθεί ανεξάρτητα και να αποτελέσει το θεμέλιο για την Πραγμάτωσή μας.

Μέσα σε αυτό το εφήμερο θέατρο της ζωής,
ενεργούμε επιδέξια και με παιχνιδίζοντα τρόπο για να βελτιώσουμε το ψυχοσωματικό μας σύνολο
και να φέρουμε τη φύση στην αρχική της κατάσταση.

 

Εισαγωγή.

Αυτή η μέθοδος «αποκατάστασης της φύσης» είναι το αποτέλεσμα πολλών ετών έρευνας και δώδεκα ετών πειραματισμού σε επτά διαφορετικά κτήματα στην Ελλάδα και στην Κόστα Ρίκα.

Αμέσως μετά την Εποχή των Παγετώνων, η φύση ήταν στην ακμή της. Από τότε μέχρι τώρα όμως ακολούθησε πτωτική πορεία. Δεδομένου ότι ο τρόπος που προτείνεται εδώ αντιστρέφει αυτήν την πορεία και κάνει τη φύση καλύτερη από πριν, αυτή η βελτίωση ονομάζεται «η αναγέννηση του πρωταρχικού οικοσυστήματος». Αντί να «διαμορφώνουμε» τη φύση και στην πορεία να μειώνουμε τη γονιμότητά της (αυτό που συμβαίνει παντού σήμερα), επιτρέπουμε στη φύση να αναγεννηθεί αυξάνοντας τη γονιμότητα και τη βιοποικιλότητά της με έναν εντελώς φυσικό τρόπο.

Είναι ένα μοναδικό, αυτοσυντηρούμενο, οικοσύστημα εκπληκτικής αίγλης, από εκατοντάδες είδη φυτών και δέντρων, όλα ανακατεμένα, άγρια και κοινά, που συνυπάρχουν αρμονικά ως ένας πλήρης οργανισμός άφατης ομορφιάς, αδιάκοπα αυξανόμενης γονιμότητας, που τρέφει και ικανοποιεί όλες τις ζωτικές μας ανάγκες.

Μόλις εγκατασταθεί, η φύση κυριαρχεί και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνουμε. Χωρίς να χρειάζεται να καλλιεργούμε, απλά απολαμβάνουμε τη ζωή σε αυτή την απίστευτα όμορφη παρθένα ζούγκλα, επιλέγοντας ό,τι θέλει να φάει η καρδιά μας, δωρεάν. Έτσι ζούσαν οι πρόγονοί μας πριν την ανάπτυξη της γεωργίας.

Οι διάφορες τεχνικές που εφαρμόστηκαν για τη δημιουργία του έχουν μελετηθεί και αναβαθμιστεί προσεκτικά. Το αποτέλεσμα είναι κάτι εντελώς νέο, καινοτόμο και διαφορετικό από άλλες μεθόδους, καθώς ο συνδυασμός τους παράγει διαφορετικά αποτελέσματα. Ωστόσο, όσο σπουδαίο κι αν φαίνεται, είναι εφήμερο σε αντίθεση με την Ουσία μας. Με αυτή τη συνειδητοποίηση, του δίνουμε την προσοχή που του αξίζει με χαλαρό τρόπο και, με πλήρη συντονισμό μαζί του, του επιτρέπουμε να εκφράσει πλήρως τις δυνατότητές του.

Μια διεισδυτική παρατήρηση των λεπτών λειτουργιών και διαδικασιών της φύσης αυξάνει την κατανόησή μας για το πώς λειτουργεί η φύση και αφυπνίζεται ένας «λεπτός συντονισμός». Στο εξής, η συνειδητή δράση σε συντονισμό με τη φύση θα ονομάζεται «πρωταρχικό ένστικτο», ένας τρόπος να πούμε «να είσαι πλήρως παρών», με σεβασμό στη Φύση. Το «πρωταρχικό ένστικτο» προκύπτει όταν υπάρχει ένα «ευρύ εσωτερικό όραμα» πολλών διαφορετικών παραμέτρων που εμφανίζονται ταυτόχρονα, «βλέποντας» επίσης αυτό που μπορεί να λείπει, καθώς και τη δυνατότητα του τέλειου αποτελέσματος στο μέλλον. Αυτό είναι που μας κάνει ικανούς να κάνουμε τις απαραίτητες ρυθμίσεις, ώστε το τεράστιο δυναμικό της Φύσης, τώρα λανθάνον, να μπορεί να εκφραστεί στο έπακρο. Η πηγή αυτού του «ευρύ εσωτερικού οράματος» είναι η ένωσή μας με το Όλον. Έτσι έχουν εφευρεθεί οι «ευφυείς τεχνικές» (όπως αυτές του Masanobu Fukuoka). Αυτό είναι διαφορετικό από το να έχεις «χέρι» με τα φυτά, που θα μπορούσε να είναι σαν τη «λευκή μαγεία», μια ισχυρή ανθρώπινη παρέμβαση, που δεν στοχεύει απαραίτητα στη βελτίωση της φύσης.

Είναι αποδεδειγμένο πως τα ανθρώπινα όντα μπορούν να επηρεάσουν τη φύση θετικά ή αρνητικά, επομένως είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε έναν παράδεισο ή μια έρημο. Το Θετικό είναι η εσωτερική αρμονία που ακτινοβολεί προς τα έξω και επηρεάζει τους άλλους, τα ζώα και τη φύση. Το Αρνητικό χειραγωγεί εγωιστικά τη φύση με όποιον τρόπο θέλουμε για κέρδος, είτε μέσω βιολογικής είτε χημικής καλλιέργειας, δεν έχει σημασία καθώς και οι δύο καταστρέφουν τη φύση, η μια αργά και η άλλη γρήγορα. Αυτό σημαίνει αργή ή γρήγορη εξαφάνιση της ανθρώπινης φυλής. Αυτό που κάνουμε είναι ακριβώς το αντίθετο: κάνουμε τη φύση καλύτερη από πριν.

Το παρακάτω άρθρο είναι γραμμένο για τα εύκρατα κλίματα και συγκεκριμένα για την Ελλάδα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του ισχύει και για άλλα κλίματα. Η περιγραφή είναι ελλιπής. Λείπουν ακόμα πολλά στοιχεία αλλά θα προστεθούν αργότερα. Στην ίδια τη διαδικασία δημιουργίας του οικοσυστήματος, όλα θα ξεκαθαρίσουν.

,

Μια απεικόνιση της διασύνδεσης μεταξύ όλων των μορφών ζωής σε ένα τέτοιο οικοσύστημα.

Παρακάτω ακολουθεί μια λεπτομερής περιγραφή του «πρωταρχικού οικοσυστήματος», του στόχου του Εγχειρήματος Χριγαία. Η διαφορά με τα λεγόμενα πρωτογενή οικοσυστήματα του κόσμου είναι ότι το «πρωταρχικό οικοσύστημα» περιλαμβάνει δέντρα και φυτά που παρέχουν τροφή που έχει χαθεί σε άλλα οικοσυστήματα, τα οποία είναι στην πραγματικότητα δευτερεύοντα δάση, συμπεριλαμβανομένου του Αμαζονίου, όπως εξηγείται παρακάτω στο κεφάλαιο για το τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Επιπλέον, η διαφορά με τη φυσική γεωργία (μέθοδος Φουκουόκα) είναι ότι περιλαμβάνει μεγαλύτερη ποικιλία φυτών και δέντρων, επίσης άγρια, και αρχικά χρησιμοποιεί φυσικά λιπάσματα, βασικά συστατικά του εδάφους, για να επιταχύνει τη διαδικασία αναγέννησης.

 

Οι λεπτοφυείς δυνάμεις που κυριαρχούν στη φύση.

Η φύση δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται με γυμνό μάτι. Υπάρχει ένα λεπτοφυές δομικό πρότυπο φυσικής τάξης που η κβαντική φυσική πρόσφατα απέδειξε ότι υπάρχει. Το ορατό φυτικό βασίλειο είναι η υλική εκδήλωση των αιθέριων δυνάμεων της φύσης που αλληλεπιδρούν με ανώτερες οντότητες και τα τέσσερα στοιχεία, που εκτελούν όλες τις διεργασίες, δημιουργούν φυτική ύλη και μετατρέπουν ό,τι αποσυντίθεται σε νέα ύλη. Αυτές οι αιθέριες δυνάμεις εκδηλώνονται ως διάφοροι τύποι πνευμάτων της φύσης, που κυμαίνονται από τις μικρές στοιχειώδεις οντότητες των αγριολούλουδων έως τις γιγάντιες οντότητες μεγάλων φυσικών σχηματισμών. Αυτές τις «λεπτές ενεργειακές οντότητες» τις ονομάζουμε «στοιχειακά». Αυτά είναι υπεύθυνα για όλες τις τελευταίες απίστευτες επιστημονικές ανακαλύψεις και όχι τα ίδια τα φυτά (όπως νομίζουν οι επιστήμονες).

Είναι μια ανθρώπινη τάση να εκλογικεύει και να προσωποποιεί αόρατες ενέργειες. Άρα, όσον αφορά τις αιθέριες δυνάμεις της φύσης, διαμορφώνονται σύμφωνα με την ανθρωπόμορφη προβολή μας στο μορφογενετικό πεδίο. Για παράδειγμα, εάν η συγκεκριμένη ανθρωπόμορφη προβολή μας είναι θετική, θα έχουμε φιλικές και βοηθητικές ενέργειες, όπως όταν χρειαζόμαστε βοήθεια στη διαμόρφωση του οικοσυστήματος. Αν είναι αρνητική, θα συναντήσουμε εχθρικές και μοχθηρές ενέργειες, όπως όταν βλάπτουμε τη φύση με κάποιο τρόπο και ως εκ τούτου αρρωσταίνουμε.

Όταν επιχειρούμε να αλληλεπιδράσουμε με τις αιθέριες δυνάμεις της φύσης, πρέπει να έχουμε βαθύ σεβασμό, εσωτερική ψυχραιμία και ισορροπία και υψηλή πνευματική πόλωση. Διαφορετικά, μπορεί να αποβούν επιβλαβείς για όποιον πειραματίζεται αλόγιστα. Αποκομίζουμε μεγάλο όφελος από αυτές, όταν μοιράζονται τη δύναμη και τη ζωντάνια τους μαζί μας σε αφθονία.

Παρακάτω είναι μια ταξινόμηση των στοιχειακών οντοτήτων (η καθεμία έχει πολλά άλλα ονόματα εκτός από αυτά που αναφέρονται), σύμφωνα με τα τέσσερα στοιχεία Γη, Νερό, Φωτιά και Αέρας. Είναι οι Βασιλιάδες και οι Βασίλισσες που κυβερνούν με γήινη και κοσμική σοφία πάνω στο συλλογικό αιθερικό σώμα του ορυκτού, φυτικού και ζωικού βασιλείου. Λειτουργούν στο οικολογικό περιβάλλον του πλανήτη μας, διασφαλίζοντας την άρτια λειτουργία του φυτικού βασιλείου.

Έτσι, όταν οι αιθέριες δυνάμεις της φύσης εκφράζονται μέσω του στοιχείου της Γης, εκδηλώνονται σαν νάνοι, οι οποίοι ενσωματώνουν το έργο με τη φυσική ύλη, μεταμορφώνοντας τα πάντα και δίνοντάς τους μια διαρκή αξία. Σχετίζονται με το σχηματισμό και την εξέλιξη των μετάλλων, των πετρωμάτων και του φλοιού της Γης γενικότερα. Υπάρχουν πάνω και κάτω από το έδαφος.

Μέσω του στοιχείου του Νερού, εκδηλώνονται σαν Γοργόνες ή Undines, που αυξάνουν την ικανότητα του αισθήματος (συναίσθηση). Το νερό είναι το απόλυτο μέσο μετάδοσης και ενίσχυσης. Ζουν όπου υπάρχει υδάτινο σώμα.

Μέσω του στοιχείου του Αέρα, εκδηλώνονται σαν Σίλφιδες, της διαύγειας, της διαφάνειας και της αποσύνδεσης, συσσωματώνοντας την ικανότητα κατανόησης των αλληλοσυνδέσεων όλων των τμημάτων του έμψυχου βασιλείου και τη γνώση χειρισμού αυτών των μερών για να προκαλέσουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Ζουν αποκλειστικά στον αέρα και έχουν τον έλεγχο του καιρού, των ανέμων και του σχηματισμού νεφών.

Μέσω του στοιχείου της Φωτιάς, οι εκφράσεις της θέλησης, της δύναμης, της έντασης και της θέρμης εκδηλώνονται σαν Σαλαμάνδρες. Συνδέονται με την ενέργεια του Ήλιου, τους κεραυνούς και γενικά με οποιαδήποτε φλόγα ή φωτιά. Δεν έχουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Η στάση και η συμπεριφορά της ανθρωπότητας απέναντι στο φυσικό περιβάλλον επηρεάζει επίσης τη στοιχειακή εξέλιξη, η οποία αποτελεί μεγάλη ευθύνη για την ανθρωπότητα. Οποιαδήποτε υποβάθμιση ή καταστροφή που προκαλείται στο φυσικό περιβάλλον από τον άνθρωπο επηρεάζει άμεσα το στοιχειακό βασίλειο, το οποίο αν δεν εξολοθρευτεί τελείως, θα αρρωστήσει και θα απορυθμιστεί και ίσως να λειτουργήσει αντιδραστικά. Εννοείται λοιπόν πως, απουσιάζουν από τις πόλεις και από μολυσμένα περιβάλλοντα.
Αυτό που χρειάζονται αυτά τα όντα από τους ανθρώπους είναι αγάπη, σεβασμός και συνεργασία.

Ανακτώντας τη χαμένη μας επαφή μαζί τους,
βοηθούμε τη διαδικασία θεραπείας τόσο του εαυτού μας
όσο και της Γης στην οποία ζούμε.

Μια ουσιαστική σύνδεση με αυτές τις σφαίρες αναπτύσσεται όταν προσεγγίζουμε το περιβάλλον μας με έναν πιο λεπτοφυή και βαθύ τρόπο και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να συμμετάσχουμε στην αναγέννηση του πρωταρχικού οικοσυστήματος. Αν ξεκινήσουμε το Εγχείρημα σε μια υποβαθμισμένη περιοχή, τα Στοιχειακά μπορεί να έχουν φύγει από εκεί, αλλά θα επιστρέψουν όταν δημιουργηθεί το οικοσύστημα.

Έτσι, εάν σε κλίμα αγάπης και ειρήνης ανοίξουμε τις καρδιές μας και είμαστε ελεύθεροι και δεκτικοί στις ενέργειες της ζωής και σταματήσουμε να εκλογικεύουμε τα πάντα με το νου μας, βιώνουμε την παρουσία των λεπτοφυών κόσμων. Αυτή η στάση θα ανοίξει τους διαύλους επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων και των στοιχειακών της φύσης και θα μπορέσουμε να νιώσουμε τα αόρατα νήματα που μας συνδέουν με αυτούς τους λεπτούς κόσμους της ύπαρξης. Με αυτόν τον τρόπο θα μας βοηθήσουν να στήσουμε το οικοσύστημα, προσφέροντάς μας ακούραστη ενέργεια. Η βοήθεια είναι αμοιβαία, καθώς με τη σειρά τους, λόγω της εργασίας μας με τη λεπτή μορφή των στοιχείων, ανεβαίνουν σε υψηλότερο επίπεδο.

Ένα καλό βιβλίο για το θέμα είναι το εξής: https://www.amazon.com/Deva-Handbook-Natures-Subtle-Energies/dp/0892815523

Τα φυτά χρειάζονται φως, αέρα, νερό, χώρο (στο έδαφος και τον αέρα), πηγές τροφής και μια βέλτιστη θερμοκρασία για να ζήσουν και να αναπτυχθούν. Επιπλέον, το ιδανικό είναι να έχουν συντρόφους, όπως σε ένα δάσος μεγάλης βιοποικιλότητας, όπου κάθε φυτό και δέντρο συμβάλλει στη συνολική υγεία όλων των ειδών και, με τη σειρά του, υποστηρίζεται από τα υπόλοιπα σε στιγμές ανάγκης. Πώς μπορούμε να συγκρίνουμε ένα τέτοιο οικοσύστημα με τα πενήντα εκατομμύρια στρέμματα μονοκαλλιεργειών που ψεκάζονται με δηλητήρια που καλλιεργούν οι άνθρωποι και ονομάζουν τροφή;

 

Τα φυσικά εδάφη είναι γεμάτα ζωή

Περιέχουν μια απίστευτη ποικιλία μικροσκοπικών βακτηρίων, μυκήτων και άλλων οργανισμών. Μια χούφτα χώμα μπορεί να περιέχει δεκάδες χιλιάδες διαφορετικά είδη. Κάθε είδος συμβάλλει με τον δικό του τρόπο στην υγεία του δάσους, όπως είναι οι μύκητες μυκηλίου, τα «σύρματα» του δικτύου επικοινωνίας μεταξύ των εκτεταμένων ριζικών συστημάτων όλων των δέντρων και των φυτών, μέσω των οποίων ανταλλάσσουν ουσίες, επικοινωνούν και αλληλοβοηθούνται.

 

Η υπόλοιπη χλωρίδα

Ένα φυσικό δάσος έχει επτά στρώματα: στρώμα θόλου (τα μεγάλα δέντρα), στρώμα του κατώτερου επιπέδου (το αμέσως επόμενο ψηλότερο), θάμνοι (φυτά δάσους και μεγάλα πολυετή φυτά), ποώδη (βότανα και φυτά), ριζόσφαιρα (ρίζες, κόνδυλοι και βολβοί), κάλυμμα εδάφους (όπως το τριφύλλι και οι φράουλες) και, τέλος αναρριχώμενα σαν τα κλήματα.

Το πρώτο, οι Βασιλιάδες και οι Βασίλισσες του δάσους είναι τα ψηλότερα δέντρα που επισκιάζουν την κατώτερη βλάστηση, προστατεύοντάς την από τον έντονο ήλιο. Οι ρίζες τους διεισδύουν βαθιά στο υπέδαφος, αντλώντας θρεπτικά συστατικά στην επιφάνεια. Είναι επίσης αυτά με τη μεγαλύτερη ικανότητα να προκαλούν βροχή (βλ. παρακάτω). Με την πάροδο του χρόνου, καθώς πεθαίνουν και αποσυντίθενται, γίνονται τροφή για τα φυτά των κατάτερων επίπεδων. Με τη σειρά τους, τα δέντρα που ακολουθούν σε ύψος, μαζί με τους θάμνους και μια μεγάλη ποικιλία από πολλά είδη φυτών (άγρια χόρτα, βότανα, μανιτάρια και βρύα), προστατεύουν τη βάση των ψηλότερων. Στο τέλος του κύκλου τους, πεσμένα φύλλα, υπόγειες ρίζες, μίσχοι, κλαδιά και πεσμένοι κορμοί, καθώς και σκουλήκια, έντομα, περιττώματα και πτώματα ζώων και εντόμων, δημιουργούν άφθονη οργανική ύλη με συνεκτική δομή που συγκρατεί το νερό της βροχής σαν σφουγγάρι. Καθώς αποσυντίθενται, διασπώνται από μικροοργανισμούς που μετατρέπουν τα ανόργανα μέταλλα (ιχνοστοιχεία) σε οργανικά, τα μόνα που μπορούν να απορροφηθούν από τα φυτά.

Στη Φύση, συμβαίνουν και άλλες αρμονικές αλληλεπιδράσεις, αλλά δεν έχουν ανακαλυφθεί όλες. Για παράδειγμα, τα φυτά μοιράζονται τις ιδιαιτερότητές τους με άλλα είδη, όπως αυτά που έχουν αγκάθια μοιράζονται αυτή την ικανότητα να προστατεύουν τον εαυτό τους και έτσι να ενισχύουν την προστατευτική ικανότητα των άλλων.

Με αυτόν τον τρόπο, όλα αυτά (συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μας) συμβάλλουν στις διαδικασίες που είναι απαραίτητες για την τέλεια λειτουργία αυτού του οικοσυστήματος. Ωστόσο, στην εποχή μας, λόγω των πολλαπλών αντιξοοτήτων που μας περιβάλλουν, αυτό το είδος οικοσυστήματος θα μπορούσε να βελτιωθεί εντελώς από μόνο του, μόνο αν υπήρχε σε όλες τις γωνιές της Γης. με τους ανθρώπους να υποστηρίζουν τη φύση και να της επιτρέπουν να αναγεννηθεί αντί να την καταστρέφουν. Γι’ αυτό πρέπει να του δώσουμε ένα επιπλέον χέρι βοηθείας.

Τα πέντε κύρια στοιχεία (η αρχική δομή των πάντων), πρέπει επίσης να βρίσκονται σε ισορροπία για να υποστηρίξουν το φυτικό βασίλειο. Για παράδειγμα, υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ βλάστησης και βροχοπτώσεων. Τα δέντρα λειτουργούν σαν κεραίες που μαγνητίζουν τη βροχή (το στοιχείο του νερού) και όταν επηρεάζονται από την ξηρασία, εκπέμπουν πτητικές, βιογενείς και εξαιρετικά κολλώδεις οργανικές ενώσεις που προσελκύουν τους υδρατμούς που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, σχηματίζοντας σταγόνες και έτσι προκαλείται βροχή. https://www.youtube.com/watch?v=VGurBZ0b6nI&t=269s

Το ίδιο συμβαίνει και με τον Αέρα, τη Γη και τον Ήλιο (το στοιχείο της Φωτιάς). Ο Αιθέρας, το πέμπτο στοιχείο σχετίζεται επίσης με τα στοιχειακά που αναφέρθηκαν παραπάνω. Για να βρίσκονται σε ισορροπία μαζί μας πρέπει να υπάρχει τάξη και καθαριότητα και ο νους μας να είναι άδειος από νοητικές κατασκευές. Αυτό βοηθά το «πρωταρχικό μας ένστικτο» να λειτουργήσει καλύτερα και ο συντονισμός μας να γίνει πιο εκλεπτυσμένος.

Δείτε αυτό το άρθρο:
https://upliftconnect.com/trees-talk-to-each-other-in-a-language-we-can-learn/
αυτό:
https://www.youtube.com/watch?v = lDehr7JpyP8
και αυτό:
https://www.smithsonianmag.com/science-nature/the-whispering-trees-180968084/

Ο νευροβιολόγος Stefano Mancuso, ειδικευμένος στον κόσμο των φυτών, βεβαιώνει ότι τα φυτά έχουν προσωπικότητα, ανταλλάσσουν πληροφορίες, αλληλεπιδρούν με ζώα, έχουν συγκεκριμένες στρατηγικές για να επιβιώσουν, έχουν κοινωνική ζωή και αξιοποιούν στο έπακρο τους ενεργειακούς πόρους (λόγω των πράξεων των Στοιχειακών).
www.theflorentine.net/2019/09/03/mancuso-power-plants/
Και σε ένα ακόμη πιο λεπτό επίπεδο: Δημιουργώντας τον πολιτισμό της Γαίας. Όραμα και τετράδιο εργασιών Marko Pogačnik https://steinerbooks.presswarehouse.com/browse/book/9781912992324/Creating-Gaia-Culture
ή ακούστε το ηχητικό βιβλίο PSWD CGC2022
https://www.thetreeconversations.com/creating-gaia-culture/

 

Η πρώτη εμφάνιση αρχαίων οικοσυστημάτων μετά την Εποχή των Παγετώνων

Κατά τη διάρκεια μιας Εποχής Παγετώνων, οι παγετώνες συνθλίβουν τους βράχους στον μανδύα της Γης και οι άνεμοι φυσούν την ορυκτή σκόνη που προκύπτει, διασκορπίζοντάς την παντού. Καθώς τα ηφαίστεια εκρήγνυνται, εκτοξεύουν ορυκτά από τα βάθη της Γης και ορμητικά ποτάμια σχηματίζουν προσχώσεις σε κοιλάδες πλούσιες σε ιχνοστοιχεία, όπως πυριτικά πετρώματα. Σε αυτά υπάρχει ένα ευρύ φάσμα έως και εκατό ιχνοστοιχείων που είναι απαραίτητα για την ευημερία της ζωής και τη δημιουργία γόνιμου εδάφους. Έτσι, την περίοδο μετά την εποχή των παγετώνων, κάθε μέρος με τις κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες γέμισε  με ζούγκλες/δάση μεγάλης ποικιλίας φυτών, με δέντρα ύψους άνω των 100 μέτρων (το ψηλότερο δέντρο σήμερα έχει ύψος 140 μέτρα) και με πολλά άγρια βρώσιμα είδη. Εκείνη την εποχή, το σχεδόν γυμνό σημερινό ελληνικό τοπίο καλύπτονταν από πυκνά δάση μεγάλης βιοποικιλότητας όπου ζούσαν λιοντάρια και άλλα μεγάλα θηρία. Το κλίμα ήταν επίσης πολύ πιο ήπιο, καθώς η πυκνή βλάστηση ομαλοποιούσε τις ακραίες θερμοκρασίες, προκαλώντας βροχοπτώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους χωρίς πλημμύρες ή ακραίες ξηρασίες.

https://www.remineralize.org

Η φύση ακολουθεί κύκλους υψηλής γονιμότητας και σταδιακής υποβάθμισης λόγω φυσικών ή ανθρωπογενών αιτιών, που καταλήγουν σε μια Εποχή Παγετώνων που ακολουθείται ξανά από μια περίοδο γονιμότητας και ούτω καθεξής. Βρισκόμαστε τώρα στο τέλος μιας τέτοιας περιόδου γονιμότητας και ως ανθρωπότητα είτε θα αφήσουμε τα πράγματα να προχωρήσουν σε πλήρη κατάρρευση χωρίς να επέμβουμε, είτε θα ενεργήσουμε για να επαναφέρουμε τη φύση στην αρχική της γονιμότητα όπως ήταν αμέσως μετά την Εποχή των Παγετώνων. Μέχρι στιγμής, οδεύουμε ταχέως  προς την πλήρη κατάρρευση, κι αυτό αποδεικνύεται με εκατομμύρια τρόπους. Και η υποβάθμιση της φύσης είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, αλλά τα καλά νέα είναι ότι αν κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, είμαστε σε μια ανοδική πορεία, ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι άλλοι.
Για να αντιστραφεί η καθοδική πορεία παγκοσμίως, η ανθρωπότητα πρέπει να φτάσει στην ωριμότητα και να ζήσει αρμονικά σε όλες τις πτυχές της ύπαρξής της. Όταν αυτή η ωριμότητα αντανακλαστεί στη φύση, τότε οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να αναγεννήσουν το οικοσύστημα σε όλα τα μέρη της Γης.

 

Η «Φυσική καλλιέργεια» του Masanobu Fukuoka.

Η τεχνογνωσία της δημιουργίας του πρωταρχικού οικοσυστήματος προέρχεται κυρίως από τον Ιάπωνα γεωπόνο και αγρότη Masanobu Fukuoka, τον πατέρα της «φυσικής γεωργίας», του οποίου η μέθοδος αναγνωρίζεται σαν «μια μορφή καλλιέργειας που μιμείται τη φύση». Αυτό το είδος γεωργίας σχετίζεται άμεσα με τη φιλοσοφία και την κοσμοθεωρία του Φουκουόκα. Ονομάζεται επίσης “καλλιέργεια του να μην κάνεις τίποτα” επειδή μέσα στην “παύση” (του περιορισμένου νου) μπορεί κανείς να δει τη φύση από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία και έτσι να είναι ελεύθερος/η να ενεργήσει για να αυξήσει την ενέργεια, τη γονιμότητα και την παραγωγή τροφής με ελάχιστη παρέμβαση.

Μία από τις σημαντικές πτυχές αυτής της μεθόδου είναι η βιοποικιλότητα η χρήση πολλών ειδών φυτών και δέντρων. Η φύση αναγεννά τον εαυτό της με μερικές έξυπνες τεχνικές, όπως η σπορά μιας μεγάλης ποικιλίας σπόρων σε σβώλους, όπου η φύση αποφασίζει τι θα αναπτυχθεί, πότε και πού. Με την καλλιέργεια συμβατικών ειδών σε πλήρη αρμονία με τη φύση στο αγρόκτημά του, ο Φουκουόκα είδε τη γονιμότητα του εδάφους να αυξάνεται σταθερά κάθε χρόνο. Έκανε όμως κάτι άλλο που σχεδόν κανείς δεν ξέρει. Δημιούργησε ένα «φυσικό» βρώσιμο δάσος σε έναν λόφο πάνω από το αγρόκτημά του, έναν άγνωστο κρυμμένο θησαυρό απαράμιλλης ομορφιάς, έναν συνδυασμό ενδημικών και κοινών βρώσιμων ειδών φυτών και δέντρων. Αυτό ήταν το πρώτο αρμονικό, οικοσύστημα υψηλής βιοποικιλότητας της εποχής μας.

Ως αγρότης, καλλιεργούσε κυρίως συμβατικές καλλιέργειες, αφήνοντας τη Φύση να λειτουργήσει αρμονικά σύμφωνα με τη σοφία της, οπότε δεν χρειαζόταν να οργώσει τη γη (σκάψιμο, όργωμα ή φρεζάρισμα), να ξεριζώνει αγριόχορτα, να χρησιμοποιεί λιπάσματα, ζιζανιοκτόνα και φυτοφάρμακα, ή να αλλάζει το φυσικό σχήμα των δέντρων με κλάδεμα. Το έδαφος οργώνεται από τις ρίζες των φυτών, τα ζιζάνια αντικαθίστανται από ένα μόνιμο τάπητα από μια ποικιλία φυτών όπως το τριφύλλι. το έδαφος γονιμοποιείται φυσικά με τις διεργασίες στο έδαφος, τα δέντρα μεγαλώνουν διατηρώντας το φυσικό τους σχήμα χωρίς να χρειάζονται κλάδεμα που καταστρέφει το φυσικό σχήμα του δέντρου και στη συνέχεια για μια ζωή πρέπει να κόβουμε τα λαίμαργα που μεγαλώνουν τυχαία καθώς το δέντρο έχει χάσει την ισορροπία των κλαδιών του.

Σύμφωνα με έναν ειδικό: «Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ένας δασόκηπος (τροπικός ή μη) με πολλά διαφορετικά είδη δέντρων, θάμνων και αναρριχόμενων που παράγουν φρούτα, και ελαιούχους καρπούς, ξύλο κ.λπ., ετήσια και πολυετή φυτά, λαχανικά, βότανα, μανιτάρια, κ.λπ., είναι η καλύτερη λύση για τα περισσότερα μέρη μιας χώρας για να θρέψουν μια οικογένεια ή μια κοινότητα με μια σταθερή και ποικίλη σοδειά». Η διαφορά με οποιοδήποτε άλλο σύστημα καλλιέργειας είναι ότι απαιτεί πολύ λιγότερο χρόνο εργασίας, δεν χρησιμοποιούνται μηχανήματα και υπάρχει καλύτερη ποιότητα και υψηλότερη παραγωγή (αποδεδειγμένο γεγονός). Σε ένα παχύ μόνιμο στρώμα τριφυλλιού, ο Φουκουόκα φυτεύει σπέρνοντας τους σπόρους/σβώλους μιας καλλιέργειας, πριν τη συγκομιδή της προηγούμενης. Έτσι, σπέρνει τρία διαφορετικά δημητριακά σε ένα χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο μπορούμε να έχουμε μεγάλη ποικιλία τροφίμων, αλλά υπάρχει και οικονομική βιωσιμότητα από μεγάλη ποικιλία καλλιεργειών, υπερτροφών, βοτάνων κλπ φρέσκα ή αφυδατωμένα ανώτερης ποιότητας.
http://vanveenorganics.com/ebooks/Natural-Way-Of-Farming-Masanobu-Fukuoka-Green-Philosophy.pdf
https://www.wildernesscollege.com/fukuoka-farming.html

 

Φυσικός εμπλουτισμός του εδάφους

Η αναγέννηση της φύσης ξεκινά από το έδαφος που πρέπει να έχει ζωτική ενέργεια για να μπορεί να συντηρεί φυτά και δέντρα. Για να διατηρηθεί αυτή η ζωτική ενέργεια, η γη πρέπει πάντα να καλύπτεται από φυτά και δέντρα για να την προστατεύουν από τον καυτό ήλιο. Έτσι, με την αποσύνθεση των νεκρών φυτικών και ζωικών ιστών, που πραγματοποιείται από σκουλήκια και μικροοργανισμούς, δημιουργείται μια σπογγώδη δομή που επιτρέπει την απορρόφηση και κατακράτηση του νερού. Όλες οι απαραίτητες διαδικασίες για την ύπαρξη υγιών φυτών και δέντρων εξαρτώνται από ένα υγιές έδαφος, πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και οργανική ουσία.

Ωστόσο, τα περισσότερα εδάφη σήμερα υποβαθμίζονται σοβαρά λόγω της καταστροφής του οικοσυστήματος από την υλοτομία, τη βόσκηση ζώων και τη συμβατική γεωργία που χρησιμοποιεί χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα και καταστρέφει την πορώδη δομή του εδάφους με όργωμα και φρεζάρισμα.

Αυτό λοιπόν το αντισταθμίζουμε, ανάλογα με το βαθμό καταστροφής, λαμβάνοντας αρχικά δραστικά μέτρα για την αύξηση της γονιμότητάς του, μέχρι το σημείο όπου η φύση μπορεί να αναγεννηθεί με ελάχιστη εργασία, βοηθώντας τις φυσικές διαδικασίες.

Η φυσική μέθοδος καλλιέργειας της Φουκουόκα αυξάνει τη γονιμότητα καλλιεργώντας μια μεγάλη ποικιλία φυτών που εμπλουτίζουν το έδαφος με την ετήσια αποσύνθεση των φυτικών τους ιστών. Καθώς αυτό παίρνει πολύ χρόνο και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε ξέφρενους ρυθμούς, έχουμε άμεση ανάγκη να αναγεννήσουμε τη φύση . Έτσι, εάν έχουμε χρόνο, ενέργεια και πόρους, μπορούμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία καλύπτοντας το έδαφος, μερικώς ή πλήρως, με οργανική ύλη (mulch) φυτικό υλικό που παράγεται επί τόπου ή/και μεταφέρεται εκεί, φτιάχνουμε κομπόστ (φυσικό λίπασμα), χρησιμοποιούμε τη δική μας καλλιέργεια μικροοργανισμών (μυκηλίων και ενδημικών), ιχνοστοιχεία ( Ormus, που είναι μονατομικά στοιχεία από τη θάλασσα), ορυκτή σκόνη και βιοκάρβουνο (άνθρακας που μοιάζει με σφουγγάρι και αποικίζεται από μικροοργανισμούς). Διασκορπίζονται στο κομπόστ και παντού ή/και αναμιγνύονται με νερό και ψεκάζονται. Με αυτόν τον τρόπο, το έδαφος λαμβάνει μια φυσική ώθηση, και σε συνδυασμό με τη σπορά γίνεται γρήγορα γόνιμο και τα φυτά μας αναπτύσσονται αρκετά υγιή.

 

Φυσικά λιπάσματα αναλυτικά

Κομποστ: οργανική ύλη με μικροοργανισμούς, βακτήρια, μύκητες, σκουλήκια κ.λπ., αναμεμειγμένη με παρθένο χώμα.

Μulch (οργανική ουσία στην επιφάνεια του εδάφους): Ανάλογα με την κατάσταση του εδάφους, το φθινόπωρο (για φύτευση την άνοιξη), καλύπτουμε το έδαφος (ή τα ζιζάνια) με 5 έως 10 εκ. οργανική ουσία και τα βελτιωτικά μας λιπάσματα και εισάγουμε σκουλήκια, τα οποία δημιουργούν κομπόστ ακριβώς στην επιφάνεια του εδάφους. Η οργανική ύλη που χρησιμοποιείται είναι πεσμένα φύλλα (αποφεύγοντας ορισμένα είδη), υπολείμματα κήπου, κομμένα χόρτα, φρεσκοκομμένα κλαδιά δέντρων, υπολείμματα κουζίνας όπως ωμά φρούτα, λαχανικά και ωμές φλούδες, σάπια φρούτα που συλλέγουμε από κάτω από τα δέντρα, πλυμένα φύκια κ.λπ. Οι φλούδες εσπεριδοειδών πηγαίνουν μόνο κάτω από τα εσπεριδοειδή. Εάν έχουμε πολύ υποβαθμισμένη γη και θέλουμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία αποσύνθεσής της, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ενεργούς μικροοργανισμούς (ΕΜ) και μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε έναν θρυματιστή (κλαδιών)για να τεμαχίσουμε και να αναμίξουμε όλα τα οργανικά υλικά. Αυτός ο τύπος επιτόπιας κομποστοποίησης μιμείται τον φυσικό τρόπο με τον οποίο πέφτουν στο έδαφος τα υπολείμματα των φυτών (φύλλα και κλαδιά).

Ορυκτή σκόνη: ηφαιστειακή, γρανίτης, ατταπουλγίτης, ζεόλιθος και πολλά άλλα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δημιουργεί γόνιμα εδάφη επιστρέφοντας ορυκτά στο έδαφος με τον ίδιο τρόπο που γονιμοποιήθηκε η Γη κατά την Εποχή των Παγετώνων. Διαβάστε για τα οφέλη της ορυκτής σκόνης εδώ: https://remineralize.org/why-remineralize/ . Η καλύτερη ορυκτή σκόνη είναι αυτή από παραμαγνητικές πέτρες που απορροφούν φωτόνια από κεραυνούς. Όταν αναμιγνύεται με κομπόστ, η εκπομπή φωτονίων πολλαπλασιάζεται επί εκατό. Αλλά παρόλο που η ορυκτή σκόνη έχει πολλά ιχνοστοιχεία, το Ormus είναι ακόμα καλύτερο.

Ormus: Θαλασσινό νερό από το οποίο αφαιρείται το χλωριούχο νάτριο με μια απλή χημική διαδικασία. Έχει 95 μονατομικά ιχνοστοιχεία, στην ίδια αναλογία με το αίμα μας. Είναι λοιπόν λογικό πως αν τα φυτά που τρώμε έχουν την ίδια αναλογία ιχνοστοιχείων, θα προάγουν την υγεία. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το Ormus στο Διαδίκτυο.

Πώς να το φτιάξετε: Ανακατέψτε το θαλασσινό νερό (ή νερό και αλάτι) με ανθρακικό νάτριο δηλαδή (ανθρακική) σόδα πλυντηρίου. Αν δεν βρίσκουμε, την φτιάχνουμε με κοινή (δι-ανθρακική) σόδα ως εξής:  την «βράσουμε» σε ένα τηγάνι και το «δι» εξατμίζεται και γίνεται ανθρακική. Συμβαίνει λοιπόν μια χημική αντίδραση όταν το pH είναι 10,7, και το γαλάκτωμα που προκύπτει είναι 95 μονοατομικά ιχνοστοιχεία χωρίς χλωριούχο νάτριο σε μορφή που απορροφάται εύκολα από τα φυτά. Ο τρόπος με τον οποίο διαχωρίζουμε αυτό το ημίλευκο γαλάκτωμα από το νερό που περιέχει το χλωριούχο νάτριο, την αλμυρή ουσία που πειράζει τα φυτά, είναι αφήνοντάς το να κατακαθίσει, μετά χύνουμε το διαυγές υγρό από πάνω, γεμίζουμε ξανά με νερό δύο τρεις φορές, κατακάθεται-χύνουμε και μας μένειε το γαλάκτωμα με τα ιχνοστοιχεία.
Επιπλέον, αν για κάποιο λόγο δεν φτιάξουμε Ormus, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αραιωμένο θαλασσινό νερό και θα γίνουμε μάρτυρες θαυμάτων. Έχουν κάνει πειράματα με αυτό στην Ολλανδία.

Βιοξυλάνθρακας (Biochar): αυτό είναι πυρολυμένη οργανική ύλη από περισσεύματα βιομάζας από τη δασοκομία ή τη γεωργία. Κατά τη διαδικασία της καύσης καίγονται τα εύφλεκτα τοξικά αέρια και μετατρέπεται σε ένα υλικό που μοιάζει με σφουγγάρι. Σε αυτές τις μικρές τρύπες, οι μικροοργανισμοί δημιουργούν αποικίες. Με αυτόν τον τρόπο προστατεύονται από τη ζέστη του ήλιου το καλοκαίρι, το κρύο το χειμώνα και τις ακραίες ξηρασίες και πλημμύρες.

Για να εφαρμόσουμε το βιοκάρβουνο στο έδαφος, πρέπει πρώτα να το αναμίξουμε με έτοιμο τελειωμένο κομπόστ (ήδη αποσυντεθειμένο) για τουλάχιστον 14 ημέρες, καθώς πρέπει πρώτα να ενεργοποιηθεί με μικροοργανισμούς. Η αναλογία είναι ένα μέρος βιοξυλάνθρακα προς 10 μέρη κομπόστ μέχρι μισό με μισό. Διαβάστε για την ενεργοποίηση του βιοκάρβουνου εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=1UiW3-IMfME

Θα βρείτε πολλές πληροφορίες για το βιοκάρβουνο στο Διαδίκτυο. Είναι πολύ σημαντικό και χρησιμοποιείται από τα αρχαία χρόνια. Ένας από τους τρόπους παραγωγής του είναι να γεμίσετε ένα μεταλλικό κουτί με καυσόξυλα, με καπάκι που δεν κλείνει καλά και να το τοποθετήσετε σε μια αναμμένη σόμπα. Θα παρατηρήσετε ότι τα αέρια εξατμίζονται από το εσωτερικό του κουτιού και αναφλέγονται. Προσοχή, το βιοκάρβουνο δεν είναι κάρβουνο όπως λένε στο διαδίκτυο. Στο κάρβουνο οι εύφλεκτες τοξικές ουσίες δεν βγαίνουν από μέσα και είναι επιβλαβές για τη γη. Απόδειξη είναι πως το βιοκάρβουνο δεν λερώνει σαν το κάρβουνο όταν το αγγίξεις.

Τα ίδια λιπάσματα (παραπάνω) μπορούμε να προσθέσουμε και στους σβώλους που φτιάχνουμε για σπορά.

Άλλα φυσικά λιπάσματα: βιοδυναμικά παρασκευάσματα, διατομική γη (που μειώνει τον πληθυσμό των τρωκτικών και εξασφαλίζει ένα κομπόστ απαλλαγμένο από βλαβερά σκουλήκια και έχει πολλές άλλες χρήσεις), και χαλαζιακή ή πυριτική άμμος που βελτιώνει την αποστράγγιση στις γλάστρες και βοηθά στον αερισμό του εδάφους. Όποιο και αν είναι το λίπασμα που χρησιμοποιείτε, θα πρέπει να είναι φυτικής ή ορυκτής προέλευσης και να μην απαιτεί πολλή ενέργεια για να παραχθεί. Σε ό,τι κάνουμε, πρέπει να μιμούμαστε τη Φύση όσο το δυνατόν.
https://www.remineralize.org/2012/11/regenerative-veganic-gardening

Τέλος, αυξάνουμε τη βιοποικιλότητα σπέρνοντας μεγάλη ποικιλία σπόρων σε σβώλους (με επικάλλυψη άργιλου που προστατεύει τους σπόρους). Σπέρνουμε πρώτα σπόρους φυτών που θα βελτιώσουν το έδαφος και μετά σπόρους 300 ή περισσότερων διαφορετικών ειδών, κοινών και άγριων (ενδημικών), βρώσιμων ή μη, δέντρων, αναρριχόμενων, θάμνων, πολυετών και μονοετών φυτών.

Μερικοί σύνδεσμοι ακόμη:
https://www.smilinggardener.com/collection/compost-tea/
και http://store.algaeaqua.com/

https://www.bloomthedesert.com/soil-overview
Καταπληκτικός ιστότοπος με περισσότερες πληροφορίες.
https://www.soilfoodweb.com/how-it-works/ Έξι κινούμενα σχέδια για να μάθετε πώς λειτουργεί ο θρεπτικός ιστός του εδάφους.
https://theconversation.com/to-restore-our-soils-feed-the-microbes-79616 Το έδαφος είναι ένας ζωντανός οργανισμός.

 

Εργαλεία

Στην περίπτωση που δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου επιφανειακό χώμα, θα πρέπει να λάβουμε αρχικά τα εξής δραστικά μέτρα: καλύπτουμε το χώμα με σάπια φύλλα και όση οργανική ύλη μπορούμε και όταν τελειώσει η διαδικασία αποσύνθεσης, εάν πρόκειται για μικρή επιφάνεια τα ανακατεύουμε με το χώμα με μια πιρούνα ή με πιρούνα σε μορφή τσάπας, κι αν πρόκειται για μια μεγάλη περιοχή χρησιμοποιούμε φρέζα αλλάζοντας τα πτερύγια της με τον ακόλουθο τρόπο: https://www.researchgate.net/publication/322052533_A_New_Blade_Design_of_Rotary_Tiller_and_Static_Analysis_Using_Computer-Aided_Tool ,
για να μη σχηματιστεί στο υπέδαφος ένα σκληρό στρώμα αδιαπέραστο από το νερό που δημιουργείται καθώς τα λεπίδια γλύφουν με πίεση το υπέδαφος. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι αγρότες αλλά κανείς δεν τολμάει να μιλήσει καθώς είναι κοινώς αποδεκτό πως η τεχνολογία μόνο καλές λύσεις προσφέρει. Απόδειξη αυτού είναι οι τεράστιες πλημμυρισμένες εκτάσεις τον χειμώνα με τις βροχές.

Μια άλλη εφεύρεση είναι το βιο-άροτρο του Victor Schauberger https://www.youtube.com/watch?v=gca2oYlgjvc,
το οποίο καλύτερα να τοποθετηθεί σε μικρή μηχανή σαν τρακτέρ μονού τροχού που δεν συμπιέζει το έδαφος αφού το άροτρο βρίσκεται ακριβώς πίσω του. Αυτό χαλαρώνει το χώμα αναμειγνύοντας την οργανική ουσία στο ανώτερο στρώμα του εδάφους καθώς στρέφει το χώμα προς τα μέσα κεντρικά, γυρνώντας το δύο φορές, πρώτα γυρίζοντάς το γύρω στην άκρη και στη συνέχεια γυρνώντας το ξανά προς τα πίσω έτσι ώστε τα στρώματα του εδάφους να παραμείνουν ανέπαφα (το επιφανειακό στρώμα παραμένει πάνω και το υπέδαφος παραμένει κάτω). Στο μέλλον, δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να οργώσετε και θα έχετε κάνει μια καλή αρχή στη μέθοδο χωρίς σκάψιμο. Για τις εφευρέσεις του Victor Schauberger, δείτε εδώ: ​https://www.youtube.com/watch?v=yXPrLGUGZsw​.

Κάντε μια αναζήτηση στο Google για να βρείτε πολλά περισσότερα για τα παραπάνω αλλά και για χάλκινα εργαλεία κήπου, κατά πολύ ανώτερα από τα σιδερένια που κλέβουν την βιο-ενέργεια του εδάφους. Εδώ είναι ένα από τα πολλά άρθρα: https://kupferspuren.at/en/informations/idea/ .

 

Οφέλη και πλεονεκτήματα αυτού του οικοσυστήματος

• Αυτό το πρωταρχικό οικοσύστημα είναι η φυσική μας κληρονομιά. Πριν από πολύ καιρό, πριν από το κύμα των πόλεων, εκεί ζούσαμε, εκεί ανήκαμε. Τώρα, όταν βρισκόμαστε σε ένα όμορφο μέρος της φύσης, ακόμα κι αν απέχει πολύ από το τέλειο, μια αμυδρή ανάμνηση μας κάνει να νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε στην «Αληθινή μας Οικία». Αυτό η «Αληθινή Οικία» που θα ξεκινήσουμε να δημιουργήσουμε θα εμπνεύσει πολλούς να ασχοληθούν, ειδικά καθώς δεν είναι μια μέθοδος καλλιέργειας που απαιτεί σκληρή δουλειά, αλλά στοχεύει στην επίτευξη Ισορροπίας στη Φύση και στην αποκατάσταση της ικανότητας της Γης να βελτιώνεται συνεχώς με το χρόνο. Αν μετακομίσουμε μόνιμα εκεί, αυτό που λαμβάνουμε ως αντάλλαγμα είναι το δώρο μιας βέλτιστης επιβίωσης.
  Χωρίς να απαιτούνται μηχανήματα, η δουλειά είναι δύσκολη μόνο στην αρχή και προσφέρει ευκαιρίες για να επιτρέψει στη δημιουργικότητα να φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα.
• Φυτεύοντας τον σπόρο ενός καρπού (που προήλθε από ένα δέντρο που προήλθε από σπόρο) και μετά από λίγα χρόνια, φυτεύοντας τον σπόρο αυτού του δέντρου, η τρίτη ή τέταρτη γενιά θα παράγει καρπούς εξαιρετικής ποιότητας καθώς τα φυτά επιστρέφουν στην προγονική τους μορφή. Η ποιότητα των καρπών επίσης οφείλεται  στις αρμονικές αλληλεπιδράσεις τόσων πολλών ειδών που ζουν μαζί που ανταλλάσσουν τις ιδιότητές τους μεταξύ τους. Αυτό είναι εμφανές σε κάποιον με υψηλή ευαισθησία που μπορεί να διακρίνει τις γεύσεις που ενυπάρχουν στα αιθέραια φρούτα. Όντας άριστης ποιότητας και υψηλής θρεπτικής αξίας, με όλα τα ιχνοστοιχεία και τις βιταμίνες τους, έχοντας ισορροπημένη κρυσταλλική δομή, μας παρέχουν άριστη υγεία. Το ίδιο ισχύει και για τα λαχανικά, τα όσπρια και τα δημητριακά. Για παράδειγμα, όσον αφορά τα δημητριακά, έχει ανακαλυφθεί τπ Kernza, η προγονική μορφή του σιταριού (υπάρχει και κάτι αντίστοιχο στο καλαμπόκι) που είναι πολυετής και έχει αρχίσει να παράγεται εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχουν δυο τεράστια οφέλη: Το ένα  είναι στην παραγωγή επειδή δεν χρειάζεται όργωμα κάθε χρόνο κι έτσι τα αγροκτήματα μπορούν να ασκήσουν την αναγεννητική γεωργία (δυστυχώς όμως, λόγω ενός καλά προστατευμένου μονοπωλίου, το Kernza προορίζεται μόνο για αγρότες που το καλλιεργούν για μια και μόνο εταιρεία). Το άλλο είναι στην κατανάλωση που θα αποτελούσε άριστη τροφή αν αντί για άλεσμα γινόταν φύτρο, μια διαδικασία που πολλαπλασιάζει την διατροφική του αξία (δες ψωμί Εσσαίων).
  Το φυσικό για όλα τα φυτά είναι να έχουν σπόρους. Όταν δεν τους έχουν είναι ανθρώπινη εφεύρεση και διατροφικά κατώτερης ποιότητας. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, το αρχαίο αμπέλι σουλτανίνα (το άσπρο σταφύλι χωρίς κουκούτσι) είχε σπόρους. Καθώς αραιά και που φύτρωνε ένα κλαδί με σταφύλια χωρίς κουκούτσι, έπαιρναν μοσχεύματα από αυτό το κλαδί για να δημιουργήσουν σταφύλια χωρίς κουκούτσι.
• Η δημιουργία του απαιτεί πρωτίστως έξυπνο χειρισμό των φυσικών διεργασιών και όχι σκληρή δουλειά και διανοητική γνώση που επικεντρώνεται στο πώς να ωφεληθούν οι άνθρωποι. Στην αρχή, κατά την εγκαθίδρυσή του, το έδαφος μπορεί να είναι τόσο πολύ κατεστραμμένο που ίσως να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε κάποια στοιχεία από την τεχνολογία και τους εξωτερικούς πόρους. Στη συνέχεια, μόλις το έδαφος ανακτήσει τη γονιμότητά του, γίνεται αυτοσυντηρούμενο.
• Δεν κάνουμε απολύτως τίποτα ενάντια στη φύση. Απλά γινόμαστε ο ενδιάμεσος κρίκος που της επιτρέπει να αναγεννηθεί, για παράδειγμα, μιμούμενοι τον άνεμο που σκορπίζει τους σπόρους μιας μεγάλης ποικιλίας φυτών σε κάθε γωνιά, εμπλουτίζοντας το άγονο έδαφος με φυσικές διεργασίες. Προστατεύουμε τους σπόρους με άργιλο γιατί το χώμα δεν είναι ακόμη κατάλληλο και δεν έχουμε τόσους σπόρους να σπαταλήσουμε.
• Αυτό το οικοσύστημα έχει εξαιρετική αντοχή σε όλες τις προκλήσεις και τις αντίξοες κλιματικές συνθήκες, τα παράσιτα, τους λοιμούς και τις ασθένειες.
• Δημιουργεί ένα μικροκλίμα ήπιων θερμοκρασιών με μικρή διαφορά μεταξύ μέγιστων και ελάχιστων θερμοκρασιών, ομαλοποιώντας τις ξηρασίες και τις υπερβολικές βροχοπτώσεις και, εάν καλύπτει μεγάλη έκταση, είναι ικανό ακόμη και να αλλάξει τα καιρικά πρότυπα.
• Οι πυρκαγιές δεν μπορούν να ξεκινήσουν, καθώς υπάρχει τόσο πυκνή βλάστηση από μη εύφλεκτα είδη που διατηρούν μόνιμη υγρασία. Αυτό συμβαίνει επειδή βρέχει πιο συχνά, λόγω του τρόπου με τον οποίο τα δέντρα προσελκύουν τη βροχή, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, και το νερό στο έδαφος που καλύπτεται από βλάστηση δεν εξατμίζεται εύκολα.
• Είναι η τέλεια λύση για αναδάσωση μετά από δασικές πυρκαγιές με σβώλους σπόρων/πηλού κ.λπ., αφού εισάγει τα ενδημικά δέντρα που υπήρχαν στην καμένη περιοχή πριν από χιλιάδες χρόνια, τα οποία λόγω της συνεχούς φθοράς κατέληξαν να γίνουν πευκοδάση. Τώρα, εισάγοντας νέα χαμένα είδη, θα έχουν την ευκαιρία να γίνουν ξανά εκείνα τα πλούσια οικοσυστήματα του παρελθόντος (αρκεί να ακολουθηθεί η σωστή μεθοδολογία).
• Το οικοσύστημα μπορεί να μας προσφέρει όλα τα στοιχεία που μας λείπουν από τη ζωή στις πόλεις, υποστηρίζοντάς μας στη μετάβαση σε μια ειρηνική διατροφή που βασίζεται σε φυτά, φρούτα και σπόρους (προϊόντα του φυτικού βασιλείου), την τροφή που θα προτιμήσουμε αυθόρμητα αφού ζήσουμε εκεί για κάποιο διάστημα. (αν προσαρμοστούμε ψυχοσωματικά). Αυτή η αυθόρμητη προτίμηση οφείλεται στο ότι, παρόλο που έχουμε μεταλλαχθεί ως παμφάγοι λόγω της ανάγκης να επιβιώσουμε σε αντίξοες συνθήκες (όπως κατά τη διάρκεια των παγετώνων), το αρχικό πρότυπο του σώματός μας είναι καρπο-σπόρο-φάγοι  (σπόροι όπως ο ηλίανθος και το σουσάμι).
  Είμαστε καρποσυλλέκτες και επομένως, εάν βρεθούμε στο σωστό περιβάλλον, αν απαγκιστρωθούμε από την συλλογική μας ταύτιση (η προσκόλληση πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε και να τρώμε όπως όλοι) και απαλείψουμε τις κεκτημένες ψυχικές μας συμπάθειες και αντιπάθειες, θα επιλέξουμε αυθόρμητα να τρώμε τα πολύ νόστιμα φρούτα, ελαιούχους καρπούς και σπόρους που μας παρέχει η φύση σε αφθονία, τα οποία μπορούν να υποστηρίξουν πλήρως μια υγιή ζωή (αποδεδειγμένα). Οι συνήθειες της ζωής μας είναι επίκτητες, δεν είναι εγγενείς και γι αυτό αν θέλουμε μπορούμε να τις αλλάξουμε και να προσαρμοστούμε στη Φύση αντί να προσπαθούμε επίπονα να την προσαρμόσουμε στα μέτρα μας και στην πορεία να βλάψουμε και αυτήν, και τους εαυτούς μας με τις καταστροφικές μας συνήθειες.
• Η μικρότερη ποσότητα παραγωγής και το μικρότερο μέγεθος των καρπών αντισταθμίζονται με την εξαιρετική ποιότητα και τη ζωτική τους ενέργεια που μας κρατούν για πολύ καιρό χωρίς να πεινάμε, με την προϋπόθεση βέβαια πως έχουμε προσαρμοστεί σε αυτές τις υπερτροφές και το στομάχι μας να έχει συρρικνωθεί στο κανονικό του μέγεθος. Ο λόγος που τώρα είναι υπερμεγέθες, είναι επειδή αντί για ποιότητα θρεφόμαστε με ποσότητα με τροφές χαμηλής βιοενέργειας.
• Αυτό το οικοσύστημα μπορεί επίσης να προμηθεύσει «τράπεζες σπόρων» με σπόρους καλύτερης ποιότητας, αντικαθιστώντας άλλους χαμηλότερης αξίας, κάτι που θα μας προσφέρει επίσης εισόδημα.
• Με την πτώση των φύλλων και την ιδιαίτερη μικροβιακή ζωή (μύκητες κ.λπ.) που αναπτύσσεται κάτω από ένα συγκεκριμένο είδος δέντρου, δημιουργείται ένα υπόστρωμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε χωμάτινη μάζα σε μορφή γλάστρας (που είναι καλύτερη εναλλακτική λύση αντί για πλαστικές σακούλες ή γλάστρες ψάξτε στο youtube DIY soil blocks). Αυτές οι χωμάτινες γλάστρες χρησιμοποιούνται για να φυτέψουμε σπόρους από το ίδιο δέντρο (απ’όπου παίρνουμε το χώμα από κάτω του), για να έχουμε μια καλή αρχή όταν φτιάχνουμε ένα φυτώριο και έτσι να μπορούμε να μοιράσουμε δενδρύλλια σε άλλα παρόμοια Εγχειρήματα. Στη συνέχεια, όταν οι ρίζες αρχίσουν να μεγαλώνουν υπερβολικά και να φαίνονται έξω από τον χωματόλιθο, τον τοποθετούμε μέσα σε έναν άλλο μεγαλύτερο χωματόλιθο που θα περιέχει επίσης ένα μέρος χώματος από το μητρικό δέντρο, για να διασφαλίσουμε πως δεν υπάρξουν αλλοιώσεις ή συστροφή στις ρίζες (κι αν χρειαστεί αργότερα σε ένα ακόμα μεγαλύτερο). Δεν θα κλαδέψουμε αυτά τα νεαρά δέντρα, κι έτσι θα διασφαλίσουμε πως το στέμμα τουςθα μεγαλώσει στο φυσικό του σχήμα. Αυτό είναι το καλύτερο φυτώριο που υπάρχει, που συνδέεται με το μητρικό δέντρο, το οποίο ζει σε ένα ιδανικό περιβάλλον, ειδικά αν τοποθετήσουμε αυτά τα δενδρύλια κάτω από το μητρικό δέντρο. Δεν υπάρχουν φυτώρια στον κόσμο ολόκληρο που να φροντίζουν έτσι τα νεαρά δέντρα.
• Μετά από μια πυρκαγιά, η διαδικασία Δασικής Υπηρεσίας να αφήνει ένα δάσος να αναγεννηθεί από μόνο του δεν είναι αποτελεσματική καθώς χρειάζονται πολλά χρόνια και τα χαμένα είδη δεν επιστρέφουν ποτέ. Εμείς, αντίθετα, όχι μόνο θα αυξήσουμε γρήγορα τη βιοποικιλότητα, αλλά θα εκμεταλλευτούμε τα οφέλη αυτού του οικοσυστήματος.
• Προσθέτει στη συνολική ευημερία του πλανήτη. Ένα μοντέλο που μόλις δημιουργηθεί θα δείξει το μεγαλείο του όταν σε λίγα χρόνια αποκαλυφθούν τα εκπληκτικά αποτελέσματα. Εάν τότε, η ανθρωπότητα σταματήσει να αυτοκαταστρέφεται και αλλάξει πορεία σε όλα τα επίπεδα, αυτό το μοντέλο μπορεί να επαναληφθεί σε μεγάλη κλίμακα, από άτομα και ομάδες, στις τροπικές, υποτροπικές, εύκρατες και ψυχρές ζώνες του πλανήτη. Μόνο τότε υπάρχει πιθανότητα να σταματήσει η καθοδική πορεία της Φύσης.
• Αυτό το οικοσύστημα καλύπτει όλες τις ανάγκες μας. Εκτός από την μεγάλη ποικιλία τροφών, υπάρχει και οικονομική βιωσιμότητα από ανώτερης ποιότητας καλλιέργειες, υπερτροφές, φαρμακευτικά βότανα κ.λπ., φρέσκα ή αφυδατωμένα.
• Κάνοντας μια εκτενή αναζήτηση στο Διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε χιλιάδες σοβαρές επιπτώσεις της δυσαρμονική σχέσης ανθρώπου και Φύσης. Όσο πιο υποβαθμισμένη είναι η φύση, τόσο χειρότερη είναι η ποιότητα της ζωής μας. Καθώς εξαρτόμαστε από το περιβάλλον μας για να επιβιώσουμε, η παρουσία αυτών των οικοσυστημάτων παντού θα ωφελήσει άμεσα όσους ζουν εκεί και έμμεσα όλη την ανθρωπότητα.

 

Τα απαραίτητα στοιχεία για τη δημιουργία του

Ο ιδανικός τόπος

Όπως είναι ο κόσμος τώρα, δεν υπάρχει το τέλειο μέρος. Όπου κι αν πάμε θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε κάποια πρόκληση λόγω της υποβάθμισης της φύσης και της επιρροής του τεχνολογικού κόσμου. Ακόμη και οι γείτονες μπορούν να μας κάνουν το βίο αβίωτο. Θα πρέπει να αναζητήσουμε ένα μέρος όπου η ισορροπία στρέφεται περισσότερο προς τα πλεονεκτήματα παρά προς τα μειονεκτήματα. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη όσο το δυνατόν περισσότερους παράγοντες, προβλέποντας επίσης το μέλλον. Αν τα πράγματα πάνε στραβά, θα προσπαθήσουμε να αντικατοπτρίσουμε την εσωτερική μας τελειότητα προς τα έξω, υλοποιώντας την πραγματικότητά μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αυτό λειτουργεί πραγματικά χάρη στις αόρατες δυνάμεις, τους συμμάχους μας που μπαίνουν στο παιχνίδι.

Παρακάτω είναι μια περίληψη του πώς θα έπρεπε να είναι αυτός ο τόπος:

Πρώτον, θα πρέπει να είναι σε μια χώρα που δεν έχει υπερπληθυσμό, ούτε πολύ φτωχή, ούτε πολύ ξηρή, ούτε πολύ κρύα, με μεταλαγμένα  παντού, ραδιενέργεια κ.λπ. Με άλλα λόγια, μια όχι πολύ πολιτισμένη χώρα όπου ούτε η γη δεν είναι δική σου επειδή σου την παίρνουν αν δεν πληρώσεις τους ετήσιους φόρους. Επίσης, μια χώρα που επιτρέπει στους ξένους να μείνουν, ίσως να βγαίνουν από τα σύνορα κάθε 3 μήνες ή απλά να σε αφήνουν ήσυχο.

Οι άνθρωποι πρέπει να είναι σχετικά φιλικοί προς τους ξένους, χωρίς να σε κλέβουν και χωρίς ακραία φτώχεια που προκαλεί γενική κακή υγεία και βία. Το τέλειο κλίμα βρίσκεται σε μια τροπική, υποτροπική ή εύκρατη ζώνη όπου το υψόμετρο ελαχιστοποιεί τις ακραίες θερμοκρασίες. Για παράδειγμα, σε μια εύκρατη ζώνη, το ιδανικό υψόμετρο είναι περίπου 450 έως 650 m και σε τροπικές ζώνες μεταξύ 1000 και 2500 m. Αυτό επιτρέπει μεγαλύτερη ποικιλία φυτών. Ωστόσο, ακόμη και σε ένα ψυχρό κλίμα μπορούν να συμβούν θαύματα. Αυτό θα εξαρτηθεί πολύ από το πώς θα γίνει.

Σε μια ημίξηρη χώρα με εύκρατο κλίμα η καλύτερη τοποθεσία είναι ένας τόπος σε μια κοιλάδα με ένα μεγάλο βουνό στα βόρεια, με όχι πολύ ψηλά βουνά δεξιά και αριστερά για να εξασφαλιστεί επαρκής ηλιακή έκθεση, με ένα ποτάμι να ρέει προς το νότο, και όσο πιο επίπεδη γίνεται. Αρκετός χώρος δεξιά και αριστερά του ποταμού αλλά με κάποιο υψόμετρο για αποφυγή πλημμύρας. Εάν το κτημα εκτείνεται ανηφορικά προς τα βουνά και στις δύο πλευρές της κοιλάδας, μπορεί να αναπτυχθεί μεγαλύτερη ποικιλία φυτών που ανήκουν σε διαφορετικές κλιματικές ζώνες.

Για να γνωρίσετε και να αισθανθείτε καλύτερα τον τόπο, καλό θα είναι να κοιμηθείτε εκεί σε σκηνή για μερικά βράδια. Πάρτε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες από τους ντόπιους και ταξιδέψτε πολύ στην περιοχή. Εάν βρίσκεται σε τριτοκοσμική χώρα, είναι προτιμότερο να μην εγκατασταθείτε πολύ κοντά σε κατοικημένες περιοχές καθώς μπορεί να μολύνουν τον τόπο και να σας αναγκάσουν να φύγετε. Στις κατοικημένες περιοχές αυτών των χωρών, τα σκουπίδια πετιούνται παντού, τα πλαστικά καίγονται τακτικά, οι κυνηγοί μολύνουν το έδαφος με εκατομμύρια σφαίρες μολύβδου, οι υλοτόμοι κόβουν παράνομα το δάσος, τα ζώα των βοσκών υπερβόσκουν καταστρέφοντας μεγάλες δασικές εκτάσεις κ.λπ. , κι έτσι αν ο τόπος είναι σε τριτοκοσμική χώρα, αποφύγετε αυτές τις περιοχές και αν είναι μακριά από το δρόμο ακόμα καλύτερα. Μπορούν να φτιαχτούν στενοί δρόμοι για τη μεταφορά προμηθειών με μικρά στενά οχήματα.

Ο τόπος θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερος. Εάν συνορεύει με δάσος (όχι κωνοφόρων, επειδή είναι πολύ εύφλεκτο), θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον πέντε στρέμματα επειδή μπορούμε να επεκταθούμε στο δάσος, φυτεύοντας εκεί εδώδιμα άγρια είδη. Διαφορετικά, θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη έκταση. Ανάλογα με την περίπτωση θα μπορούσε να δημιουργηθεί γύρω του ένας πυκνός φράχτης από συγκεκριμένα δέντρα για να προστατέψουμε αυτά που θα φυτέψουμε μέσα. Ιδανικά, θα πρέπει να είναι ένα παρθένο μέρος, που σημαίνει πως δεν έχει ποτέ καλλιεργηθεί/οργωθεί, ή τουλάχιστον όχι για πολλά χρόνια, και καλά θα είναι να έχει ήδη μια ποικιλία από ενδημικά δέντρα και θάμνους (ή τουλάχιστον μόνο θάμνους) ώστε να είναι ευκολότερο να αυξηθεί η εδώδιμη βιοποικιλότητά του με ενδημικά βρώσιμα είδη από το μακρινό παρελθόν μαζί με συμβατικά είδη φρούτων. Εάν είναι πολύ πυκνό, κόβουμε επιλεκτικά πολλά από τα ίδια είδη (τα μικρότερα), τα ξερά δέντρα και κλαδιά που εμποδίζουν και μαζεύουμε και δένουμε την ανοιχτή κόμη θάμνων ή μεγάλων ζιζανίων στο κέντρο, φτιάχνοντας έτσι χώρο για να φυτέψουμε τα φυτά μας ενδιάμεσα. Το καλοκαίρι που το έδαφος χρειάζεται περισσότερη σκιά, κόβουμε τον σπάγγο που τα έχουμε δέσει και έτσι θα ανοίξουν. Θα απλώσουμε όλα τα κομμένα κλαδιά στο έδαφος ανάμεσα στα φυτά μας για να σαπίσουν και να εμπλουτίσουν το χώμα και θα κόψουμε τα κλαδιά που προεξέχουν (από αυτά στο έδαφος) ώστε όσο το δυνατόν περισσότερα να ακουμπήσουν στο έδαφος.
Φροντίζουμε επίσης το έδαφος, ανεξάρτητα από το χρώμα του, να έχει τουλάχιστον 10-15 εκατοστά οργανική ουσία στην επιφάνεια. Η φήμη ότι το μαύρο χώμα είναι το καλύτερο χρώμα διαδίδεται από απατεώνες που πουλάνε χώμα για να σας φέρουν φορτηγά με μαύρο υπέδαφος που όταν βραχεί γίνεται σκληρό σαν πέτρα και δεν περιέχει καθόλου οργανική ύλη.

Θα ήταν υπέροχο αν ο τόπος μας συνόρευε με δάσος γιατί αυτό θα έχει θετική επίδραση στο οικοσύστημά μας και θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τη βιοποικιλότητά του με ενδημικά είδη από το μακρινό παρελθόν. Τα «ενδημικά» είδη των σημερινών παρθένων δασών είναι τα ανθεκτικά είδη που επέζησαν από προηγούμενες καταστροφές. Μερικά από τα χαμένα είδη δέντρων είναι αυτά που φέρουν ευαίσθητους άγριους καρπούς που κάποτε ήταν άφθονοι. Χάθηκαν λόγω της ανθρώπινης εγκατάλειψης, των δασικών πυρκαγιών, της βοσκής ζώων, της μειωμένης βροχόπτωσης, της δημιουργίας πόλεων που ανάγκασαν την καταστροφή των δασών για την καλλιέργεια τους και της αδυναμίας να ανταγωνιστούν τα ανθεκτικά είδη.

Στο μακρινό παρελθόν οι άνθρωποι ήταν πολύ διαφορετικοί από σήμερα. Το σώμα τους δεν ήταν τόσο πυκνό όσο τώρα. Ζούσαν με καθαρή ενέργεια και είχαν επίγνωση της Αιθέραιας Φύσης τους . Όσο περνούσε ο χρόνος, τόσο γίνονταν περισσότερο υλικοί και λιγότερο αιθέριοι, Κάποια στιγμή άρχισαν να τρώνε γλυκούς και ελαιούχους καρπούς. Μία από τις λειτουργίες των ενδημικών δέντρων ήταν να διατηρήσουν την ύπαρξη αυτών των οπωροφόρων δέντρων. Η συμπήκνωσή τους στην ύλη που επέφερε και ασυνειδησία τελικά έγινε η μέγιστη και αντίστοιχα η διατροφή τους άλλαξε κι άρχισαν να τρώνε τα ζώα και ζωικά προϊόντα και δημητριακά. Επειδή σχεδόν σταμάτησαν να τρώνε φρούτα και κατέστρεψαν τα ενδημικά δέντρα για να εκτρέφουν ζώα και να καλλιεργήσουν σιτηρά, αυτά τα ευαίσθητα οπωροφόρα δέντρα δεν μπορούσαν πλέον να υπάρχουν. Τα οπωροφόρα δέντρα που τώρα καλλιεργούνται εκτός του αρχικού περιβάλλοντος είναι πολύ χαμηλής ποιότητας και δεν μπορούν να συντηρήσουν πλήρως τον άνθρωπο. Ωστόσο, στο οικοσύστημα που θα δημιουργήσουμε αυτό θα είναι δυνατό. Προς το παρόν, μόνο σε τροπικές χώρες με πλούσια εδάφη, χωρίς αγροχημικά και περισσότερα από 120 είδη φρούτων, είναι δυνατό να διατηρήσετε τέλεια υγεία με αυτή τη δίαιτα.

Ο λόγος που προτιμούμε το έδαφος να είναι παρθένο και καλυμμένο με βλάστηση που το προστατεύει από τον καυτό ήλιο ή να μην οργώνεται για πολλά χρόνια είναι ότι χρειάζεται απίστευτη δουλειά για χρόνια για να αποκατασταθεί η αρχική του φυσική δομή, η μικροβιακή του ζωή και η γονιμότητά του. Χάρη στην εφαρμογή των φυσικών μας λιπασμάτων, μπορούμε να το αποκαταστήσουμε σε λιγότερο χρόνο, ανάλογα με το επίπεδο καταστροφής που έχει.

Θα ήταν επίσης ιδανικό εάν το «οικοσύστημά» μας βρισκόταν σε ένα ενεργειακό μέρος γεμάτο ζωή και όχι σε ένα υποβαθμισμένο περιβάλλον, για παράδειγμα σε μέρη με γείτονες που ψεκάζουν τοξικά αγροχημικά, με,αεροψεκασμούς (Chemtrails), EMF, 5G και καταστροφικούς παράγοντες υψηλής τεχνολογίας τριγύρω μας. Φυσικά, με την εσωτερική μας δύναμη αν την έχουμε, μπορούν να συμβούν θαύματα βιολογικής μεταστοιχείωσης.

Η χώρα του οικοσυστήματος πρέπει κατά προτίμηση να είναι όσο το δυνατόν πιο μακριά από την πόλη και γι αυτό είναι καλύτερα να το κάνουμε ομαδικά. Στις περιοχές κοντά στην πόλη υπάρχουν μεγαλύτερες προκλήσεις όπως η ανασφάλεια (όπως κλοπές), οι υψηλές θερμοκρασίες, η ρύπανση κ.λπ.

Υπάρχουν πιθανώς πολύ λίγα μέρη στον κόσμο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Αυτά τα λίγα μπορεί να είναι η αρχή. Ας γνωριστούμε λοιπόν και ας ψάξουμε, και αν κάποιος βρει ένα μέρος, όπου κι αν βρίσκεται στον κόσμο, ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ας δούμε αν μπορούμε να κάνουμε το όραμά μας πραγματικότητα εκεί.

Αυτό δεν είναι εύκολο έργο για όσους δεν είναι προετοιμασμένοι. Πολλοί προσπάθησαν να πάνε κάπου, να ξεκινήσουν από το μηδέν, να αγοράσουν γη και να εγκατασταθούν εκεί και έχουν συναντήσει ανυπέρβλητα εμπόδια, ειδικά αν είναι μόνο ένα ή δύο άτομα που προσπαθούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα. Ακόμα κι αν είναι μια ομάδα που αρχικά πετυχαίνει, τελικά καταρρέει όπως το 95% των κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο που αποτυγχάνουν. Γι’ αυτό θα πρέπει κανείς να είναι ουσιαστικά προετοιμασμένος για το έργο. Για να πετύχουμε, πρέπει να είμαστε ανάμεσα στο 5%.

 

Σχεδιασμός των χώρων μας και του «οικοσυστήματος» λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους

Θα ήταν καλύτερα να κάναμε τον σχεδιασμό σύμφωνα με τη διαίσθησή μας, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους παράγοντες. Όσον αφορά τα κτίρια, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτική τεχνολογία χωρίς αυτή να είναι πολύ περίτεχνη για να χτίσουμε τα σπίτια μας με φυσικά υλικά και να χρησιμοποιήσουμε έξυπνους τρόπους (ήλιο, γεωθερμική ενέργεια) για να τα θερμάνουμε, ζεστό νερό, κ.λπ. Επίσης καλό είναι να ακολουθήσουμε το αρχαίο ελληνικό feng-shui ή το αντίστοιχο ινδικό VastuShastra.
Για τις υπόλοιπες κατασκευές όπως αποθήκες, υπόστεγα, κιόσκια, κελάρια, θερμοκήπια, φυτώρια, ανοιχτοί χώροι, λιμνούλες, το κομμάτι που προορίζεται για το «οικοσύστημα» και οτιδήποτε άλλο, πρέπει να λάβουμε υπόψη όλες τις παραμέτρους. Αυτά περιλαμβάνουν:

Ζώνες γεωπαθητικού στρες (που απαιτούν γνώσεις από μέρους σας για να τις αποφύγετε ή θα πρέπει να έρθει ειδικός για να τις εξουδετερώσει), η μορφολογία του εδάφους (κλίση κ.λπ.), η θέση σε σχέση με τον ήλιο, η έκθεση στον άνεμο, το πάχος του επιφανειακού εδάφους και του υπεδάφους σε διάφορες περιοχές, τα είδη των δέντρων και των θάμνων που υπάρχουν, η ποσότητα φωτός που λαμβάνει το κάθε σημείο ετησίως (δηλαδή, βουνά στα ανατολικά ή δυτικά που σκιάζουν τον ήλιο), τη διαφορά θερμοκρασίας που ανάλογα το μέρος μπορεί να είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη, τον τόπο που καταλήγει η βροχή (δηλαδή στο χαμηλότερο σημείο που έχει περισσότερη υγρασία φτιάχνουμε μια λίμνη αντί για σπίτι), περιοχές με έφορο έδαφος που το κρατάμε για το «οικοσύστημα», το παρακείμενο δάσος, υποβάθμιση του εδάφους από προηγούμενους ιδιοκτήτες, πρέπει να λογαριάσουμε ακόμα και την ύπαρξη εχθρικών γειτόνων, κ.λπ.

Η ανάπτυξη του Πρωταρχικού Ενστίκτου θα σας βοηθήσει οριστικά να βρείτε το σωστό μέρος. Μπορούμε ακόμη και να μαντέψουμε πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να αυξηθεί σταδιακά η γονιμότητα μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στη Φύση, δεν μπορεί να υπάρχει βιασύνη. Αν βιασθούμε και φυτέψουμε όπως θέλουμε, αφενός θα θέλει πολλή δουλειά και αφετέρου θα μειώσει τη γονιμότητα της γης. Εκτός από το Οικοσύστημα, που είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος μας, για να αρχίσουμε να τρώμε το συντομότερο δυνατό έως ότου το μείγμα φυτών και λαχανικών κάτω από τα δέντρα να μας συντηρήσει πλήρως, μπορούμε να φτιάξουμε μερικά υπερυψωμένα παρτέρια με τη μέθοδο του διπλού σκάψματος και να φυτέψουμε λαχανικά αρκετά πυκνά. Θα μπορούσαμε επίσης να φυτέψουμε οπωροφόρα δέντρα από ένα φυτώριο για να ξεκινήσουμε τη συγκομιδή σε δύο χρόνια και, μέχρι να αναπτυχθούν τα άλλα, να τρώμε άγρια φυτά. Πολλά από αυτά μπορούν να καταναλωθούν όταν είναι μικρά και όχι όταν μεγαλώσουν.

 

Επιπρόσθετα στοιχεία, περίφραξη, προστασία από φωτιά και νερό

Φράχτης

Εάν υπάρχουν τριγύρω βοσκοί με κατσίκες ελευθέρας βοσκής και άλλα ζώα, όπως αγριογούρουνα, η περιοχή θα πρέπει να περιφραχτεί με πλέγμα και ξύλινους ή μεταλλικούς πασσάλους ύψους 1,80 έως 2 μέτρων (οι κατσίκες ή τα ελάφια μπορούν να πηδήξουν αν είναι λιγότερο), καρφωμένοι στο έδαφος  30 με 50 εκ., άρα συνολικά, πρέπει να έχουν μήκος 2,5 m. Για τους μεταλλικούς πασσάλους Μπετόβεργες, γωνίες, σωλήνες)  δεν είναι απαραίτητο να γίνει τρύπα και να πέσει τσιμέντο, υπάρχει ένα χειροκίνητο εργαλείο που καρφώνει μεταλλικές ράβδους στο έδαφος και υπάρχουν τα σχέδια για την κατασκευή του. Αν δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για έναν κανονικό φράκτη, μπορεί να γίνει ζωντανός φράχτης φυτεύοντας πυκνά θάμνους (αγκαθωτούς ή όχι) και μέχρι να μεγαλώσουν, χρησιμοποιούμε τρεις σειρές αγκαθωτό σύρμα και ξερά κλαδιά στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, που κρατιούνται κόντρα στον άνεμο με το αγκαθωτό σύρμα. Αν υπάρχουν αγριογούρουνα, το κάτω μέρος του φράχτη πρέπει να ενισχυθεί με ένα γερό πλέγμα (το τετράγωνο που είναι συγκολλημένο), το οποίο πρέπει να χωθεί και να καρφωθεί λίγο στο έδαφος, διαφορετικά, θα σκάψουν και θα περάσουν από κάτω. Επίσης οι λαμαρίνες τα απωθούν.

Πυροπροστασία.

Αν υπάρχει κοντά δάσος με πεύκα, αποφύγετε να φυτέψετε κοντά τους, γιατί αν πιάσουν φωτιά, δημιουργούν μια πύρινη κόλαση που ξεραίνει τα δέντρα μας και μετά τα καίει. Ωστόσο, υπάρχει λύση. Το μειονέκτημα είναι πως θέλει πολύ δουλειά. Η εργασία αυτή γίνεται όταν το χώμα είναι υγρό (άνοιξη ή φθινόπωρο ή ποτισμένο) και μαλακό, αλλά όχι λασπωμένο (που κολλάει στα εργαλεία), ώστε να μην είναι πολύ δύσκολο να σκαφτεί. Σκάβουμε χαντάκια εδώ κι εκεί και θάβουμε εντελώς ή μερικώς τους εύφλεκτους ξερούς κορμούς των πεσμένων δέντρων και τα ξερά, χαμηλά κλαδιά που κόβουμε, τα οποία μετά πρέπει να κοπούν σε μικρότερα κομμάτια για να μην πιάσουν χώρο. Το σκαμμένο χώμα τοποθετείται πάνω από τα κούτσουρα και τα κλαδιά στα χαντάκια. Για τη διευκόλυνση αυτής της εργασίας χρησιμοποιούμε ειδικά εργαλεία χειρός για την κοπή και το σκάψιμο. Ως εκ τούτου, καθώς αποσυντίθενται, θα παρέχουν τροφή για το δάσος. Αν τα αφαιρέσουμε από το δάσος για να τα χρησιμοποιήσουμε ως καυσόξυλα, αυτό αποτελείι απώλεια για το δάσος. Αυτή η μέθοδος ταφής μπορεί επίσης να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε μη κωνοφόρο δάσος για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος πυρκαγιάς. Εάν υπάρχουν εύφλεκτα πεύκα δίπλα μας, για να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο πυρκαγιάς, μπορούμε να αφαιρέσουμε όλα τα ξερά κλαδιά (επίσης μερικά ζωντανά χαμηλότερα κλαδιά) κλαδεύοντάς τα αρκετά ψηλά και επίσης να αφαιρέσουμε τα πάντα από το έδαφος, ακόμα και τις πευκοβελόνες, και να τα θάψουμε εδώ κι εκεί σε χαντάκια. Αν κάποια δέντρα είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο, τα κόβουμε και τα θάβουμε.

Νερό

Αυτός που ανακάλυψε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον για τις ιδιότητες του νερού, είναι ο Victor Schauberger. Υπάρχει πολύ υλικό στο διαδίκτυο, κάντε τη δική σας αναζήτηση και αν μπορείτε να ενσωματώσετε μερικές από τις εφευρέσεις του για να ενεργοποιήσετε το νερό, θα είναι υπέροχο. Δεν υπάρχει αρκετός χώρος εδώ για να γράψω περισσότερα για αυτό.

Το νερό είναι απαραίτητο, ειδικά στην αρχή. Ευτυχώς, υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι παροχής νερού παντού. Αν είμαστε κοντά στη θάλασσα, μπορούμε να παράγουμε μεγάλες ποσότητες αποσταγμένου νερού με ηλιακό θερμοκήπιο. Διαφορετικά, με ειδικές σίτες/δίχτυα μπορούμε να μαζέψουμε ατμοσφαιρική υγρασία, η οποία κολλάει στο δίχτυ, υγροποιείται, και στάζει σε μια υδρορροή, καταλήγοντας στη δεξαμενή μας. Έτσι, είτε το νερό είναι πηγή, ποτάμι, πηγάδι, ή γεώτρηση είτε από βροχή, θάλασσα ή ατμοσφαιρική υγρασία, θα ήταν ιδανικό αν μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα μικρό οικοσύστημα με υδρόβια φυτά και ζώα. Στη συνέχεια, με το νερό από αυτή τη λίμνη, μπορούμε να ποτίσουμε ολόκληρο το «οικοσύστημα»..

Για να συλλέξουμε το νερό της βροχής, στο ψηλότερο σημείο του τόπου μας (ή ακόμα ψηλότερα σε γειτονικό δάσος, αν υπάρχει), όπου το νερό μαζεύεται φυσικά, καλύπτουμε φυσικά ή τεχνητά αυλάκια με φυσικό τσιμέντο για τη συλλογή του νερού της βροχής. Αν δεν υπάρχουν, τα φτιάχνουμε. Έτσι γεμίζει μια δεξαμενή τριών τμημάτων που καλύπτεται για να μην εξατμίζεται το νερό λόγω του ήλιου. Μπορεί επίσης να γίνει υπόγεια, με αδιάβροχο πλαστικό από κάτω και άλλο για να την καλύπτει. Το νερό από το τρίτο τμήμα της δεξαμενής,  ρέει φυσικά στη λίμνη που θα πρέπει να βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του τόπου μας ώστε να μπορούμε να ποτίζουμε με φυσική ροή χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε αντλία. Η λιμνούλα γίνεται σκάβοντας μια μεγάλη τρύπα με ελαφρώς κεκλιμένες πλευρές, η οποία μπορεί να καλυφθεί με αδιάβροχο πλαστικό ή καλύτερα με φυσικό τσιμέντο, μια αρχαία ελληνική συνταγή με ποζολάνα (ηφαιστειακό πέτρωμα). Εναλλακτικά, εάν το χώμα είναι αργιλώδες, μπορεί να γίνει ζυμώνοντας με τα πόδια λάσπη και σάπια χόρτα και στη συνέχεια καλύπτοντάς το με μπεντονίτη για αδιαβροχοποίηση. Αυτή η τελευταία πρόταση θα πρέπει να γίνει μόνο εάν δεν υπάρχουν ζώα που μπορούν να σκάψουν μια τρύπα κάτω από τη λίμνη και να στραγγίσουν όλο το νερό. Και στις τρεις περιπτώσεις φτυαρίζουμε τουλάχιστον 10 εκ. χώμα πάνω από το πλαστικό ή το τσιμέντο ή για να συγκρατήσουμε τον μπεντονίτη. Αυτό το έδαφος λειτουργεί ως υπόστρωμα για τα υδρόβια φυτά που θα φυτέψουμε, προσομοιώνοντας μια φυσική λίμνη. Εκτός από τη βροχή, αυτό είναι το πιο κατάλληλο νερό για άρδευση, ζωντανό, εκτεθειμένο στον ήλιο, στα στοιχεία, με φυτά και ζώα που παρέχουν θρεπτικά συστατικά, συν αυτά που προσθέτουμε. Εάν δεν ανανεώνεται αρκετά γρήγορα, καλό είναι να σκιάζεται από δέντρα και υδρόβια φυτά, γιατί ο πολύς ήλιος δεν κάνει καλό ούτε στο νερό. Αντί να χρησιμοποιήσετε πλαστικό ή κάτι τεχνητό για να καλύψετε τη λίμνη, μέχρι να μεγαλώσουν τα δέντρα για να προσφέρουν σκιά, μπορείτε να φυτέψετε δύο υδρόβιες υπερτροφές από τη φύση. Το Duckweed (Lemna) είναι γεμάτο βιταμίνες και μέταλλα, με 20-35% πρωτεΐνη, και διπλασιάζεται σε μέγεθος σε 16 ώρες έως 2 ημέρες, έτσι θα καλύψει ολόκληρη τη λίμνη πολύ γρήγορα. Το HydrillaVerticillata είναι ένα επεκτατικό υδρόβιο ζιζάνιο που είναι μια από τις μυστικές υπερτροφές της φύσης. Λέγεται ότι είναι ένα από τα πιο θρεπτικά στον πλανήτη, ανώτερο ακόμα και από τη σπιρουλίνα. Δεν μπορεί να αναμειχθεί όμως με άλλα υδρόβια φυτά καθώς θα τα πνίξει.

Η άρδευση γίνεται με τον εξής τρόπο: Η δεξαμενή νερού γεμίζει τη λίμνη με τα υδρόβια φυτά με φρέσκο νερό. Αυτή αδειάζει σε άλλη δεξαμενή, από την οποία παίρνουμε το νερό για πότισμα. Με αυτόν τον τρόπο η στάθμη του νερού στη λίμνη με τα υδρόβια φυτά δεν θα ανεβοκατεβαίνει. Ο στόχος των τριών τμημάτων της δεξαμενής είναι ο εξής: στο πρώτο, το νερό εισέρχεται με όλα τα ιζήματα και τα οργανικά υπολείμματα που βυθίζονται στον πυθμένα ή επιπλέουν αλλά δεν περνούν στο δεύτερο. Αυτό το τμήμα είναι αυτό που πρέπει να καθαρίζουμε περιοδικά. Στη συνέχεια, στο δεύτερο, μπορούμε να το ενεργοποιήσουμε και να βάλουμε τα φυσικά μας λιπάσματα. Αν χρησιμοποιήσουμε κάτι για να αντισταθμίσουμε την οξύτητα (από όξινη βροχή) μπορούμε να το βάλουμε εδώ και να το ανακατέψουμε καλά, ώστε όταν πάει στη λίμνη να μην ενοχλήσει το υδρόβιο οικοσύστημα. Σε περίπτωση που έχουμε νερό με χλώριο, αυτή είναι η δεξαμενή που ανοίγουμε το καπάκι με ένα πλέγμα από πάνω για να μην πάνε έντομα κλπ. και αφήνουμε να εξατμιστεί το χλώριο (αν υπάρχει) και μετά πρέπει να ενεργοποιηθεί το νερό με τον ήλιο για μία ή δύο ημέρες. Στη συνέχεια το νερό προχωρά στο τρίτο τμήμα έτοιμο να γεμίσει τη λίμνη. Αν υπάρχει μια σταθερή πηγή νερού, δεν χρειαζόμαστε τις δεξαμενές. Στο τελευταίο στάδιο, για να αδειάσει πλήρως το νερό άρδευσης, αν πρόκειται για υπόγεια δεξαμενή, χωρίς αντλία, τα υλικά που χρειάζεστε είναι μια βαλβίδα αντεπιστροφής, δύο κανονικές βάνες και έναν σωλήνα νερού.

Εάν αντιμετωπίζουμε μια μακρά περίοδο ξηρασίας και καύσωνες, θα χρειαστούμε περισσότερο νερό για τα πρώτα δύο έως τρία χρόνια για να προσομοιώσουμε κάπως τις συνθήκες του μακρινού παρελθόντος όταν έβρεχε πολύ περισσότερο. Στη συνέχεια, κάθε χρόνο, καθώς τα φυτά μας μαθαίνουν να απορροφούν την ατμοσφαιρική υγρασία μέσω των φύλλων τους (όπως ακριβώς κάνουν τα ενδημικά φυτά) και τα ριζικά συστήματα τους αντλούν νερό από βαθιά στο έδαφος, σχηματίζοντας μια πορώδη δομή που συγκρατεί καλά το νερό, ποτίζουμε όλο και λιγότερο έως ότου τα φυτά εγκλιματιστούν στις τρέχουσες ξηρές συνθήκες. Η υγρασία του εδάφους διατηρείται χάρη στην άφθονη οργανική ουσία που απορροφά την υγρασία της βραδιάς σαν σφουγγάρι και τη σκιά που δημιουργούν πολλά φυτά, εμποδίζοντας τον ήλιο να ξεράνει το έδαφος. Αν υπήρχαν πολλά οικοσυστήματα αυτού του τύπου στον κόσμο, το κλίμα θα άλλαζε, τα καλοκαίρια θα ήταν πιο δροσερά και θα έβρεχε συχνότερα (σε ζεστές και ξηρές περιοχές).

Το νερό, όποια και αν είναι η πηγή του, πρέπει να φιλτράρεται για δική μας χρήση. Θα το πάρουμε μετά το πρώτο τμήμα της δεξαμενής. Το καλύτερο φθηνό αυτοσχέδιο φίλτρο για μεγάλες ποσότητες νερού είναι το φίλτρο νερού βιο-άμμου . Έχει την ιδιαιτερότητα ότι Αναπαράγει ωφέλιμα βακτήρια που εξαλείφουν τα βλαβερά.
Πολλά βίντεο στο YouTube εξηγούν πώς να τα φτιάξετε, https://www.youtube.com/results?searchquery=biosand+water+filter
Στη συνέχεια, πριν το πιούμε, μπορούμε να το ενεργοποιήσουμε με διάφορους τρόπους, ένας από αυτούς είναι με τις εφευρέσεις του VS, που αναφέρθηκε προηγουμένως.

 

Ένας τρόπος να ελέγξετε τον συντονισμό σας με τη Φύση

Ένας τρόπος για να δούμε αν είμαστε σε αρμονία με τη φύση είναι να συνδεθούμε με ένα φυτό μιμόζας (μην μου άπτου), να του στείλουμε κύματα αρμονίας και μετά να το αγγίξουμε. Αν δεν κλείσει τα φύλλα του (που είναι η φυσική του αντίδραση όταν το αγγίζει κάτι), είναι καλό σημάδι που δείχνει ότι πιθανότατα θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που μπορεί να προκύψουν κατά την δημιουργία του οικοσυστήματος , με αποτέλεσμα την πλήρη αρμονία και ισορροπία.

 

Πρακτικές οδηγίες για τη δημιουργία του «οικοσυστήματος»

Σε ένα μέρος που έχει ήδη άγρια βλάστηση, επεμβαίνουμε όσο το δυνατόν λιγότερο. Αν έχει κάποια μονοκαλλιέργεια από οπωροφόρα κόβουμε επιλεκτικά τα πιο ασθενικά και γέρικα και φυτεύουμε ενδιάμεσα, πολύ κοντά σε ορισμένα που θα κοπούν σε δεύτερη φάση μετά από χρόνια.
Για να μπορούμε να περνάμε και να ποτίζουμε, σχηματίζουμε μονοπάτια και αρδευτικά κανάλια, το ένα δίπλα στο άλλο, ανάμεσα στα δέντρα και τους θάμνους. Αποφεύγουμε να κόβουμε όσο μπορούμε δέντρα, προτιμώντας να κόβουμε τα μισοξεραμένα, αυτά με μειωμένη ανάπτυξη, τα στραβά δέντρα και περισσότερο τους θάμνους και λιγότερα δέντρα. Αντί να κόβουμε τα ψηλά αγριόχορτα και θάμνους που πιάνουν πολύ χώρο, τα δένουμε σαν μπουκέτο με ένα σπάγκο, για να δημιουργήσουμε περισσότερο χώρο ενδιάμεσα για να σπείρουμε τους σβώλους μας και να βάλουμε τα φυτά μας. Όταν τα δικά μας εγκατασταθούν, λύνουμε τον σπάγκο, ειδικά το καλοκαίρι που χρειαζόμαστε σκιά. Αν τα δέντρα μας είναι πολύ κοντά στα άγρια, πρώτα κόβουμε τα κάτω κλαδιά τους, που συνήθως είναι ξερά, και όταν τα δέντρα μας μεγαλώσουν τόσο που εμποδίζουν, αφαιρούμε μερικά ακόμα. Τα κομμένα κλαδιά τα αφήνουμε στο έδαφος να σαπίσουν ή τα μισοθάβουμε.

 

Εγκατάσταση Φυτών.

Σπορά με σβώλους από πηλό/σπόρους.

Μπορούμε να συλλέξουμε σπόρους και μικρά φυτά από όλη τη χώρα (ες), είτε πηγαίνοντας εκεί αυτοπροσώπως, είτε ταχυδρομικά από βιοκαλλιεργητές, από διάφορες τράπεζες σπόρων (δημόσιες ή ιδιωτικές), είτε ζητώντας από κάποιον να τους συλλέξει για εμάς. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμη κάποιοι σπόροι άγριων δέντρων και φυτών από το παρελθόν που έχουν επιβιώσει σε περιοχές με ευνοϊκές συνθήκες.

Σε ένα φυσικό δάσος, οι σπόροι των φυτών πέφτουν και πολλαπλασιάζονται, προφανώς χωρίς να χρειάζονται σβώλους. Αυτό συμβαίνει γιατί εκεί που πέφτουν υπάρχουν πολλές σχισμές όπου κρύβονται οι σπόροι χάμω στην παχιά οργανική ύλη, κάτι που τους δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθούν. Τα μυρμήγκια και τα τρωκτικά βρίσκουν πάρα πολλά εμπόδια για να μετακινηθούν και να βρουν τους σπόρους. Αν θέλουμε να αυξήσουμε τη βιοποικιλότητα ενός δάσους που έχει πυκνή οργανική ύλη από κάτω και έχουμε πολλούς σπόρους, μπορούμε να δοκιμάσουμε χωρίς σβώλους. Η σπορά με σβώλους είναι μια πολύ επιτυχημένη μέθοδος, αρκεί να ακολουθήσουμε κάποιες οδηγίες. Αν όχι, θα κάνουμε σίγουρα κάπου λάθος και θα αποτύχουμε. Οι σβώλοι προστατεύουν τους σπόρους από τα μυρμήγκια, τα πουλιά, τα τρωκτικά και τον ήλιο. Η κατασκευή τους στο χέρι είναι μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία. Είναι πιο γρήγορο το τρίψιμο του μείγματος σπόρων με άργιλο πάνω σε μια σίτα. Και ακόμα πιο γρήγορο είναι να τους φτιάξουμε σε μια μπετονιέρα χωρίς τα πτερύγια της ή ακόμα καλύτερα σε ένα βαρέλι στο οποίο έχουμε στερεώσει έναν άξονα με μια μανιβέλα ή έναν ηλεκτροκινητήρα. Με ένα βαρέλι είναι καλύτερα γιατί μπορούμε να έχουμε έναν ρεοστάτη για να αυξάνουμε ή να μειώνουμε τις στροφές στη σωστή ταχύτητα κι ένα στροφόμετρο για να ξέρουμε σε πόσες στροφές είναι η καλύτερη επιλογή, κι επίσης έτσι μπορούμε να πειραματιστούμε για να κατασκευάσουμε το βαρέλι με το καταλληλότερο μέγεθος. Προς το παρόν, ακολουθήστε τις οδηγίες όπως φαίνεται στο βίντεο του youtube από την Ελλάδα, με τη διαφορά πως μπορείτε επίσης να προσθέσετε ενεργοποιημένο βιοκάρβουνο, το μείγμα των μικροοργανισμών μας, Ormus, νερό από κομπόστ και ορυκτή σκόνη. www.youtube.com/watch?v=gXjEa8j4nF8.

Υπάρχουν πολλά ακόμη βίντεο στο YouTube. Αναζητήστε στο Google και στο YouTube χρησιμοποιώντας ως λέξεις-κλειδιά τις ‘seed bombs’ και ‘seed pellets’.

Επιπλέον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πηλό οποιουδήποτε χρώματος (όχι μόνο κόκκινο, όπως αναφέρεται στο προηγούμενο βίντεο), όπου βρίσκεται το υπέδαφος εκτεθειμένο στις όχθες ποταμών κ.λπ. Το κόκκινο είναι απλά το πιο εύκολο να βρεθεί σε εργοστάσια τούβλων και κεραμικών. Για την ανάμειξη με σπόρους χρησιμοποιούμε δύο μέρη πηλού και ένα μέρος από τα ακόλουθα: κομπόστ ή χούμο σκουληκιών (χωρίς σπόρους ζιζανίων), βιοκάρβουνο, το μείγμα των μικροοργανισμών μας, Ormus και ορυκτή σκόνη.
Αν δεν έχουμε πηγή ιχνοστοιχείων μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε νερό από μουλιασμένα φύκια ή θαλασσινό νερό. Το τελευταίο, σε μικρές ποσότητες, είναι αρκετά ωφέλιμο. Αναζητήστε το στο διαδίκτυο. Οι σβώλοι λειτουργούν ως ένα μικροσκοπικό περιβάλλον θρεπτικών ουσιών και ωφέλιμων μικροοργανισμών του εδάφους για να δώσουν στα μικρά φυτά που θα αναπτυχθούν μια καλή αρχή. Πριν φτιάξουμε πολλούς, φτιάχνουμε μόνο μια χούφτα, τους στεγνώνουμε και μετά τους δοκιμάζουμε να δούμε αν δεν σπάνε όταν πέφτουν στο έδαφος, και μετά τους βρέχουμε για να δούμε αν φυτρώνουν καλά. Αν όχι, αλλάζουμε την αναλογία των συστατικών.

Ιδανικά τους φτιάχνουμε λίγο πριν τις βροχές* για να μην χρειαστεί να τους στεγνώσουμε και να τους αποθηκεύσουμε. Έτσι θα φυτρώσουν πιο γρήγορα και οι μικροοργανισμοί δεν θα μπουν σε νάρκη (λόγω της καλοκαιρινής ζέστης) αν δεν ξεράνουμε τους σβώλους. Επιπλέον, δεν κινδυνεύουμε να καταστραφούν οι σπόροι, αφού υπάρχει πιθανότητα να βλαστήσουν λίγο πριν στεγνώσουν τελείως οι σβώλοι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν φτιάχνουμε τους σβώλους με το χέρι γιατί τείνουμε να τους κάνουμε μεγάλους για εξοικονόμηση χρόνου. Χρειάζονται πολύ χρόνο για να στεγνώσουν, με αποτέλεσμα να βλάπτουν τους σπόρους που έχουν φυτρώσει ελαφρά. Ένα άλλο πρόβλημα είναι πως αν οι σβώλοι είναι πολύ μεγάλοι ή εάν το μείγμα αργίλου δεν είναι αρκετά διαπερατό στο νερό, η υγρασία από τις βροχές θα φτάσει στους σπόρους για να φυτρώσουν πολύ αργά, οπότε θα χρειαστούν περισσότερες βροχές και τότε έρχεται το κρύο του χειμώνα και παγώνει τα φυτρωμένα φυτά.

Ένας άλλος τρόπος για να φυτέψουμε είναι, λίγο πριν τις βροχές, να σκορπίσουμε λάσπη αντί για σβώλους, ειδικά αν δεν είμαστε απολύτως σίγουροι πόσες μέρες θα βρέξει. Ανακατεύουμε λοιπόν τους σπόρους με πηχτή λάσπη και ρίχνουμε τη λάσπη δυνατά ανάμεσα στα αγριόχορτα ώστε οι σπόροι να έρθουν σε επαφή με το έδαφος. Στη λάσπη δεν ανακατεύουμε σπόρους από δέντρα και θάμνους που αργούν να βλαστήσουν εκτός κι αν τους έχουμε προφυτρώσει.

*Αν τους φτιάξετε πολύ πριν τις βροχές, τουλάχιστον φτιάξτε τους νωρίς το πρωί σε μια ζεστή μέρα για να έχουν την ευκαιρία να στεγνώσουν γρήγορα. Περιμένετε την κατάλληλη στιγμή για να τους σπείρετε λίγο πριν την έναρξη της βροχής ακολουθούμενη από περισσότερες βροχές. Έτσι, οι συνεχείς βροχές θα μαλακώσουν τον πηλό, επιτρέποντας στους σπόρους να βλαστήσουν. Μετά από αυτό, ακόμα κι αν υπάρξουν λίγες μέρες ηλιοφάνειας (όχι πάρα πολλές) πριν από τις επόμενες βροχές, οι σβώλοι προστατεύουν τους σπόρους που βλάστησαν. Οι εξορμήσεις για σπορά σβώλων στην Ελλάδα έχουν κατά το πλείστον αποτύχει, αφ’ ενός λόγω των βοσκών κι αφ’ ετέρου επειδή σπέρνονται νωρίς και μεσολαβούν πάρα πολλές ηλιόλουστες μέρες μεταξύ των βροχών.Ο κανόνας είναι: Δεν φυτεύουμε την άνοιξη, αφού θα ξεραθούν το καλοκαίρι αν δεν ποτιστούν, ούτε νωρίς το φθινόπωρο πριν από μια πρώιμη βροχή που θα τα κάνει όλα να φυτρώσουν, γιατί τότε όλα θα ξεραθούν αφού οι επόμενες βροχές θα έρθουν πολύ αργότερα ( εκτός κι αν μπορούμε να τα ποτίσουμε).

Επιλέγουμε σπόρους από μεγάλη ποικιλία φυτών, βρώσιμα ή μη, όλα ανάμεικτα αλλά σε ομάδες. Σκορπίζουμε τους σβόλους των θάμνων πιο αραιά και λίγο πιο μακριά και τους σβόλους με τους σπόρους των δέντρων ακόμα πιο μακριά, πετώντας τους πιο δυνατά. Μόλις μεγαλώσουν λίγο τα δέντρα και οι θάμνοι, τα αραιώνουμε για να μην υπερφορτωθεί η περιοχή με ξυλώδη βιομάζα, μεταφυτεύοντάς τα σε μέρη που δεν υπάρχουν τόσα πολλά αυτού του τύπου. Τα δέντρα μπορούν να φυτευτούν και από το φυτώριο, διασφαλίζοντας πως όλα κατανέμονται ομοιόμορφα, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της κάθε ποικιλίας. Ό,τι περισσεύει θα το πάρουμε στο φυτώριο μας και θα το φροντίσουμε για να το δώσουμε σε όποιον το χρειαστεί.

Όταν αραιώνουμε μικρά δέντρα και θάμνους, πρέπει να αφήνουμε αυτά που φαίνονται υγιή, μεγαλώνουν όρθια και είναι ψηλότερα από τα υπόλοιπα. Για άγνωστους παράγοντες, στο σημείο που βρίσκονται, τα καταφέρνουν καλύτερα. Κάποια στιγμή μετά τη μεταφύτευσή των άλλων, πρέπει να ελέγξουμε αν μεγαλώνουν καλά, διαφορετικά θα πρέπει να τα μεταφυτεύσουμε αλλού και στη θέση τους να δοκιμάσουμε με άλλα δέντρα, επίσης από το φυτώριο μας. Οι γεωμαγνητικές επιρροές παίζουν επίσης ρόλο.
Σε διαφορετικές εποχές του χρόνου φυτεύουμε τις κατάλληλες ποικιλίες και ποσότητες και, περισσότερες από μία φορές, τα επόμενα χρόνια. Δεν φυτεύουμε την άνοιξη, αφού θα ξεραθούν το καλοκαίρι αν δεν ποτιστούν, ούτε νωρίς το φθινόπωρο πριν από μια πρώιμη βροχή που θα τα κάνει όλα να φυτρώσουν, γιατί τότε όλα θα ξεραθούν αφού οι επόμενες βροχές θα έρθουν πολύ αργότερα ( εκτός κι αν μπορούμε να τα ποτίσουμε).

Αν δεν έχουμε πολύ χώρο και κάνουμε μονοπάτια παράλληλα με τα αρδευτικά κανάλια (βλ. παρακάτω) ανάμεσα στα υπερυψωμένα παρτέρια, χρησιμοποιούμε σβώλους μόνο για μονοετή, πολυετή και θάμνους και φυτεύουμε τους σπόρους των δέντρων και τα σπορόφυτα από το φυτώριο σε συγκεκριμένα σημεία σε κατάλληλες αποστάσεις, αποφασίζοντας μόνοι μας την τοποθεσία.

Ο τάπητας χλωρής λίπανσης από ψυχανθή κ.ά. (σπόροι φυτών που δεσμεύουν το άζωτο) μπορούν να καταστείλουν τα ζιζάνια, να δεσμεύσουν το CO2 στο έδαφος και να προάγουν μυκόρριζους μύκητες. http ://mycorrhizas.info/ .
Αυτές οι καλλιέργειες παρέχουν ένα φυτικό υπόστρωμα και προστατεύουν το έδαφος από την ξηρασία και τις έντονες βροχοπτώσεις.

Έτσι, ένας από τους τρόπους δημιουργίας οργανικής ύλης στο επιφανειακό έδαφος είναι να σπείρουμε ένα μείγμα φυτών χλωρής λίπανσης (όσπρια, δημητριακά, αγρωστώδη, κλπ.) το φθινόπωρο τα οποία κόβουμε (ή συμπιέζουμε με έναν βαρύ κύλινδρο) λίγο πριν την άνοιξη ή λίγο αργότερα την άνοιξη αφού ανθίσουν.
Αυτό θα το κάνουμε σε περίπτωση που θέλουμε να σπείρουμε (σε σβώλους σπόρων που θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν και λαχανικά) ένα μείγμα ανοιξιάτικων καλλιεργειών που θα βελτιώσει περαιτέρω τη δομή του εδάφους με τις ρίζες του, ειδικά αν μπορούμε να τα ποτίζουμε. Μπορούμε να σπείρουμε πριν κόψουμε τα προηγούμενα αφού οι σπόροι θα προστατεύονται από τον ήλιο και θα φυτρώσουν καλύτερα. Ανάλογα με το πόσο υποβαθμισμένο είναι το έδαφος και αν μπορούμε να ποτίσουμε ή όχι, αφήνουμε τα φυτά που έχουμε σπείρει το φθινόπωρο να παράγουν σπόρους. Μπορούμε επίσης να αυξήσουμε την οργανική ύλη προσθέτοντας σάπια φύλλα, γρασίδι/κομπόστ και φυσικά λιπάσματα.

Αν δεν κάνουμε τίποτα από τα παραπάνω, θα πρέπει τουλάχιστον να εξαλείψουμε μόνο τα αγκαθωτά ζιζάνια και τα έρποντα, γιατί είναι τα μόνα που μας ενοχλούν αν φυτέψουμε τις καλλιέργειές μας ανάμεσά τους. Τα αγριόχορτα μας παρέχουν τη σκιά τους, διαφυλάσσουν την οργανική ουσία του εδάφους και μας παρέχουν τροφή (τα βρώσιμα), άρα είναι πολύ χρήσιμα. Πολλά τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης τους. Υπάρχουν επίσης φυτά με αγκαθωτά φύλλα που τρώγονται όταν είναι μικρά. Τα μικρά αγκάθια λιώνουν όταν τα μαγειρεύουμε.

Αρχικά, στα γόνατά μας, θα αφαιρέσουμε τα έρποντα  και τα αγκαθωτά φυτά (αφαιρώντας και τις ρίζες), μερικά από τα οποία μπορούμε να φάμε. Στη συνέχεια θα μεγαλώσουμε λίγο ορισμένα σημεία δεξιά κι αριστερά που είναι κενά κόβοντας τα γύρω αγριόχορτα ή/και δένοντας τα κλαδιά των κοντινών αγριόχορτων με σπάγκο αν ενοχλούν. Αφού σπείρουμε σβώλους ή λάσπη σε αυτά τα σημεία, καλό θα ήταν αν τα ποτίζαμε, ή ακόμα και να βάζαμε κόμποστ πάνω από τους σπόρους. Έτσι τα ζιζάνια δεν θα ενοχλήσουν τα φυτά μας.

Φύτευση μικρών φυτών από το φυτώριο.

Όσον αφορά τα δέντρα, το φυτώριο μας θα πρέπει να αποτελείται από σπορόφυτα σε χωμάτινα μπλόκ όπως αναφέρθηκε παραπάνω, επιλέγοντας σπόρους από κοινά και άγρια οπωροφόρα δέντρα και επίσης ενδημικά που δεν είναι γνωστά στην περιοχή μας. Στη συνέχεια θα επιλέξουμε προσεκτικά το μέρος που θα φυτευτούν. Εφόσον αποτελούν μέρος της «λίστας» των βαλκανικών χωρών (βλ. στο τέλος του άρθρου), θα μπορούσαν να υπήρχαν στην περιοχή μας πριν από χιλιάδες χρόνια. Αν έχουν καλή ανάπτυξη, τότε θα πρέπει να τα θεωρήσουμε ενδημικά. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι τα δέντρα μπορεί να μην αναπτύσσονται καλά τώρα λόγω της φτωχοποίησης του εδάφους, αλλά σε πέντε χρόνια, μετά από όλες τις βελτιώσεις μας, θα μπορέσουν να αναπτυχθούν με επιτυχία. Τα φυτά/νεαρά δέντρα πρέπει να φυτεύονται στην τελική τους θέση όταν το χώμα μας έχει βελτιωθεί και έχουν αναπτύξει μακριές ρίζες για να αντέξουν τη ζέστη και την ξηρασία, εκτός κι αν ποτίζονται πιο συχνά.

Για να αρχίσουμε να τρώμε φρούτα σε δύο ή τρία χρόνια, αγοράζουμε δέντρα, θάμνους και αναρριχόμενα (όπως σταφύλια και ακτινίδια) από ένα φυτώριο που δεν κλαδεύει την κορυφή ή/και τις ρίζες τους. Επειδή τα δέντρα από τα φυτώρια δεν είναι τόσο ανθεκτικά και δεν ζουν πολύ, θα τα φυτέψουμε από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη αρκετά κοντά σε οπωροφόρα δέντρα (κοινά ή άγρια) σε μέρη όπου έχουμε ήδη φυτέψει ή θα φυτέψουμε σπόρους από το ίδιο είδος, ανεξάρτητα από το αν προέρχονται από το αντίστοιχο άγριο ή από τον σπόρο ενός φρούτου που φάγαμε. Καθώς είναι πιο ανθεκτικά και παράγουν φρούτα καλύτερης ποιότητας, θα είναι τα προτιμώμενα. Κλαδεύουμε τα δέντρα από το φυτώριο όταν αρχίσουν να ενοχλούν τα σπορόφυτα δέντρα, και τελικά όταν το παρακάνουν τα κόβουμε ολοσχερώς για να ταΐσουν τους ανθεκτικούς τους γείτονες με την αποσύνθεσή τους.Τα παραπάνω δεν ισχύουν εάν μπορούμε να βρούμε βιολογικά φυτώρια που φροντίζουν τα δενδρύλια σωστά και δεν τα κλαδεύουν.

Εναλλακτικά, ειδικά αν έχουμε περιορισμένο χώρο, μπορούμε να φυτέψουμε δύο έως τέσσερα δέντρα (θα πρέπει να έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος) από την ίδια οικογένεια σε απόσταση 50 έως 60 cm το ένα από το άλλο ή πιο κοντά ακόμα αν χρησιμοποιήσουμε εμβολιασμό προσέγγισης για να τα ενώσουμε μεταξύ τους. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δούμε το αποτέλεσμα στα άγρια οπωροφόρα δέντρα όταν ενώνονται με εμβολιασμό προσέγγισης με ένα δενδρύλλιο που έχει αναπτυχθεί από ένα συμβατικό οπωροφόρο από κουκούτσι ή ένα εμβολιασμένο δέντρο από ένα φυτώριο. Δείτε: thespruce.com/make-an-approach-graft-3269545

 

Προτεινόμενος αριθμός δέντρων

Τα παρακάτω είναι για εύκρατα κλίματα. Για τις τροπικές περιοχές, καθώς υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικά είδη οπωροφόρων δέντρων, απαιτείται πολύ μεγαλύτερη έκταση για να τα συμπεριλάβει όλα.

Σε εύκρατα κλίματα, υπάρχουν περίπου 25 είδη φρούτων. Για να παρατείνουμε την περίοδο συγκομιδής του καθενός,, πρέπει να έχουμε τουλάχιστον τρεις διαφορετικές ποικιλίες από τοκάθε είδος δέντρου. Ένα που ωριμάζει νωρίς, ένα ενδιάμεσο και ένα που ωριμάζει αργά. Αν έχουμε (τουλάχιστον) δύο από το καθένα, δηλαδή έξι πολλαπλασιαζόμενα επί 25, μας κάνει 150 δέντρα συν 50 άγρια, ισοδυναμούν με 200. Αυτό σημαίνει πως για να χωρέσουν όλα, χρειαζόμαστε τουλάχιστον 2.500 τ.μ. Μαζί με τα κτίρια κ.λπ., το ελάχιστο που χρειαζόμαστε είναι περίπου 4 στρέμματα (4000 τ.μ.). Στη συνέχεια, όσο περισσότερη γη έχουμε, ειδικά στην περίπτωση μιας ομάδας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, αυξάνουμε τον αριθμό και τις ποικιλίες των κοινών οπωροφόρων δέντρων, και προσθέτουμε περισσότερα ενδημικά είδη, περισσότερους θάμνους και περισσότερα δέντρα για διάφορες χρήσεις (για την κατασκευή σχοινιών, σαπουνιών, ίσια κορμοί για κατασκευές κ.λπ.). Εδώ είναι μερικά από τα οφέλη των δέντρων: https://eartheclipse.com/environment/benefits-of-trees.html

 

Το πείραμα του ενός στρέμματος.

Αυτός θα μπορούσε να είναι η έκταση που περιβάλλει το σπίτι μας.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να καλλιεργήσουν ένα δασόκηπο σε ένα στρέμμα. Υπάρχουν πολλά βίντεο στο YouTube που το παρουσιάζουν. Εδώ θα βρείτε μερικές τεχνικές για να εξοικονομήσετε χώρο χωρίς πολύ παρέμβαση στο φυσικό σχήμα των δέντρων, να αξιοποιήσετε στο έπακρο αυτή τη μικρή έκταση για να μπορέσει να θρέψει πλήρως πέντε άτομα που ακολουθούν μια φυτική διατροφή.

Για να χωρέσουν τα πάντα σε ένα στρέμμα απαιτείται λίγο περισσότερο κλάδεμα. Για παράδειγμα, είναι δυνατό να ελαχιστοποιηθεί ο χώρος που απαιτείται φυτεύοντας 2, 3 ή 4 δέντρα του ίδιου είδους πολύ κοντά το ένα στο άλλο, ακόμη και χωρίς εμβολιασμό προσέγγισης. Τα κλαδιά τους δεν θα μπερδευτούν μεταξύ τους καθώς επιλέγουν να αναπτυχθούν προς μια κατεύθυνση μακριά το ένα από το άλλο. Όσο για τα άγρια/ενδημικά δέντρα, τα φυτεύουμε αρκετά κοντά στα οπωροφόρα δέντρα και κλαδεύουμε τα κάτω κλαδιά τους ώστε να ψηλώσουν, για να ανοίξει ο θόλος τους πάνω από τα οπωροφόρα δέντρα. Μπορούμε επίσης να τα φυτέψουμε ακριβώς στην άκρη του αγροκτήματος, έτσι ώστε ο θόλος τους να μεγαλώσει έξω από την ιδιοκτησία μας.. Ακόμα καλύτερα, αν βρισκόμαστε κοντά σε δάσος, μπορούμε να το γεμίσουμε με περισσότερα ενδημικά δέντρα διαφορετικών ποικιλιών, με μερικά που δίνουν και άγριους καρπούς βρώσιμα και μη.

Τα αναρριχώμενα είδη ( (σταφύλια, ακτινίδια κ.λπ.) ή τα αναρριχητικά λαχανικά όπως τα αγγούρια και οι κολοκύθες, δεν πιάνουν χώρο καθώς σκαρφαλώνουν στα δέντρα. Αν δεν έχουμε αρκετά μεγάλα δέντρα ακόμα, φτιάχνουμε μια απλή πέργκολα έτσι ώστε όταν το δέντρο μεγαλώσει σε κάποια χρόνια, τα αναρριχόμενα να περάσουν στα κλαδιά του δέντρου. Στο δέντρο μετά μπορούμε να δέσουμε ένα σχοινί ανάμεσα στα κλαδιά και να καθοδηγήσουμε τα κλήματα περιμετρικά για να λάβουν αρκετό ήλιο. Ένα  πλεονέκτημα των δέντρων που έχουν πάνω τους αναρριχώμενα είναι πως η σκιά είναι πιο πυκνή κι όπως έχει αναφερθεί, ο ίσκιος έχει πολλαπλά οφέλη. Ένα άλλο όφελος από το να μην κλαδεύουμε τα δέντρα είναι πως μας κάνει καλό η εξάσκηση να ανεβοκατεβαίνουμε σε ψηλή σκάλα για να τρυγήσουμε (αν ωριμάζουν στο δέντρο και δεν πέφτουν).

Μια άλλη τεχνική εξοικονόμησης χώρου είναι ο εμβολιασμός ενός δέντρου με περισσότερες από μία ποικιλίες.
Επίσης, αν θέλουμε να παράγουμε αρκετή οργανική ύλη για το κόμποστ, μπορούμε να φυτέψουμε κάποια συγκεκριμένα άγρια δέντρα και να τα κλαδεύουμε συχνά για αυτόν τον σκοπό.

 

Φυτεύουμε, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους παράγοντες

Οι γενικοί κανόνες επιτρέπουν όλες τις απαραίτητες εξαιρέσεις, ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεστε. Υπάρχει μια χρυσή τομή (βέλτιστη) για να εξισορροπήσετε τις τρέχουσες ανάγκες σας (που ποικίλλουν με την πάροδο του χρόνου) για να υπάρχει πάντα ισορροπία στη Φύση.

Λίγες ακόμα λεπτομέρειες: Αν δεν θέλετε να βασίζεστε πολύ στην άρδευση, σπείρετε τους σβώλους λίγο πριν από μια σειρά βροχών το φθινόπωρο, που θα εξασφαλίσει πως όλα θα φυτρώσουν και θα αναπτυχθούν. Λόγω της αλλαγής των κλιματικών συνθηκών λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης, αυτή τη φορά μπορεί να είναι πολύ αργά το φθινόπωρο, επομένως τα φυτά δεν θα έχουν χρόνο να αναπτυχθούν πριν από το κρύο του χειμώνα. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να τα φυτέψετε νωρίς και να τα ποτίσετε. Για να ελαχιστοποιήσετε το πότισμα, καλό είναι να αξιοποιήσετε και άλλους παράγοντες, όπως η φύτευση σύμφωνα με τον σεληνιακό κύκλο και τα τέσσερα στοιχεία που διέπουν τα ζώδια. Λόγω της βαρυτικής έλξης της Σελήνης, η οποία προκαλεί τις παλίρροιες, η υγρασία του εδάφους απορροφάται μέσω αυτής και ανεβαίνει στην επιφάνεια σε Πανσέληνο ή σε Νέα Σελήνη. Οι σπόροι απορροφούν επίσης περισσότερο νερό κατά την Πανσέληνο. Σπέρνουμε φυτά (λαχανικά κ.ά.) που καρποφορούν πάνω από το έδαφος στην φέξη του φεγγαριού και μέσα στο έδαφος (βολβοί, κόνδυλοι κ.λπ.) στην χάση. Για περισσότερες πληροφορίες , κάντε κλικ εδώ:
Morningchores.com/planting-by-the-moon/

Κατά τον σχεδιασμό της δενδροφύτευσης λαμβάνουμε υπόψη περισσότερους παράγοντες, όπως η διασφάλιση πως όλα έχουν αρκετό ήλιο, δηλαδή τα δέντρα πρέπει να είναι ανάμεικτα, τα χαμηλά με τα ψηλά, ώστε η κόμη τους να βρίσκεται σε διαφορετικό επίπεδο. Εάν δεν υπάρχουν μονοπάτια, μπορούμε να μειώσουμε περαιτέρω την απόσταση μεταξύ των δέντρων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλα χρειάζονται ήλιο και ως εκ τούτου, στις άκρες, και ειδικά σε μια νότια έκθεση, κάνουμε την εξαίρεση να φυτέψουμε δέντρα που αγαπούν ιδιαίτερα τον ήλιο. όπως οι συκιές, αφήνοντας περισσότερο χώρο μεταξύ τους. Επίσης, αειθαλή δέντρα που δεν ρίχνουν τα φύλλα τους το χειμώνα μπορούν να χρησιμεύσουν σαν ανεμοφράκτες ή, φυτεμένα στο περίγραμμα της έκτασής μας, να δημιουργήσουν ένα μικροκλίμα, κάτι ιδιαίτερα ωφέλιμο για το οικοσύστημα.

 

Πώς να φτιάξετε μονοπάτια και αρδευτικά κανάλια

Ανάλογα με την κλίση και το ανάγλυφο του τόπου, δημιουργούμε υπερυψωμένα παρτέρια (καλύπτοντας το εξωτερικό του υπερυψωμένου τμήματος του εδάφους με πέτρες, ξύλα κ.λπ. για την αποφυγή εξάτμισης του νερού) και ανάμεσα σ’ αυτά μονοπάτια ακολουθώντας το περίγραμμα του εδάφους (εφ’ όσον ποτίζουμε με αυλάκια) ή αν η περιοχή είναι επίπεδη, φτιάχνουμε κύκλους και διάφορα άλλα καλλιτεχνικά σχήματα επειδή χωρίς κλίση πρέπει να χρησιμοποιήσουμε απαραίτητα πλαστικούς σωλήνες ποτίσματος.

Σε μια πλαγιά

 (έστω και μικρή), αν λάβουμε υπόψη ότι τα μονοπάτια πρέπει να καταλαμβάνουν όσο το δυνατόν λιγότερο χώρο, υπάρχει μόνο ένα ιδανικό σχέδιο. Τα σχηματίζουμε στην πάνω πλευρά (της πλαγιάς) των υπερυψωμένων παρτεριών, και τα φτιάχνουμε κατά μήκος του περιγράμματος με τη σωστή κλίση (π.χ. 1 ή 2%), για να ρέει το νερό αρκετά αργά ώστε να μουλιάζει το χώμα. Όσο για τα υπερυψωμένα παρτέρια όπου θα σκορπίσουμε τους σβώλους, το πλάτος τους θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να χωράει ομοιόμορφα ανάμεσα στα δέντρα. Για να μπορέσουμε να φτάσουμε τα φυτά και από τις δύο πλευρές του μονοπατιού, υπολογίζουμε ότι μπορούμε να λυγίσουμε περίπου 60 εκατοστά πάνω από τα παρτέρια, οπότε το πλάτος των παρτεριών πρέπει να είναι 120 εκ. Αν τα παρτέρια είναι πιο φαρδιά, μπορούμε να κάνουμε μικρά κάθετα μονοπάτια σε κανονικές αποστάσεις ή να χρησιμοποιήσουμε επίπεδες πέτρες, πλάκες ή οτιδήποτε άλλο για να μπορούμε να πατήσουμε για να φτάσουμε σε όλα τα φυτά. Για να αποφύγουμε τη συμπίεση του εδάφους, περπατάμε μόνο σε μονοπάτια.

Σε επίπεδο έδαφος

Εάν έχουμε καλλιτεχνικό προσανατολισμό, μπορούμε να επιτρέψουμε στη φύση να επιλέξει τι θα φυτρώσει και πού, μόνο για μονοετή, πολυετή φυτά και θάμνους στα παρτέρια μας και για τα δέντρα και τα αναρριχόμενα που θα σκαρφαλώσουν πάνω τους, παίζουμε με διαφορετικά γεωμετρικά σχέδια. Σε επίπεδη γη πρέπει να επενδύσουμε περισσότερα χρήματα καθώς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πλαστικούς σωλήνες, το ακριβό είδος που είναι για πόσιμο νερό, προκειμένου να αποφύγουμε την τοξικότητα των σωλήνων άρδευσης και να το σχεδιάσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε μετά από κάθε πότισμα το νερό να φεύγει εντελώς από τους σωλήνες, καθώς χαλάει αν μείνει μέσα.

Αν αποφασίσουμε να μην κάνουμε μονοπάτια και τα ζιζάνια (ή αυτά που φυτεύουμε για να δημιουργήσουν οργανική ύλη) είναι τόσο ψηλά που δεν μπορούμε να περπατήσουμε και τα οποία μας εμποδίζουν να φυτέψουμε την επόμενη σοδειά, αντί να τα κόψουμε, μπορούμε να φτιάξουμε ένα κλειστό κύλινδρο που τον γεμίζουμε με νερό για να αυξηθεί το βάρος του και όταν τον τραβάμε, καθώς κυλάει, πλαγιάζει τα φυτά κι έτσι πατηκώνονται. Τα ψηλά με σκληρούς μίσχους δεν πρόκειται να ξανασηκωθούν.

 

Κατασκευή και χρήση του εργαλείου Α για τη διαμόρφωση της γραμμής περιγράμματος με κλίση 1% (ή μεγαλύτερη).

Παίρνουμε τρία κομμάτια ξύλου, τα δύο από τα μακριά τα κάθετα είναι ίσα μεταξύ τους, οι άκρες των ποδιών που ακουμπούν στο έδαφος πρέπει να απέχουν δύο μέτρα μεταξύ τους και με το μικρότερο οριζόντιο κομμάτι σχηματίζουμε το Α. Στην κορυφή στο κέντρο, βάζουμε μια βίδα (που ενώνει τα δυο ξύλα) και πάνω της βάζουμε ένα σπάγκο, που κρέμεται κάτω από το οριζόντιο ξύλο, και για να είναι ίσιο δένουμε στην άκρη του ένα βάρος, ένα κομμάτι μέταλλο, ή οτιδήποτε άλλο. Όταν τοποθετούμε αυτό το Α σε μια επίπεδη επιφάνεια, χαράζουμε μια γραμμή στο οριζόντιο ξύλο εκεί που ακουμπάει ο σπάγκος. Είναι στη μέση. Στη συνέχεια σηκώνουμε το ένα πόδι δύο εκατοστά ψηλότερα και κάνουμε άλλο ένα σημάδι. Αυτό είναι 1%, ένα εκατοστό ανά μέτρο και δύο εκατοστά για τα δύο μέτρα. Στη συνέχεια σηκώνουμε 4 εκατοστά (ή όποιο ποσοστό θέλουμε) και σημειώνουμε άλλο ένα σημάδι για την κλίση 2%. Κάνουμε το ίδιο σηκώνοντας το άλλο πόδι. Στο τέλος έχουμε δύο γραμμές στη μία πλευρά, δύο στην άλλη πλευρά και μία στο κέντρο. Τώρα είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Αν θέλουμε να ακολουθήσουμε κλίση 1%, το τοποθετούμε στο έδαφος πηγαίνοντας το ένα πόδι δεξιά αριστερά μέχρι ο σπάγκος να βρεθεί ακριβώς στο σημάδι 1%.
Υπάρχουν δύο τρόποι για να χαράξουμε το περίγραμμα. Ο πρώτος είναι με δύο μυτερούς πασσάλους που καρφώνουμε στο έδαφος, για να ξέρουμε πού να σκάψουμε αμέσως μόλις αφαιρέσουμε το εργαλείο Α. Αφαιρούμε τα ζιζάνια με μια τσάπα ανάμεσα στους πάσσαλους, και μετά μετακινούμε τον πρώτο πάσσαλο και τον τοποθετούμε στο επόμενο σημείο που θα ορίσει το εργαλείο Α κ.ο.κ. Αν δεν αφαιρέσουμε τους πασσάλους για να αφήσουμε το σκάψιμο στο τέλος, θα χρειαστούμε πολλούς πασσάλους. Ο άλλος τρόπος είναι αντί να σκάβουμε κάθε φορά, σημαδεύουμε με λίγη σκόνη ασβέστη ή σπρέυ μ’έναν ψεκαστήρα με ασβέστη και νερό, για να σκάψουμε εκεί όταν τελειώσει η σήμανση. Τα αγριόχορτα που αφαιρούνται από το αρδευτικό κανάλι και τα μονοπάτια πάνε στο κομπόστ ή στον θρυμματιστή και το χώμα που σκάβουμε από αυτά, (περίπου 10 εκ.), πηγαίνει στα παρτέρια, για να υπερυψωθεί η κάτω πλευρά τους και να γίνουν επίπεδα. Όταν καλύψουμε το αρδευτικό κανάλι με φυσικό τσιμέντο, θα το κάνουμε με τρόπο ώστε να ποτίζουμε απευθείας τα παρτέρια. Χρειαζόμαστε ακόμα κάποιους πειραματισμούς, καθώς αυτό το τσιμέντο, αλλάζοντας ελαφρά τη συνταγή, γίνεται πορώδες. (Χρησιμοποιώντας το ως τέτοιο, μπορούμε να φτιάξουμε ένα φυσικό ψυγείο, το οποίο μειώνει τη θερμοκρασία κατά 12 βαθμούς)
Επίσης όπου τα μονοπάτια είναι πιο φαρδιά, μπορούμε να φυτέψουμε κάποια είδη δέντρων ή θάμνων ταχέως αναπτυσσόμενα (όπως η παυλώνια), για να τα κλαδεύουμε συνέχεια αν θέλουμε να παράξουμε γρήγορα οργανική ύλη. Στα υπερυψωμένα παρτέρια αν είμαστε άπειροι, θα μπορούσαμε να πειραματιστούμε με το καθένα διαφορετικά για να μάθουμε τι λειτουργεί και τι όχι.
Πρέπει να ενεργούμε σύμφωνα με τις συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε. Για παράδειγμα, αν δεν έχουμε αρκετούς σπόρους από δέντρα και φυτά, δεν το ριψοκινδυνεύουμε να τους σπείρουμε σε σβώλους. Ωστόσο, το κύριο καθήκον μας είναι να επιστρέψουμε τους σπόρους στη Φύση διασκορπίζοντάς τους, μιμούμενοι τον αέρα που τους σκορπίζει παντού, μέσα σε σβώλους από άργιλο, για να τους προστατεύσουμε μέχρι να βλαστήσουν. Όταν αυτά τα πρωτοποριακά φυτά αναπτυχθούν επαρκώς, θα μας καθοδηγήσουν στη φύτευση φυτών και δέντρων από το φυτώριο.
Επίσης αν θέλουμε να ποτίσουμε αμολώντας το νερό παντού, με το εργαλείο Α σχηματίζουμε αυλάκια αρκετά κοντά μεταξύ τους, φυτεύοντας στα ανάχωμα ανάμεσά τους. Για σωστό πότισμα, το νερό δεν πρέπει να πηγαίνει ούτε πολύ γρήγορα ούτε πολύ αργά (αλλιώς τα φυτά ή δεν παίρνουν αρκετό νερό ή παίρνουν υπερβολικό) και αυτό εξαρτάται από την κλίση. Λόγω πολλών παραγόντων, για κάθε είδος εδάφους, υπάρχει διαφορετικό ποσοστό κλίσης.

Πριν σκάψουμε οποιαδήποτε αυλάκι πρέπει να κάνουμε δοκιμές για να βρούμε το ακριβές ποσοστό κλίσης. Με το Εργαλείο Α σκάβουμε ένα αυλάκι, ας πούμε με κλίση 2%, και μετά αμολάμε το νερό και βλέπουμε αν χρειάζεται να την αυξήσουμε ή να την μειώσουμε. Μόλις καθορίσουμε την απαιτούμενη κλίση, τότε πρέπει να καθορίσουμε πόσο μακριά θα είναι τα αυλάκια, γιατί εάν είναι πολύ μακριά, όταν το νερό φτάσει στο τέλος της σειράς, τα φυτά στην αρχή της σειράς θα είναι υπερκορεσμένα.

Σύντομα θα εμφανιστεί εδώ μια λίστα με όλα τα φυτά και τα δέντρα που είναι κατάλληλα για τις βαλκανικές χώρες. Είναι το αποτέλεσμα μιας εκτενούς μελέτης που πραγματοποίησε ο Δρ Schuller ο οποίος μέσω μετρήσεων με ειδικά όργανα που είχε εφεύρει, έφτιαξε μια λίστα με φυτά που ανεβάζουν τη δόνηση της γης. Ζητήστε φωτογραφίες από τις χειρόγραφες σελίδες αν τις χρειαστείτε άμεσα.

Για τα δύο τελευταία άρθρα, θα υπάρξει ένα βίντεο που θα δείξει λεπτομερώς πώς να φτιάξετε μονοπάτια, κανάλια άρδευσης, υπερυψωμένα παρτέρια και το εργαλείο Α.

Δεύτερο μέρος Β
Διόρθωση παραδοσιακών προτύπων που καταστρέφουν τη Γη.

(διαβάζεται σε .. λεπτά)

Περιεχόμενα:

Εισαγωγή.
Απόκλιση από το αρχικό πρότυπο.
Στοιχεία παγκόσμιας υποβάθμισης.
Η καταστροφή του εδάφους.
Η ιστορία της φθίνουσας πορείας της Φύσης.
Οι τέσσερις πιο επιβλαβείς καταστροφείς της Φύσης.
Αυτό που συνέβη στον Αμαζόνιο και σε άλλα οικοσυστήματα.
Ο κανόνας είναι να ενεργούμε ενάντια στη Φύση.
Συνέπειες συμπίεσης του εδάφους.
Πώς χάθηκαν τα οπωροφόρα δέντρα από τα οικοσυστήματα του παρελθόντος.
Γιατί η φύση βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία.
Αποτρέποντας τα φυτά μας να επηρεαστούν από ζιζάνια και έντομα.
Οφέλη από επίθεση εντόμων.
Η φύση δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά όπως οι άνθρωποι.
Η διαφορά μεταξύ αυτής και άλλων μεθόδων.
Η υπεροχή του σε σχέση με άλλες μεθόδους.
Η υπεροχή της φυσικής μικτής σποράς.
Το μειονέκτημα των θερμοκηπίων με στερεά στέγη
Σχετικά με τα Ζώα.
Επίλογος.
Στοιχεία επικοινωνίας.

Εισαγωγή

Για να «χωνέψετε» αυτό το κομμάτι και να κατανοήσετε τη βασική αιτία των αμέτρητων προβλημάτων στην ύπαρξή μας, πρέπει να έχετε περάσει από την οδυνηρή διαδικασία να απελευθερώσετε τον εαυτό σας από την νοοτροπία αγέλης. Αυτό σημαίνει να πάτε από την αδιαμφισβήτητη πίστη στις αφηγήσεις των ειδικών, των εκπαιδευτικών συστημάτων και των αρχών (κυβερνητικών, επιστημονικών, ιατρικών κ.λπ.) σε μια εξατομικευμένη κατάσταση στην οποία ακούτε μόνο τη δική σας αφυπνισμένη σοφία και αυτούς που σας οδηγούν σε αυτήν. Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια. Χρειάζεται μια συγκεκριμένη ωριμότητα ψυχής για να «θέλεις» να περπατήσεις αυτό το μονοπάτι επειδή δεν είναι εύκολο. Και κανείς δεν μπορεί να σου το επιβάλει. Θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας εσωτερικής κλήσης. Αυτή είναι μια εξατομικευμένη κατάσταση, κάποιου με ανοιχτή νόηση, μεταφυσικό σκεπτικισμό, μια «προσέγγιση αρχάριου» που δεν θεωρεί τίποτα δεδομένο.

Δυστυχώς, ο κανόνας στην εποχή μας είναι κάθε άλλο παρά αυτό. Ακόμα και στη σφαίρα της μεταφυσικής, υπάρχει ως επί το πλείστον ψευδής πνευματικότητα, εκφυλισμένα μονοπάτια και θρησκευτικές αιρέσεις που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα ή βρίσκεις την αλήθεια αναμεμειγμένη με το ψέμμα. Σχεδόν όλα όσα ήδη γνωρίζετε είναι μάλλον ψευδή, αφού η αλήθεια σπάνια ακούγεται. Πολύ συχνά ο μόνος τρόπος για να μάθετε είναι να είστε πολύ ειλικρινείς με τον εαυτό σας και να εξετάσετε τις πληροφορίες αναλύοντάς τις σε βάθος και αμφισβητώντας τις. Είναι η πηγή καθαρή; Αντηχεί αυτό στην καρδιά και το νου σας; Ταιριάζει με τη διαίσθηση του αληθινού σας εαυτού; Υπάρχουν τόσες πολλές ισχυρές πλανεύτρες οντότητες που παίζουν τον Θεό και μπορούν να σε παρασύρουν! Αφού λοιπόν βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, συνδυάζονται όλα τα στοιχεία της γνώσης σας καλά χωρίς να έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους; Υπάρχει κάποιο σκοτεινό μέρος που δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα που γνωρίζετε πως είναι αληθινά; Σε τελική ανάλυση όμως, η Αλήθεια δεν μπορεί να προσεγγιστεί με το νου. Είναι μια βιωματική πραγματικότητα που νιώθουμε με το αληθινό μας είναι. Το παραπάνω σκεπτικό είναι απλώς για να πάρετε μια ιδέα για το πώς θα ήταν αν το εξετάζατε με το νου σας.

Προσέξτε να μην πέσετε στην παγίδα του «πέρα από το καλό και το κακό». Το καλό και το κακό (οτιδήποτε παρεμβαίνει στην εξέλιξη της συνείδησής σας) υπάρχουν στη σχετική πραγματικότητα. Στην περίπτωσή μας, κακό είναι η καταστροφή της φύσης που εκτίθεται στα επόμενα κεφάλαια και καλό είναι η δημιουργία του πρωταρχικού οικοσυστήματος που κάνει τη Γη καλύτερη από πριν. Η ανθρώπινη φυλή έχει καταλήξει να είναι περισσότερο καταστροφική παρά εποικοδομητική και αν δεν αλλάξει πορεία, το οικοσύστημα της Γης θα καταστραφεί. Όσο για την προσωπική μας πορεία, αν δεν ταυτιστούμε κοινωνικά με τους άλλους και ακολουθήσουμε μια ανοδική προσωπική πορεία αρετής, εγκόσμιας και υπερβατικής, θα φτάσουμε στον στόχο μας, την Τελική Πραγματικότητα που είναι πέρα από το καλό και το κακό. Τότε η υπέρβαση του καλού και του κακού θα γίνει βίωμα και δεν θα βρίσκεται στη σφαίρα της νοητικής αντίληψης.

———————————————-

Όταν βλέπεις τα πάντα να υποβαθμίζονται και να καταρρέουν, αυτό είναι ένα μάθημα πως όλα είναι παροδικά εκτός από το Φωτεινό Είναι μέσα σου και αυτό σε παρακινεί να το βρεις.

Έχετε αυτή την προοπτική υπ’ όψιν σας καθώς διαβάζετε όσα ακολουθούν, για να μην εκπλαγείτε από την αποκάλυψη της δυσάρεστης και σκληρής πραγματικότητας του εκφυλισμού της φύσης. Αυτή η ενότητα έρχεται σκόπιμα μετά το δεύτερο μέρος λόγω της συγκλονιστικής της επίδρασης. Στην πραγματικότητα, αυτή η ενότητα πρέπει να προηγείται της δεύτερης Α, καθώς είναι απαραίτητο πρώτα να γνωρίζουμε τι πήγε στραβά και πώς μας επηρεάζει, προκειμένου να κατανοήσουμε γιατί είναι απαραίτητο να λάβουμε τη σωστή πορεία δράσης για να το αντιστρέψουμε.

 

Απόκλιση από το αρχικό πρότυπο

Αυτό που πήγε στραβά και εξακολουθεί να συμβαίνει οφείλεται στην άγνοια του σωστού τρόπου. Ο «σωστός τρόπος» προκύπτει αυθόρμητα όταν συνειδητοποιείς τον λόγο πίσω από όλα τα «λάθη», οπότε είσαι έτοιμος φυσικά να τα διορθώσεις, εσωτερικά κι εξωτερικά, και στην περίπτωσή μας δημιουργώντας ένα τέτοιο «οικοσύστημα».
Οι άνθρωποι, έχοντας παρεκκλίνει από το αρχικό τους πρότυπο, έχασαν την αυτογνωσία και επικεντρώθηκαν μόνο στην υλική τους ύπαρξη και σε ό,τι περιστρέφεται γύρω από αυτήν, χρησιμοποιώντας τη φύση για τις εγωιστικές τους ανάγκες χωρίς να τους νοιάζει αν την καταστρέψουν στην πορεία.

 

Στοιχεία παγκόσμιας υποβάθμισης .

Η καταστροφή του εδάφους

Μία από τις πιο καταστροφικές ενέργειες κατά της φύσης ήταν το όργωμα που οι άνθρωποι θεωρούσαν και θεωρούν απαραίτητο, καθώς εκ πρώτης όψεως βλέπουν μεγάλα αποτελέσματα αλλά μακροπρόθεσμα προκαλεί καταστροφή. Το όργωμα και, ακόμη χειρότερα, το φρεζάρισμα καταστρέφουν τη φυσική δομή του εδάφους. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το έδαφος συμπιέζεται και, επομένως, χωρίς αέρα, οι ρίζες των φυτών σαπίζουν με αναερόβια ζύμωση. Το γόνιμο έδαφος διαβρώνεται από τη βροχή λόγω της καταστροφής της φυσικής του συνοχής, και σκοτώνεται η μικροβιακή ζωή στο έδαφος (ωφέλιμα σκουλήκια κ.λπ.). Το πολύτιμο άζωτο εξατμίζεται όταν εκτίθεται λόγω της αναμόχλευσης του εδάφους και χάνεται η συνοχή που το διατηρεί. Επειδή απελευθερώνεται γρήγορα, ταΐζει τα φυτά τον πρώτο χρόνο και μετά σταδιακά, χάνεται για πάντα. Στη συνέχεια καθίσταται απαραίτητη η χρήση λιπάσματος ή κοπριάς. Με το επαναλαμβανόμενο όργωμα η ποσότητα της οργανικής ουσίας μειώνεται κάθε χρόνο μέχρι να μηδενιστεί. Η φθορά εμφανίζεται σταδιακά έως ότου μια μέρα, περίπου 30 με 60 χρόνια αργότερα, δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί ούτε μια λεπίδα χόρτου, καθώς το έδαφος θα είναι άψυχο. Αυτό οφείλεται στη συσσώρευση αλάτων από χημικά λιπάσματα, στο θάνατο μικροοργανισμών με ζιζανιοκτόνα και αγροχημικά και στην απώλεια οργανικής ύλης από το επαναλαμβανόμενο όργωμα και το φρεζάρισμα. Όλη αυτή η καταστροφή του εδάφους υποτίθεται πως είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των άρρωστων φυτών που τρώμε που κατατρώγουν την υγεία μας. Έχει παρατηρηθεί ότι το οργωμένο έδαφος διαβρώνεται 13 έως 40 φορές πιο γρήγορα από το φυσικό ρυθμό διάβρωσης (που συμβαίνει φυσικά σε γυμνό έδαφος). Ήδη το 40% της παγκόσμιας γεωργικής γης είναι σοβαρά υποβαθμισμένο και το 75% του εδάφους έχει υποβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό. Η καταστροφή είναι πλέον τόσο μεγάλη που, αν συνεχιστεί με τους σημερινούς ρυθμούς, σύντομα θα πρέπει να τρώμε μόνο έντομα και εργαστηριακές τροφές.

Η γη που έχει καλλιεργηθεί στο παρελθόν, ακόμα κι αν ήταν πριν από 100 χρόνια, δεν είναι παρθένα. Το επιφανειακό στρώμα του εδάφους είναι αυτό με την υψηλότερη συγκέντρωση οργανικής ουσίας και μικροοργανισμών που παρέχουν ζωτικά θρεπτικά συστατικά στις ρίζες των φυτών. Αυτό είναι που κατέστρεψαν οι πρόγονοί μας με το αλλεπάλληλο όργωμα. Και δεδομένου ότι, στα εύκρατα κλίματα, χρειάζονται τουλάχιστον 100 χρόνια για να σχηματιστούν τρία εκατοστά γόνιμο έδαφος αν δεν επέμβουμε, μπορείτε να φανταστείτε πόση δουλειά χρειάζεται για να βελτιωθεί γρήγορα το έδαφος, ακόμα κι αν δεν έχει καλλιεργηθεί για 100 χρόνια.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα που δείχνει τις δυσκολίες στην προσπάθεια αναστροφής της καταστροφής που συνεχίζεται μέχρι σήμερα: μια περιοχή στον Περουβιανό Αμαζόνιο, τόσο μεγάλη όσο η Ελβετία, χρηματοδοτήθηκε από πολλές χώρες για να την προστατεύσει το κράτος από την ανείπωτη καταστροφή από αγρότες, υλοτόμους και χρυσωθήρες. Όταν ο περουβιανός στρατός έφτασε για να προστατεύσει την περιοχή, τους έστησαν ενέδρα πίσω από τα δέντρα και μετά από αρκετές απώλειες, ο στρατός αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Η καταστροφή συνεχίζεται πλέον με τον ίδιο ρυθμό.

Συμπέρασμα: όσο υπάρχουν άνθρωποι στη Γη που την καταστρέφουν με ένα εκατομμύριο τρόπους, ο πλανήτης θα μπορούσε να καταλήξει σε κοσμική σκόνη σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα. Το ίδιο πιθανόν να συμβαίνει σε όλο το Σύμπαν. Άπειροι πλανήτες καταστρέφονται αλλά και άπειροι δημιουργούνται στην πορεία της τριβής των όντων με την ύλη. Η φύση είναι πεπερασμένη. Δείτε πόσες χιλιάδες είδη φυτών και ζώων έχουν ήδη εξαφανιστεί για πάντα. Γνωρίζοντας όλα αυτά, το πιο σημαντικό είναι τι κάνουμε εμείς προσωπικά, οπότε ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε.

Μετά την Εποχή των Παγετώνων, η φύση βρίσκεται σε συνεχή παρακμή. Με την πάροδο του χρόνου, τα ιχνοστοιχεία χάνονται λόγω των βροχοπτώσεων, η γονιμότητα του εδάφους σταδιακά μειώνεται και τα φυτά και τα δέντρα γίνονται κοντύτερα και πιο επιρρεπή σε ασθένειες έως ότου η γη ξαναζωντανέψει και πάλι σε μια νέα περίοδο παγετώνων. Μαζί με τη Γη ακολουθούμε κι εμείς μια καθοδική πορεία, γινόμαστε πιο υλιστές και εγωιστές, χάνοντας την επαφή με την πραγματικότητα, τη φύση και τους ανθρώπους γύρω μας. Επιπλέον, επιταχύνουμε την υποβάθμιση του οικοσυστήματος λόγω λανθασμένων γεωργικών πρακτικών και καταστροφής από πυρκαγιές, υλοτομία κ.λπ.

Η Γη θα αναβιώσει ξανά στην επόμενη Εποχή των Παγετώνων, αλλά εμείς, ως ανθρώπινο είδος, δεν αποκλείεται να εκλείψουμε.

Η ιστορία της φθίνουσας πορείας της Φύσης

Στο μακρινό παρελθόν, αμέσως μετά την εποχή των παγετώνων, η πλούσια φύση ήταν ικανή να συντηρήσει τους ανθρώπους χωρίς να χρειάζεται γεωργία, κτηνοτροφία, υλοτομία, εξόρυξη κ.λπ. Ωστόσο, από ένα σημείο και μετά όλα άλλαξαν. Οι άνθρωποι άρχισαν να ακολουθούν ασυνείδητα τις βασικές παρορμήσεις του ερπετικού τους εγκεφάλου, τα ζωώδη ένστικτά τους χωρίς να γνωρίζουν πως θα τους οδηγούσανν σε καθοδική πορεία. Έχασαν τη μνήμη της θεϊκής τους καταγωγής και του παραδείσου στον οποίο ζούσαν. Τα πράγματα χειροτέρεψαν σταδιακά. Υπήρξε βαθμιαία υποβάθμιση επί χιλιετίες σε όλες τις πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού περιβάλλοντος, καταλήγοντας στο χάος που ζούμε σήμερα.

Λόγω της παρακμής τους, έπρεπε να αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις. Από τη μια η οργή των στοιχείων της φύσης και οι επιθέσεις άγριων ζώων με τα οποία ζούσαν προηγουμένως ειρηνικά και από την άλλη το αποτέλεσμα των λαθών τους στην αντιμετώπιση του φυσικού κόσμου, τους εκφόβισε και τους ώθησε να δημιουργήσουν πόλεις για λόγους ασφαλείας και για να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους. Αυτό, με τη σειρά του επέφερε την καταστροφή της Φύσης καθώς έπρεπε κάποιοι λίγοι να εργάζονται για να ταΐσουν τους πολλούς. Έτσι ξεκίνησε η γεωργία και η κτηνοτροφία. Επίσης οι υλοτόμοι κόβοντας δέντρα για ξυλεία, εν αγνοία τους, επέλεγαν για ευκολία τα μεγαλύτερα δέντρα, τις «ψυχές» του δάσους. Επίσης, αποψίλωναν τις περιοχές στις παρυφές του δάσους αντί να κόβουν επιλεκτικά μεσαίου μεγέθους δέντρα σε όλο το δάσος. Αυτό έβλαψε το δάσος σε μεγάλη κλίμακα, όπως θα εξηγηθεί αργότερα.
Όσον αφορά την κτηνοτροφία, η εκτροφή των ζώων αρχικά γινόταν στα δάση. Το αποτέλεσμα ήταν πως τα ζώα τρώγοντας όλα τα νεαρά δέντρα, αυτά δεν υπήρχαν για να αντικαταστήσουν τα μεγάλα δέντρα όταν αυτά γερνούσαν και ξεραίνονταν. Μερικές φορές σε αυτά τα ξερά νεκρά δάση ή/και στα ξέφωτα όπου υπήρχαν πολλά μικρά ξερά κλαδιά από τα δέντρα που είχαν κοπεί, άρπαζαν φωτιά από κεραυνό. Στη συνέχεια, η πύρινη λαίλαπα ξέραινε τα παρακείμενα μη εύφλεκτα δάση και αφού ξεραινόντουσαν καιγόντουσαν. Μετά έρχονταν οι βροχές (που χωρίς δέντρα ήταν καταρρακτώδεις), και χωρίς τα δέντρα να συγκρατήσουν το γόνιμο χώμα, το παρέσυραν. Στη συνέχεια, αντί να αφήσουν άλλους να αναλάβουν τη φύτευση δέντρων, οι βοσκοί συνέχισαν να βοσκούν τα ζώα τους στις καμένες περιοχές. Έτσι ολοκλήρωναν την καταστροφή τρώγοντας τα νεαρά δέντρα που φύτρωναν, κι έτσι μόνο ανθεκτικά είδη μπορούσαν να αναπτυχθούν σαν τα πεύκα που εισβάλλουν στην περιοχή, τα οποία οι κατσίκες δεν τα προτιμούν τόσο πολύ. Με τον καιρό, το πρωταρχικό οικοσύστημα κατέληγε να γίνει λιβάδι ή πευκοδάσος. Τα πευκοδάση που θαυμάζουμε σήμερα είναι αποτέλεσμα ανυπολόγιστης καταστροφής. Στη Φύση, η ύπαρξη ενός μόνο είδους δέντρου ή φυτού δεν είναι φυσιολογική. Τεράστιες περιοχές δασών υψηλής βιοποικιλότητας έχουν εξαφανιστεί σαν αποτέλεσμα της βόσκησης των ζώων, κάτι που δεν θα είχε συμβεί αν οι άνθρωποι δεν έτρωγαν τα ζώα και τα προϊόντα τους. Οι βοσκοί κάνουν το ίδιο πράγμα σήμερα και η Δασική Υπηρεσία όχι μόνο δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό, αλλά επιτρέπει επίσης στους υλοτόμους να κόβουν μεγάλα δέντρα. Η καταστροφή των δασών μας είναι απερίγραπτη, αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν και παράνομοι υλοτόμοι. Δυστυχώς, στο Πανεπιστήμιο Δασολογίας, οι φοιτητές δεν μελετούν για τα οικοσυστήματα με τον τρόπο που παρουσιάζεται εδώ. Τα αρχαία δάση και τα αιωνόβια δέντρα είναι μερικοί από τους καλύτερους κλιματικούς μας συμμάχους. Τα δέντρα μας παρέχουν τόσα πολλά, αποθηκεύοντας άνθρακα, παρέχοντας καταφύγιο για την άγρια ζωή και προστατεύοντας μας από την κλιματική αλλαγή, για να αναφέρουμε μερικά από τα οφέλη. Αυτά τα αναντικατάστατα και απειλούμενα υπό εξαφάνιση πρωτογενή δάση εξακολουθούν να κόβονται σαν να μην υπάρχει αύριο. Η φύση βρίσκεται στο έλεος των βοσκών, των υλοτόμων και των κυνηγών και μετά έρχεται η φωτιά για να ολοκληρώσει την καταστροφή. Επιπλέον, η φωτιά σήμερα προκαλεί πολύ μεγαλύτερη ζημιά γιατί καίει μεγάλες ποσότητες σκουπιδιών που πολλοί χωρικοί πετούν στα δάση, απελευθερώνοντας επιβλαβείς αναθυμιάσεις και διοξίνες στον αέρα.

Από την εμφάνιση των πρωτογενών οικοσυστημάτων, η Γη έχει υποστεί πολλές ανακατατάξεις και αλλαγές που συνέβησαν ταυτόχρονα με την παρακμή των πολιτισμών που κατέληξαν σε καταστροφή. Ίσως η γνώση σχετικά με τον τρόπο αναγέννησης αυτών των οικοσυστημάτων έχει χαθεί λόγω φυσικών καταστροφών. Ή ίσως, επειδή οι άνθρωποι ζούσαν σε αυτά χωρίς να συνειδητοποιούν την αξία τους, δεν ήξεραν πώς να τα αποκαταστήσουν. Μετά από αυτές τις καταστροφές, οι άνθρωποι από καρποσυλλέκτες σε ένα γόνιμο οικοσύστημα κατέληξαν να γίνουν κυνηγοί, βοσκοί ή αγρότες.

 

Οι τέσσερις πιο επιβλαβείς καταστροφείς της Φύσης.

Καθώς ο πληθυσμός αυξάνεται και οι πόλεις γεμίζουν περισσότερο, οι τέσσερεις καταστροφείς της Φύσης συνεχίζουν να την καταστρέφουν ακόμη περισσότερο. Δηλαδή γεωργοί, υλοτόμοι, βοσκοί και κυνηγοί. Το αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων τους είναι συχνά δασικές πυρκαγιές.

Όσο για τους αγρότες, η άγνοια και η άμεση ανάγκη για επιβίωση τους οδήγησε να διαλύσουν κυριολεκτικά τον πράσινο μανδύα της Γης, πληρώνοντας όμως ένα υψηλό τίμημα, όπως η σταδιακή φτωχοποίηση του εδάφους μέχρι την πλήρη καταστροφή του και μια ελλειπή δίαιτα φτωχή σε θρεπτικά συστατικά. Το άροτρο κατέστρεψε τη γονιμότητα του εδάφους του πρώην δάσους και αφού το εξάντλησαν, για να ξεκινήσουν από την αρχή με παρθένα γη και να επαναλάβουν τη διαδικασία εξάντλησης, συνέχισαν την κοπή του παρακείμενου παρθένου δάσους. Για να διαρκέσει λίγο περισσότερο η γονιμότητα, άρχισαν να χρησιμοποιούν κοπριά, να εναλλάσσουν καλλιέργειες και να αφήνουν το χωράφι σε αγρανάπαυση (να μην το σπέρνουν κάθε λίγα χρόνια). Ωστόσο, αυτές οι τεχνικές απλώς επιβράδυναν την καταστροφή. Αυτές οι πρακτικές τους σήμερα εξελίχθηκαν στις καταστροφικές γεωργικές και τεχνολογικές εφαρμογές της εποχής μας (αγροχημικά, όργωμα με τρακτέρ, κ.λπ.). Όχι μόνο αντιμετωπίζουμε την καταστροφή της Φύσης, αλλά και η υγεία μας κινδυνεύει από την κατανάλωση δηλητηριασμένων τροφών. Αν αθροίσουμε όλα τα άλλα επαναλαμβανόμενα «λάθη» του τεχνολογικού μας πολιτισμού, δεν είναι περίεργο πως βιώνουμε πλήρη υποβάθμιση της φυσικής, συναισθηματικής, ψυχολογικής και πνευματικής μας κατάστασης.
Επίσης, όπως προαναφέρθηκε, το 40% της παγκόσμιας γεωργικής γης έχει υποβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό και το 75% υποβαθμίζεται σοβαρά από τη χημική γεωργία. Η καταστροφή είναι πλέον τόσο μεγάλη που, αν συνεχιστεί με τους σημερινούς ρυθμούς, σύντομα θα πρέπει να τρώμε μόνο έντομα και εργαστηριακές τροφές.

Όσον αφορά τους υλοτόμους, όπως περιγράφηκε παραπάνω, είναι η άμεση αιτία που το δάσος γίνεται πιο ξηρό, καθιστώντας το πιο επιρρεπές σε δασικές πυρκαγιές αφού λείπουν τα μεγάλα δέντρα που σκιάζουν το έδαφος και τα μικρότερα δέντρα για να μην ξεραίνονται πολύ το καλοκαίρι. Πέρα από αυτό, αρπάζουν φωτιά τα ξερά κλαδιά που αφήνουν πίσω μετά το κόψιμο των μεγάλων δέντρων.Είναι ολοφάνερο πως όταν ξεκινάει μια εστία φψτιάς ξεραίνει τα παρακείμενα δέντρα και μετά τα καίει και συνεχίζει έτσι μέχρι να καεί ολοκληρωτικά το μη εύφλεκτο δάσος. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, η άμεση αιτία πυρκαγιάς είναι οι υλοτόμοι.

Όσο για τους βοσκούς, οι ελεύθερες κατσίκες προκαλούν τόση ζημιά στο έδαφος, στα χαμηλά φυτά και στα δέντρα (που περιγράφονται παραπάνω) που, εκτός κι αν έχετε πολλά χρήματα για να χτίσετε έναν φράχτη ύψους δύο μέτρων για να προστατέψετε τη κτήμα σας από αυτά, θα μπουν και θα καταστρέψουν ό,τι έχετε φυτέψει. Ακόμα κι αν βάλετε φράχτη, οι περισσότεροι βοσκοί έχουν πάντα μαζί τους τανάλιες για να κόβουν τους φράχτες και να αφήνουν τα ζώα να μπουν μέσα.

Όσο για τους κυνηγούς, κυνηγούν απρόσεκτα σε περιοχές όπου οι άνθρωποι καλλιεργούν τροφή. Αυτό σημαίνει πως κάθε σφαίρα που εκτοξεύεται δηλητηριάζει το έδαφος με 150 θραύσματα μολύβδου που πέφτουν σε λαχανικά ή οπωροφόρα δέντρα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι μια μόνο σφαίρα (2,6 γραμμάρια) μπορεί να μολύνει, σε επικίνδυνα επίπεδα, το πόσιμο νερό μιας πόλης 200 χιλιάδων κατοίκων σε μια μέρα, φανταστείτε πόσο τοξικός γίνεται ο κήπος σας με δεκάδες από αυτές τις σφαίρες. Ο μόλυβδος είναι ένα εξαιρετικά τοξικό στοιχείο. Επιδεινώνει σοβαρά την υγεία σας και προκαλεί μη αναστρέψιμη βλάβη στα νεφρά, την καρδιά, το νευρικό σύστημα, τα αιμοφόρα αγγεία, τα οστά, τον εγκέφαλο κ.λπ.

 

Αυτό που συνέβη στον Αμαζόνιο και σε άλλα οικοσυστήματα

Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου οικοσυστήματα όπως αυτό που περιγράφεται εδώ στη Γη, δηλαδή που δεν έχουν καταστραφεί ποτέ από τον άνθρωπο ή από φυσικά αίτια σε καμία στιγμή στην ιστορία. Ακόμη και αυτά που έχουν απομείνει, τους λείπουν οπωροφόρα δέντρα με τα εξωτικά φρούτα του πολύ μακρινού παρελθόντος που συντηρούσαν τους ανθρώπους όταν η διατροφή τους ήταν πιο αιθέρια. Καθώς οι άνθρωποι εκφυλίστηκαν, έγιναν πιο υλιστές και άρχισαν να τρώνε ζώα και σιτηρά, έχασαν το ενδιαφέρον τους για αυτά τα εξαίσια δέντρα και το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν.
Αυτά που βρίσκονται σε μέρη όπως ο Αμαζόνιος, το Darién του Παναμά και σε πολλά άλλα μέρη όπου πιστεύουμε πως υπάρχουν παρθένα πρωτογενή δάση/ζούγκλες, είναι το αποτέλεσμα της φυσικής αναγέννησης δευτερογενών δασών κατά τη διάρκεια αρκετών αιώνων. Μεγάλο μέρος αυτής της νέας ανάπτυξης συνέβη όταν, μετά τον αποδεκατισμό των Ινδιάνων της Νότιας Αμερικής από τους Ευρωπαίους αποικιστές, δεν υπήρχε κανείς να καλλιεργήσει τη γη. Εκείνη την εποχή οι Ινδοί εφάρμοζαν καλύτερες τεχνικές καλλιέργειας. Τεράστιες επιφάνειες με πολλή οργανική ύλη έχουν βρεθεί χάρη στη χρήση βιοκάρβουνου. Αν δούμε τον Αμαζόνιο, το αποτέλεσμα τα τελευταία 400 χρόνια με την παθητική αποκατάσταση των δευτερογενών δασών είναι προφανές. Και πάλι, βέβαια, κυριάρχησαν μόνο τα πιο ανθεκτικά είδη, αλλά στις τροπικές περιοχές αυτά τα είδη είναι πολλά. Ωστόσο, η αρχική συγκέντρωση των εξαφανισμένων ειδών δεν μπορεί να ανακτηθεί πλήρως, ακόμα και μετά από αιώνες φυσικής αναγέννησης, λόγω της έλλειψης σπόρων.
Η κλιματική αλλαγή, η βοσκή κοπαδιών ζώων στα δάση, ο κατακερματισμός των οικοτόπων (δημιουργία περιοχών χωρίς βλάστηση στην ενδιάμεση ζώνη), η απώλεια ζώων που είναι διανομείς σπόρων και οι πυρκαγιές, όλα συμβάλλουν στην καθυστέρηση της ανάκτησης της βιοποικιλότητας. Οι βραχυπρόθεσμες φιλοδοξίες, η άστοχη δενδροφύτευση* που είναι πολύ δαπανηρή και επίπονη, η περιορισμένη χρηματοδότηση και η έλλειψη γνώσης, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, αποτελούν σοβαρά εμπόδια για την αποκατάσταση της δασικής βιοποικιλότητας και ακόμη περισσότερο λαμβάνοντας υπόψη τις καταστροφές και τις πυρκαγιές από αγρότες, εταιρείες υλοτομίας, χρυσωθήρες και εμπορικά ορυχεία.

* Η φύτευση ενός ή μόνο λίγων ειδών, ιδιαίτερα των εύφλεκτων πεύκων που καίγονται επανειλημμένα, ευνοεί επίσης την παροχή πρόσθετων κονδυλίων για επαναλαμβανόμενη φύτευση μετά την καύση. Δυστυχώς, πολλά από αυτά τα χρήματα δεν πηγαίνουν για τη φύτευση δέντρων.

Αυτά τα ατυχή γεγονότα πρέπει να πυροδοτήσουν την επιθυμία μας να αντιστρέψουμε την καταστροφή της Γης που συμβαίνει δέκα φορές πιο γρήγορα από την αναγέννησή της. Δεν υπάρχει ελπίδα ακόμη και με τη βιολογική γεωργία, η οποία επίσης καταστρέφει το έδαφος εάν χρησιμοποιεί το άροτρο και τη φρέζα. Η βιολογική γεωργία αντιπροσωπεύει μόνο το 1,5% και το υπόλοιπο 98,5% είναι η καταστροφική χημική γεωργία, επομένως απέχουμε ακόμη πολύ από την πραγματική αλλαγή. Δυστυχώς, η αναγεννητική γεωργία πρέπει να πάει σε άλλο επίπεδο για να είναι πραγματικά αναγεννητική.

 

Ο κανόνας είναι να ενεργούμε ενάντια στη φύση

Ας μην «αναγκάζουμε» τα φυτά να αναπτυχθούν για να παράγουν περισσότερο, γιατί αυτό τα καθιστά ευάλωτα σε έντομα και ασθένειες και η διατροφική ποιότητα μειώνεται, καθιστώντας  τα επιβλαβή για την υγεία.

«Ζόρισμα» είναι το όργωμα και το φρεζάρισμα που απελευθερώνει πολύ άζωτο και επομένως φτωχαίνει το έδαφος. Αν αναλυόταν όλη η ζημιά που κάνουν, θα γέμιζε μια σελίδα. Χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να επιστρέψει η Γη σε αυτό που ήταν πριν χωρίς τη βοήθειά μας. Η καταστροφή είναι ανείπωτη και αόρατη.

«Ζόρισμα» είναι το υπερβολικό πότισμα με αποτέλεσμα τα φυτά και τα φρούτα να παίρνουν βάρος και όγκο (για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα) χωρίς να είναι υγιή με επαρκή θρεπτική αξία. Πρέπει να ποτίζουμε μόνο όταν υπάρχουν σημάδια μαρασμού στα φύλλα. Για παράδειγμα, ένα δέντρο που ταΐζουμε και ποτίζουμε πάρα πολύ για να παράγει όλο και περισσότερους καρπούς θα είναι επιρρεπές σε ασθένειες και θα προσελκύει «βλαβερά» έντομα. Με ένα κύμα καύσωνα τα φύλλα του μαραίνονται, με τον άνεμο σπάνε τα κλαδιά του, μειώνεται η βιοενέργεια και τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά του καρπού του και αντί για 200 χρόνια, θα ζήσει 50. Επιπλέον, όλα τα υπόγεια ύδατα περιέχουν άλατα που, με το πολύ πότισμα, συσσωρεύονται στο έδαφος και βλάπτουν τα φυτά. Αυτά τα νερά, ειδικά αυτά από βαθιά πηγάδια, περιέχουν επίσης κάποια ορυκτά σε σε μεγάλο ποσοστό που δημιουργεί ανισορροπίες στα φυτά.

«Ζόρισμα» σημαίνει επίσης η χρήση κοπριάς, αίματος ή οστεάλευρου, τα οποία είναι αφύσικα μη ισορροπημένα λιπάσματα επειδή περιέχουν υπερβολικές ποσότητες νιτρωδών/νιτρικών αλάτων κ.λπ. και προκαλούν ασθένειες στα φυτά και στον άνθρωπο. Κανένα άγριο φυτό στη Φύση δεν αναπτύσσεται με κοπριά.
https://www.youtube.com/watch?v=Qt6hDgyIY6U

Σήμερα οι περισσότερες καλλιέργειες «ζορίζονται» με αυτούς τους τρόπους, επειδή οι αγρότες και οι μεγάλες πολυεθνικές εργάζονται με αυτήν τη μεθοδολογία σαν αυτοματοποιημένα ρομπότ, χωρίς καμία παρατήρηση, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τον αυθόρμητο και μεταβλητό παράγοντα του φυσικού. Αυτή η έλλειψη είναι που μας έχει φέρει στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα και όσο πάει χειροτερεύει.
Στη Φύση, μεγαλύτερο μέγεθος ή μεγαλύτερη ποσότητα δεν σημαίνει καλύτερο.

 

Συνέπειες συμπίεσης του εδάφους

Εκτός από όλους αυτούς τους τρόπους με τους οποίους καταστρέφεται το έδαφος, καταστροφή συμβαίνει και όταν τα ζώα βοσκής το πατούν σε λιβάδια. Αυτή η συμπίεση συμβαίνει ιδιαίτερα όταν βρέχει και το έδαφος είναι υγρό, και συμπιέζεται ακόμη περισσότερο όταν περνάει από πάνω τρακτέρ ή βαρύ όχημα, με αποτέλεσμα να χάνει την πορώδη και συνεκτική υφή του. Στη συνέχεια, με καταρρακτώδεις βροχές (οι βροχές γίνονται καταρρακτώδεις λόγω της έλλειψης των δασών μας), το έδαφος συμπιέζεται ακόμη περισσότερο και καθώς η βροχή δεν μπορεί πλέον να απορροφηθεί, αρχίζει η διάβρωση του εδάφους, ειδικά στις πλαγιές. Εκατομμύρια στρέμματα έχουν καταστραφεί με αυτόν τον τρόπο . Το περισσότερο που θα αναπτυχθεί στο υπόλοιπο υπέδαφος θα είναι μερικά ζιζάνια και μικροί θάμνοι.

Ανάλογα με το τι λείπει από το έδαφος, αναπτύσσονται διάφορα είδη ζιζανίων, αφού σκοπός τους είναι η αποκατάσταση της ισορροπίας και της γονιμότητας. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της συμπίεσης του εδάφους, η φύση έχει την τέλεια λύση για την αποκατάσταση του. Φυτρώνουν άγρια, ανθεκτικά και επεκτατικά φυτά που δυσκολεύουν τη δουλειά των αγροτών (όπως το ζιζάνιο Agropyron repens (αγριάδα) και αυτά της ίδιας οικογένειας), που καλύπτουν πολύ γρήγορα το έδαφος για να το προστατέψουν από τον ήλιο και να διασπάσουν το συμπιεσμένο χώμα εμπλουτίζοντάς το με οργανική ύλη. Μόλις εγκατασταθεί μια ποικιλία κατάλληλων φυτών που έχουμε σπείρει, η αγριάδα θα εξαφανιστεί από μόνη της. Αντ’αυτού οι αγρότες χρησιμοποιούν ζιζανιοκτόνα που σκοτώνουν τη άκρως σημαντική μικροβιακή ζωή στο έδαφος. Η γη συμπιέζεται από τις βροχές γιατί έχει χάσει τη φυσική της δομή λόγω του οργώματος με άροτρο ή φρέζα. Ο σκοπός αυτών των αγριόχορτων είναι να ανακτήσει το έδαφος τη χαμένη του δομή.
Ο τεχνητός αερισμός που γίνεται με το άροτρο και τη φρέζα χάνεται καθώς η βροχή σκληραίνει το έδαφος και στη συνέχεια, για τα επόμενα 30 με 60 χρόνια, ο τεχνητός αερισμός πρέπει να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, μέχρι την ολική καταστροφή του εδάφους, στην οποία συμβάλλουν και τα άλατα από τα χημικά λιπάσματα, τα δηλητήρια και η επεκείμενη έλλειψη οργανικής ουσίας.

Όσον αφορά τη Φύση, πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας και να μην συνεχίσουμε να τα επαναλαμβάνουμε μέχρι το τέλος όπως κάνει η πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία για αυτά που λέμε. Αν δεν μάθουμε από τα λάθη μας και αν δεν αρχίσουμε να τα διορθώνουμε, δεν θα μπορέσουμε να αναγεννήσουμε το «οικοσύστημα». Από την άποψη της τεχνολογικής προόδου, η ανθρωπότητα εξελίσσεται για να συγχωνευθεί με ένα «cyborg, το οποίο είναι το όνειρο πολλών νέων ανθρώπων της εποχής μας. Ωστόσο, από μια άλλη σκοπιά, επειδή δίνεται τόσο μεγάλη σημασία στην ύλη και την τεχνολογία, χάνονται σταδιακά όλες οι αρετές και οι ευγενείς ιδιότητες του πνεύματος.
Αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Γίνεται η ανθρωπότητα όλο και πιο ευτυχισμένη; Γίνεται η Γη πιο οικολογικά σταθερή και πιο πράσινη; Αναβιώνει από την καταστροφή των προγόνων μας; Δεν υποφέρουν δισεκατομμύρια ζώα από τα μαχαίρια των ανθρώπων; Υπάρχει ειρήνη; Η απάντηση είναι όχι. Οι άνθρωποι πιστεύουν πως η ευτυχία εξαρτάται από υλικά πράγματα και πως ο σκοπός της Γης είναι να υπηρετεί τους ανθρώπους και δεν έχει σημασία αν καταστραφεί αρκεί να μας δώσει αυτό που χρειαζόμαστε τώρα, σαν να μην υπάρχουν τα παιδιά μας. Για την μελλοντική γενιά η τεχνολογία έχει ήδη εφεύρει τα μελλοντικά μας τρόφιμα που καλλιεργούνται στα εργαστήρια, οπότε ποιος νοιάζεται;

 

Πώς χάθηκαν τα οπωροφόρα δέντρα από τα οικοσυστήματα του παρελθόντος

Τα «ενδημικά» είδη στα σημερινά δήθεν παρθένα δάση είναι τα ανθεκτικά είδη που επέζησαν από προηγούμενες καταστροφές. Μερικά από τα εξαφανισμένα είδη είναι οι ευαίσθητοι άγριοι καρποί που υπήρχαν άφθονοι στο παρελθόν. Χάθηκαν λόγω της ανθρώπινης εγκατάλειψης, των δασικών πυρκαγιών και της βοσκής των ζώων και λόγω της αδυναμίας τους να ανταγωνιστούν τα ανθεκτικά είδη.

Τα ενδημικά δέντρα με τους πιο εκλεκτούς καρπούς (γλυκούς και ελαιώδεις) των καταπράσινων οικοσυστημάτων ήταν εκείνα που υποστήριζαν τους ανθρώπους στο παρελθόν. Οι άνθρωποι είχαν επίγνωση της Αιθέριας Φύσης τους και επιβίωναν με φρούτα, ζώντας ημιαιθερικά, θα λέγαμε. Κάποια στιγμή έχασαν αυτή τη συνείδηση, έγιναν πιο υλιστές και ως αποτέλεσμα χρειάστηκαν πιο ουσιαστική τροφή. Αυτό τους έκανε να στραφούν προς την κατανάλωση κρέατος και την καλλιέργεια δημητριακών και στην πορεία καταστρέφοντας  τα ενδημικά δέντρα, τα ευαίσθητα οπωροφόρα δεν μπορούσαν πλέον να υπάρχουν. Τα φρούτα των οπωροφόρων δέντρων που καλλιεργούνται σήμερα, δεν περέχουν τα θρεπτικά συστατικά για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε μόνο με αυτά. Μόνο σε τροπικές χώρες με γόνιμα εδάφη, χωρίς αγροχημικά, και με περισσότερες από 120 ποικιλίες φρούτων, είναι δυνατό να ζήσει κανείς μόνο με αυτά και να σφύζει από υγεία.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα για το πώς εξαφανίστηκαν τα ευαίσθητα άγρια οπωροφόρα δέντρα. Στην πλατεία του χωριού Παλαιοί Πόροι στον Όλυμπο, υπήρχε ένα πολύ σπάνιο και τεράστιο άγριο δέντρο με νόστιμους καρπούς. Το έκοψαν γιατί οι καρποί του, που δεν έτρωγε κανείς, λέρωναν την πλατεία του χωριού! Σε μια άλλη περίπτωση, ένας χωρικός ήταν πολύ περήφανος που σκότωσε ένα κοπάδι πολύ σπάνιων πουλιών που ζούσαν σε μια χαράδρα. Αυτή είναι η νοοτροπία των ανθρώπων που ζουν στην επαρχία. Δυστυχώς, αυτός είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση.

Η ανθρωπότητα με τη νοοτροπία που έχει τώρα, εκτός κι αν συμβεί κάτι που θα ανατρέψει τα πάντα, πιθανότατα θα καταστρέψει τη Γη και θα τη μετατρέψει σε κοσμική σκόνη, αν γινόταν πυρηνικό ολοκαύτωμα. Σε κάθε περίπτωση, το υλικό σύμπαν είναι παροδικό, οπότε δεν υπάρχει λόγος να λυπόμαστε γι’ αυτό. Το πιο σημαντικό είναι να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε αυτή τη στιγμή.

 

Γιατί η φύση βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία.

Οι άνθρωποι, έχοντας παρεκκλίνει από το Αρχικό τους Πρότυπο, ενεργούν ασυνείδητα καταστροφικά, βλάπτοντας τη Φύση, ενώ πιστεύουν πως αυτό που κάνουν είναι ο σωστός τρόπος, πως έτσι πρέπει να γίνουν τα πράγματα. Η ζημιά δεν είναι μόνο άμεση, είναι και έμμεση.
Για παράδειγμα, σε μια χώρα (όπως η Μέση Ανατολή) που έχει πολλούς άνδρες που κάνουν σεξ με κυρίαρχο, βάναυσο και διεστραμμένο τρόπο, θα υπάρξει υπερβολική ζέστη και ξηρασία. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπινης επίδρασης στη φύση είναι το εξής: Η Αιθιοπία, πριν από πολλά χρόνια, ήταν σαν ένας παράδεισος με τέλειο κλίμα, επαρκείς βροχοπτώσεις και πολύ πλούσια βλάστηση με μεγάλη ποικιλία από οπωροφόρα δέντρα και βρώσιμα φυτά. Κάποιοι ληστές σκότωσαν μερικούς ερημίτες που ζούσαν σε σπηλιές σε ένα βουνό. Διατηρούσαν την ισορροπία με τις προσευχές τους. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε μια ξηρασία που κράτησε 10 χρόνια. Τα πάντα στέρεψαν και η Αιθιοπία έγινε η πιο άπορη χώρα στον κόσμο.

 

Αποτρέποντας τα φυτά μας να επηρεαστούν από ζιζάνια και έντομα

Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσει κανείς με παρθένα εδάφη των οποίων η βιοενέργεια δεν έχει διαταραχθεί ποτέ. Τα δέντρα και οι θάμνοι δεν πρέπει να έχουν αφαιρεθεί καθώς αυτό από μόνο του υποβαθμίζει το έδαφος. Σε μια πολύ υποβαθμισμένη γη, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα άμεσο που μπορεί να γίνει.

Όταν διαταράσσουμε την ισορροπία της φύσης, διεγείρουμε την αντίδραση επιβίωσής της, με αποτέλεσμα μια ατελείωτη μάχη όπου με μεγάλη προσπάθεια καταφέρνουμε να επικρατήσουμε με το ζόρι, αλλά το τίμημα είναι η κατανάλωση δηλητηριασμένων ή ελλειμματικών σε θρεπτικά συστατικά τροφών. Αν λοιπόν ξεκινήσουμε τη μάχη με τη φύση οργώνοντας τη γη, μετά από μερικές δεκάδες χρόνια εντατικής χημικής καλλιέργειας (ή μερικά ακόμα για βιολογική αν χρησιμοποιηθεί το άροτρο), η φύση θα νικηθεί και δεν θα φυτρώνει ούτε ένα ζιζάνιο, αλλά θα ηττηθούμε κι εμείς επίσης αφού ούτε τα δικά μας φυτά θα αναπτύσσονται. Αυτό δεν είναι εικασίες, έχει ήδη συμβεί σε δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα για το πώς λειτουργεί ο φυσικός κόσμος: όταν οι κυνηγοί σκοτώνουν μεγάλο αριθμό ζώων του ίδιου είδους, αυτά μπαίνουν σε λειτουργία επιβίωσης και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται με ξέφρενο ρυθμό..
Με τον ίδιο τρόπο, όταν η βιοενέργεια του εδάφους διαταράσσεται από το άροτρο και τη φρέζα, τα ζιζάνια γίνονται ολοένα και πιο δυνατά, και καθώς έχουμε αλλοιώσει και υποβαθμίσει το έδαφος και χρησιμοποιούμε σπόρους από αδύναμα φυτά, τα οποία, από γενιά σε γενιά, έχουν υπερ-προστατευτεί, υπερ – ποτιστεί και υπερ-λιπανθεί (ακόμα και τα βιολογικά), οπότε τι περιμένετε; Αυτοί οι κακής ποιότητας σπόροι είναι αυτοί που έχουν οι παγκόσμιες τράπεζες σπόρων. Μετά το όργωμα, χρησιμοποιούμε ζιζανιοκτόνα για την εξάλειψη των ζιζανίων, πιστεύοντας πως αυτά κλέβουν τη γονιμότητα και το νερό από τη γη. Κατά συνέπεια, τα ζιζάνια, όπως και τα ζώα, πολλαπλασιάζονται υπερβολικά λόγω της βίας μας ενάντια στη φύση. Από την άλλη, εάν η Ειρήνη και η Αρμονία αντικατοπτρίζονται στη φύση, δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα. Αυτό είναι καθημερινή διαπίστωση γι αυτούς που έχουν μέσα τους Ειρήνη και Αρμονία.

Η λύση είναι, αρχικά, με την πρώτη φυτεία λαχανικών και ευπαθών φυτών, να εφαρμόσουμε κάποιες έξυπνες τεχνικές, μέχρι τα φυτά και τα δέντρα της τρίτης γενιάς (ή και παραπάνω, όταν επιστρέψουν στην προγονική τους μορφή), να προσαρμοστούν με τα υπόλοιπα και να γίνουν ενδημικά. Τότε θα βγάλουν καρπούς κλπ εξαιρετικής ποιότητας και τα ζιζάνια δεν θα τους ενοχλούν πια. Θα αναπτύσσονται όλα μαζί αρμονικά.
Μόλις φυτέψουμε μια ποικιλία φυτών (αυτά που γίνονται ανθεκτικά, τα της τρίτης γενιάς) ανάμεσα σε άγρια φυτά και αρχίσουν να αναπτύσσονται, τα ζιζάνια δεν θα μας δημιουργήσουν προβλήματα και σταδιακά θα μειωθούν, ειδικά αν δημιουργήσουμε έναν τάπητα από ποικιλία από επιλεγμένα φυτά που εμπλουτίζουν το έδαφος όπως το τριφύλλι. Η λύση είναι να μην χρησιμοποιήσουμε ζιζανιοκτόνα, τα οποία σκοτώνουν τη σημαντική μικροβιακή ζωή στο έδαφος και καταστρέφουν την εντερική μας χλωρίδα.
Εάν αλλάξουμε τη στάση μας και τα δικά μας Στοιχεία είναι ισορροπημένα, αυτό θα αντικατοπτριστεί στη Φύση. Τα ζιζάνια θα είναι εκεί για να υποστηρίξουν και όχι να νικήσουν τα φυτά μας.

 

Οφέλη από επίθεση εντόμων

Στη Φύση, όταν οι σπόροι από άγρια φυτά πέφτουν σε φτωχό έδαφος, ή εάν τα φυτά αρρωσταίνουν λόγω ακατάλληλων καλλιεργητικών πρακτικών, τα επιβλαβή έντομα καταφτάνουν για να τα εξαφανίσουν. Στην ουσία όμως αυτά είναι πολύ ωφέλιμα γιατί δουλειά τους είναι να εξαλείψουν από τη Φύση ό,τι για κάποιο λόγο δεν είναι δυνατό φυτό, για να εξασφαλίσουν πως οι απόγονοί του θα είναι ανθεκτικοί και υγιείς. Δείτε: “Γιατί τα έντομα δεν επιτίθενται και δεν μπορούν να επιτεθούν στα υγιή φυτά”
https://www.youtube.com/watch?v=bnNOvA3diDU

Μια άλλη λειτουργία των φυλλοφάγων εντόμων είναι να τρώνε φύλλα που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νερό (αυτά που δεν μπορούν να συρρικνωθούν), όπως αυτά που φυτρώνουν την άνοιξη με τις βροχές, που είναι και μεγαλύτερα σε μέγεθος  λόγω της μερικής έλλειψης του ηλιακού φωτός. Αυτό που συμβαίνει είναι πως τρώγοντας αυτά τα φύλλα διεγείρεται η ανάπτυξη μικρότερων φύλλων με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νερό και έτσι τα φυτά θα αντέξουν στις ξηρές συνθήκες του καλοκαιριού και θα μπορούν να απορροφούν την ατμοσφαιρική υγρασία. Έντομα όπως η ακρίδα είναι απαραίτητα για αυτό.

Επιπλέον, αν ποτίζουμε ή λιπαίνουμε υπερβολικά τα φυτά μας (ακόμα και με κοπριά), τα φύλλα θα μεγαλώσουν αλλά δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν στον δυνατό ήλιο του καλοκαιριού και θα κατσαρώσουν. Νομίζουμε πως αυτό είναι σημάδι έλλειψης νερού και κατά λάθος ποτίζουμε ακόμα περισσότερο. Και όταν τα έντομα έρχονται να μας κάνουν τη χάρη «κλαδεύοντας» αυτά τα φύλλα, τα ψεκάζουμε με δηλητήριο για να τα σκοτώσουμε.

 

Η φύση δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά όπως οι άνθρωποι

Η σχέση μεταξύ του φυτικού και του ζωικού βασιλείου ακολουθεί ορισμένους νόμους. Για παράδειγμα, όταν ένα ζώο προσπαθεί να φάει πάρα πολλά φύλλα από ένα δέντρο, το δέντρο απελευθερώνει μια πικρή ουσία για να αποθαρρύνει το ζώο να φάει πολύ. Ομοίως, το δέντρο στέλνει μηνύματα μέσω του μυκηλιακού δικτύου για να προειδοποιήσει άλλα κοντινά δέντρα για την εισβολή και αυτά τα δέντρα θα απελευθερώσουν επίσης την ίδια δυσάρεστη ουσία.

Τα ζιζάνια, τα δέντρα και τα άγρια φυτά είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένα στο περιβάλλον τους. Από την άλλη, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ώστε να μην ενοχλούν τα βρώσιμα φυτά μας, που στην αρχή είναι ευαίσθητα.
Αν θέλουμε τα φυτά μας να επιβιώσουν στον άγριο φυσικό κόσμο, αντί να δημιουργήσουμε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον όπου δεν υπάρχει τέτοια φύση, μπορούμε σταδιακά να τακάνουμε να εγκλιματιστούν. Εγκλιματισμός σημαίνει σταδιακή εισαγωγή τους  για παράδειγμα, δίνοντάς τους λιγότερο νερό και λιγότερο λίπασμα και αφήνοντας τα ζιζάνια να αναπτυχθούν δίπλα τους, ενώ αρχικά όταν είναι μικρά, αφαιρούμε κάποια από τριγύρω τους. Με τον καιρό, από γενιά σε γενιά, θα γίνουν πιο ανθεκτικά και προσαρμοσμένα. Ως εκ τούτου, θα γίνουν αποδεκτά από την άγρια οικογένεια, θα επανασποριστούν όπως κάνουν όλα τα άγρια φυτά και θα χρειάζονται λιγότερο πότισμα αφού μαθαίνουν να απορροφούν την υγρασία από τον αέρα.

Ένα παράδειγμα του φαινομενικού ανταγωνισμού μεταξύ αναρριχώμενου και δέντρου είναι το ακόλουθο. Το αναρριχώμενο σκαρφαλώνει στο δέντρο και φαίνεται να το στραγγαλίζει και να το πνίγει, κάτι που θα θεωρούσαμε επίθεση στο δέντρο. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πως όταν το αναρριχώμενο φτάσει στα χαμηλότερα κλαδιά, αυτά μόλις γεράσουν, βαραίνουν, σπάζουν και πέφτουν στο έδαφος. Αυτό προσθέτει πλούσια οργανική ουσία στο έδαφος, αυξάνοντας την υγεία του δέντρου. Όταν το δέντρο γεράσει και τελικά υποκύψει από το βάρος του αναρριχώμενου, προσθέτει επιπλέον οργανική ουσία στο έδαφος. Χωρίς το αναρριχώμενο, θα μπορούσε ακόμα να στέκεται ξερό χωρίς να πέφτει. Η γρήγορη προσθήκη οργανικής ουσίας, θα επιτρέψει στους σπόρους αυτού του δέντρου ή άλλων ειδών να παράγουν πιο δυνατά και πιο ανθεκτικά δέντρα λόγω της βελτίωσης της ποιότητας του εδάφους. Η ομορφιά αυτού είναι πως το δέντρο και το αναρριχώμενο δεν λειτουργούν σαν ξεχωριστά άτομα αλλά σαν τμήματα ενός ολοκληρωμένου συστήματος, στο οποίο η φαινομενική θυσία της ζωής του δέντρου είναι μακροπρόθεσμα, για τη μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και υγεία του οικοσυστήματος.  
Ένα άλλο όφελος αυτής της συμβίωσης είναι πως τα φύλλα του αναρριχώμενου σκιάζουν το έδαφος και έτσι η υγρασία του δεν εξατμίζεται από τον ήλιο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι πιστεύουν πως τα αναρριχώμενα πρέπει να αφαιρούνται γιατί είναι επιβλαβή για τα δέντρα. Το μόνο που θα ήταν ακόμα καλύτερο να κάνουμε θα ήταν να τα αντικαταστήσουμε με οπωροφόρα αναρριχώμενα όπως η κληματαριά.

Η νοημοσύνη της φύσης δρα μαγικά με τρόπους που δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Για παράδειγμα, τα κλαδιά και οι ρίζες των άγριων δέντρων απλώνονται ομοιόμορφα χωρίς να μπλέκονται μεταξύ τους. Το ίδιο ισχύει και για τις ρίζες πολλών διαφορετικών ειδών που αναπτύσσονται δίπλα-δίπλα. Υπάρχει πάντα αρκετός χώρος για όλα, αφήνοντας αρκετό χώμα γύρω τους. Ακόμα κι αν οι ρίζες μπερδευτούν, είναι κοντά αλλά δεν ακουμπούν η μία την άλλη και δεν «κλέβουν» ουσίες η μία από την άλλη. Μάλλον, βοηθούν το ένα το άλλο, αρκεί να αποτελούν μέρος ενός αρμονικού οικοσυστήματος μεγάλης βιοποικιλότητας. Έτσι, όταν τα φυτά μας προσαρμοστούν στο φυσικό περιβάλλον, θα γίνουν ευπρόσδεκτα στο δίκτυο των άγριων φυτών και ζώων και θα τους δοθεί ο χώρος που χρειάζονται για να αναπτυχθούν.

 

Η διαφορά μεταξύ αυτής και άλλων μεθόδων

Η διαφορά μεταξύ αυτής και άλλων μεθόδων καλλιέργειας είναι ότι άλλες μέθοδοι ακολουθούν προκατασκευασμένες ιδέες για το πώς πρέπει να γίνει η καλλιέργεια. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η σύγχρονη γεωργία (98,5% του συνόλου της γεωργίας), η οποία βασίζεται στην επιστήμη που έχει βγάλει λανθασμένα συμπεράσματα. Αν και αυτό έχει ήδη αποδειχθεί ψευδές, οι μεγάλες εταιρείες πρέπει να αποκομίζουν κέρδη πουλώντας τα τοξικά χημικά τους. Η μέθοδός τους έχει αποτύχει και η απόδειξη είναι η ολική καταστροφή της γης μετά από 30 με 60 χρόνια εντατικής καλλιέργειας.

Ό,τι κι αν κάνετε, η πρώτη ερώτηση που πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας είναι: θα βελτιώσει αυτό το έδαφος και θα κάνει τη φύση πιο εύφορη από πριν; Αν ναι, προχωρήστε, αλλά σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις δεν είναι έτσι, ακόμα κι αν πρόκειται για βιολογική γεωργία. Ακόμη και η πνευματική γεωργία, αν δεν συνδυάζεται με το «φυσικό ένστικτο», είναι ένας αδαής τύπος μαγείας που δεν λαμβάνει υπόψη το πώς λειτουργεί η φύση. Για παράδειγμα, εάν λόγω κακών καλλιεργητικών πρακτικών υπάρχει επίθεση εντόμων, που σκοπό έχουν να εξαφανίσουν από τη φύση ό,τι είναι ανθυγιεινό και λόγω των προσευχών σας φύγουν, θα καταφέρετε να έχετε μια μέτρια σοδειά που προκαλεί ασθένειες στους ανθρώπους.

Ένα άλλο παράδειγμα πλάνης είναι πως υπάρχει μια παγκόσμια πεποίθηση ότι η κοπριά είναι καλή για τις καλλιέργειες. Ωστόσο, κάθε φυτό που καλλιεργείται με κοπριά μεγαλώνει πολύ λόγω του υπερβολικού αζώτου αλλά είναι επιρρεπές σε επιθέσεις εντόμων και ασθένειες, παράγοντας μεγάλα φρούτα και λαχανικά που στερούνται τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Επιπλέον, η περίσσεια νιτρικών αλάτων (από κοπριά) προκαλούν φλεγμονές και ασθένειες στον οργανισμό. Γιατί να μην ακολουθήσετε τον δρόμο της Φύσης; Έχετε δει ποτέ άγριο δέντρο που χρειάζεται κοπριά για να αναπτυχθεί;

Η λύση σε όλα αυτά είναι να συντονιστείτε με τη Φύση και να ενεργήσετε σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους για να αυξήσετε τη γονιμότητά της. Η Γη είναι πεπερασμένη και όλα τα γεγονότα δείχνουν ότι οι άνθρωποι την καταστρέφουν πολύ γρήγορα. Ακόμα κι αν το γήινο οικοσύστημα καταλήξει να καταστραφεί ολοσχερώς, χρειάζεται μόνο μια Εποχή των Παγετώνων μερικών δεκάδων χιλιάδων ετών για να αναγεννηθεί η Γη.

Μην λυπάστε όταν ένα εύφλεκτο πευκοδάσος πιάνει φωτιά. Μπορείτε να συμβάλετε στην αναγέννησή του σπέρνοντας πρώτα σπόρους/σβώλους ανθεκτικών ειδών (εκτός από πεύκα) που παρέχουν οργανική ύλη και εμπλουτίζουν το έδαφος, σπέρνοντας αργότερα πιο ευαίσθητα είδη. Τέλος πάντων, ένα πευκοδάσος δεν είναι φυσικό. Είναι το αποτέλεσμα της καταστροφής της φύσης πριν από εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια. Το έδαφος έχει φτωχύνει τόσο πολύ που το μόνο που μπορεί να αναπτυχθεί είναι τα πεύκα.

Στη διαδικασία της μίμησης της Φύσης, δεν φυτεύουμε μόνο ένα είδος. Δεν φυτεύουμε μόνο ένα είδος (μονοκαλλιέργεια) ή μόνο λίγες ποικιλίες μαζί, ούτε φυτά σε ομάδες όπως η φύτευση μόνο λαχανικών. Τα λαχανικά πρέπει να έχουν αρκετό ήλιο αλλά να έχουν και άλλα φυτά γύρω τους (θάμνους και δέντρα) για να προστατεύονται πλήρως. Τα φυτά που είναι όλα ανακατεμένα έχουν καλύτερη υγεία και ανθεκτικότητα, ζουν περισσότερο και έχουν πολλές περισσότερες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Αν φοβόμαστε να τα φυτέψουμε όλα μαζί, θα πρέπει τουλάχιστον να εφαρμόσουμε την πολυκαλλιέργεια σε κάποιο βαθμό, για παράδειγμα, να κάνουμε ό,τι έκαναν οι Ινδιάνοι της Αμερικής στο παρελθόν, να φυτέψουμε καλαμπόκι με φασόλια που σκαρφαλώνουν στο καλαμπόκι και κολοκύθες που καλύπτουν το έδαφος και ελ΄ργχουν τα ζιζάνια.

Όταν τα άγρια οπωροφόρα δέντρα και όλα τα άγρια φυτά συνδυάζονται αρμονικά με τα συμβατικά, επιτυγχάνεται μια μεγάλη ισορροπία και δεν υπάρχει ο ανταγωνισμός που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Υπάρχουν και άλλα πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, αν υπήρχαν δέντρα με ενδημικούς καρπούς, που είναι η προτιμώμενη φυσική τροφή των πουλιών, δεν θα έτρωγαν τους καρπούς μας και τότε δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε δηλητήρια, παγίδες και κόλπα για να εμποδίσουμε τα πουλιά να τους φάνε.

Τα άγρια δέντρα αναπτύσσονται χωρίς άρδευση, κοπριά, ζωικά προϊόντα (οστεάλευρα και αίμα), χημικά λιπάσματα ή ψεκασμούς. Τα συμβατικά μπορούν να αναπτυχθούν με τον ίδιο τρόπο και όταν τα ανακατεύουμε με τα άγρια αναπτύσσονται αρκετά καλά χωρίς να χρειάζονται επιπλέον φροντίδα, λόγω της αρμονίας και της επικοινωνίας με τα άγρια μέσα από τις ρίζες τους και τις πτητικές ουσίες που περνούν από το ένα δέντρο στο αλλο.

 

Η υπεροχή του σε σχέση με άλλες μεθόδους

Η γονιμότητα του εδάφους σε ένα τέτοιο οικοσύστημα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, σε αντίθεση με άλλες μεθόδους, ακόμα και με τη βιολογική, αν χρησιμοποιηθεί άροτρο και φρέζα. Το έδαφος υποβαθμίζεται υπό οποιαδήποτε διαταραχή, ακόμη και όταν η γη αφήνεται σε αγρανάπαυση (δεν φυτεύεται κάθε λίγα χρόνια). Ακόμη και οι ίδιοι οι βιοκαλλιεργητές συμπεραίνουν ότι υποβαθμίζεται μετά από δεκαετίες οργώματος και φρεζαρίσματος, ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιούνται άλλες βιολογικές μέθοδοι.
Οι μόνες μέθοδοι που πλησιάζουν στην αναγέννηση της Φύσης που δεν διαταράσσουν το έδαφος είναι οι νέες, λιγότερο γνωστές μορφές αγροοικολογίας, από τις οποίες υπάρχουν τρεις: αναγεννητική αγροδασοκομία, μια μέθοδος που συνδυάζει δέντρα με φυτά (και μερικές φορές κατοικίδια ζώα), η αναγεννητική γεωργία, η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η Γαιοθεραπεία, που εξηγείται στον ακόλουθο σύνδεσμο:
https://cologie.wordpress.com/

Αυτές μιμούνται λίγο περισσότερο τις φυσικές διεργασίες και είναι μια καλή κατεύθυνση για τον μέσο αγρότη, αλλά αυτό που παρουσιάζεται εδώ είναι αρκετά διαφορετικό. Αυτές εστιάζουν στους ανθρώπους και εμείς εστιάζουμε στη Φύση. Για αυτές, η μονοκαλλιέργεια με δύο ή τρία είδη δέντρων είναι μια χαρά, μόνο λίγη βιοποικιλότητα που εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα των αγροτών που θα ήταν πολύ δύσκολο να ακολουθήσουν το σύστημά μας. Παραβλέπουν ιδιαίτερα το «φυσικό ένστικτο» που είναι υψίστης σημασίας στο σύστημά μας. Ακολουθούν τυφλά οδηγίες που δεν λειτουργούν το ίδιο παντού και δημιουργούν χάος.
Όλες οι καινοτόμες μέθοδοι που προάγουν τις μονοκαλλιέργειες, μια μόνο καλλιέργεια λαχανικών ή δημητριακών κ.λπ., ή σε γλάστρες ή η υδροπονία, δεν λαμβάνουν υπόψη τις γεωμαγνητικές επιρροές, τη βιοενέργεια που υπάρχει σε όλη τη χλωρίδα και άλλους παράγοντες που είναι ιδιαίτερα παρόντες σε ένα «Οικοσύστημα» όπως αυτό που περιγράφεται εδώ. Αυτός ο ενεργειακός παράγοντας είναι πολύ απαραίτητος για την υγεία μας αλλά και για την υγεία των φυτών.

Όλες οι ανθρωπογενείς λύσεις δεν λειτουργούν πραγματικά και δεν μπορούν να λειτουργήσουν βιώσιμα μακροπρόθεσμα. Έχουμε δει εξωφρενικές μεθόδους, για τις οποίες όσοι τις επινόησαν είναι επιδέξιοι στο να παρουσιάζουν το ψεύτικο ως αληθινό, και το χειρότερο από όλα είναι ότι το μεγάλο τους εγώ δεν τους επιτρέπει να το παραδεχτούν όταν αποδεικνύεται το αντίθετο. Η ανθρώπινη λογική έχει περιορισμένη όραση και δεν μπορεί να δει τα πράγματα από μια ευρύτερη προοπτική που αντιλαμβάνεται όλους τους παράγοντες ταυτόχρονα, ορατούς και αόρατους. Η συμβατική επιστήμη (καθώς η κβαντική επιστήμη δεν έχει ακόμη καθιερωθεί) είναι ελλιπής και δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει την πολυπλοκότητα της Φύσης. Μπορούν να επιδείξουν πως όλα λειτουργούν καλά με τον τρόπο τους, αλλά φυσικά ποτέ δεν δείχνουν τι θα συμβεί στο μέλλον, μετά από δεκαετίες, όταν προκύψουν αντίξοες συνθήκες. Εκμεταλλεύονται το γεγονός πως οι αλλαγές στη Φύση είναι πολύ αργές και δεν φαίνονται αμέσως. Εάν χρησιμοποιηθεί η συμβατική επιστημονική γνώση για τη δημιουργία αυτού του πρωταρχικού οικοσυστήματος, κάπου θα αποτύχει, θα έχει βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, δεν θα είναι αρκετά ανθεκτικό, θα είναι μόνο ευχάριστο στο μάτι κ.λπ. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν λαμβάνει υπόψη πολλούς ουσιαστικούς παράγοντες που είναι αόρατοι στον περιορισμένο ανθρώπινο νου. Τα μυστικά της Φύσης δεν μπορούν ούτε τώρα ούτε θα αποκρυπτογραφηθούν ποτέ από το νου μας. Όσο ο φρέσκος χυμός από ζαχαροκάλαμο διαφέρει από τη λευκή ζάχαρη, η φυσική αναγέννηση διαφέρει από τις ανθρώπινες εφευρέσεις.

Με απλά λόγια, όσο περισσότερο ενεργούμε με κίνητρο καθιερωμένες κατευθυντήριες γραμμές και μονόπλευρη νοητική γνώση, τόσο λιγότερο επιτυχημένοι θα είμαστε στη δημιουργία ενός αυτοσυντηρούμενου οικοσυστήματος με μεγάλη βιοποικιλότητα. Αυτή είναι μια πραγματική λύση για την κλιματική κρίση που αντιμετωπίζουμε.

 

Η υπεροχή της φυσικής μικτής φύτευσης

Η βιολογική κηπουρική εφαρμόζει τη συντροφική φύτευση (αυτό πηγαίνει δίπλα σε εκείνο και όχι δίπλα στο άλλο), την αμειψισπορά (διαδοχή φυτών που απορροφούν πολλά θρεπτικά συστατικά από το έδαφος με καλλιέργειες που τα αναπληρώνουν), το μείγμα κοντών φυτών με ψηλά και άλλα κόλπα που απαιτούν εκτεταμένες γνώσεις.

Η μέθοδος αναγέννησης  με τη σπορά με τη μέθοδο σβώλων μεγάλης ποικιλίας σπόρων, επιτρέπει στη Φύση να αποφασίσει τι θα αναπτυχθεί και πού. Εάν η στοιχειακή ενέργεια δεν λείπει, και ενισχύεται από την ελεύθερη κατάστασή μας που αντανακλάται στη φύση, το αποτέλεσμα θα είναι ένα πολύ αρμονικό οικοσύστημα όπου τα φυτά θα αναπτύσσονται και θα συνεργάζονται αντί να ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά είναι αλήθεια. Αν στον ψυχισμό μας υπάρχει επιθυμία-προσκόλληση, επιθετικότητα, ανταγωνιστικότητα κ.λπ., ακόμα κι αν έχουμε όλες τις καλές προθέσεις στον κόσμο, τα φυτά θα ανταποκριθούν σύμφωνα με αυτά που έχουμε κρύψει και δεν συνειδητοποιούμε ότι τα έχουμε. Τα ζιζάνια θα εισβάλουν και θα κυριαρχήσουν, τα έντομα θα επιτεθούν κ.λπ. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους εκφράζουμε την επιθυμία-προσκόλληση μας στη φύση είναι να κάνουμε περισσότερα από όσα χρειάζεται αφού δεν μάθαμε ποτέ να την εμπιστευόμαστε. Ποτίζουμε πάρα πολύ, λιπαίνουμε πάρα πολύ, ψεκάζουμε πάρα πολύ με δηλητήρια, με τον ίδιο τρόπο που τρώμε πολύ, μιλάμε πολύ κλπ. Και αφού όλοι το ίδιο κάνουν, δεν έχουμε ιδέα ότι κάτι δεν πάει καλά. Ακριβώς όπως όλοι τρώνε τα λάθος πράγματα που τους αρρωσταίνουν, κανείς δεν συνειδητοποιεί ότι η αρρώστια είναι αποτέλεσμα παραβάσεων όπως η λαιμαργία και η ανθυγιεινή διατροφή.

Επιστρέφοντας στο θέμα μας, η φύτευση με τη μέθοδο σπόρων/σβώλων μεγάλης ποικιλίας φυτών/λαχανικών διαφορετικών υψών, ρυθμών ανάπτυξης και βάθους ριζών, βαρέων τροφοδοτών (που τραβούν από το έδαφος πολλές ουσίες) και καλλιέργειες που βελτιώνουν το έδαφος, θα αναπτυχθούν καλά μαζί σε αρμονία με τη σοφία της Φύσης, την οποία η ανθρώπινη γνώση δεν μπορεί να φτάσει. Το καθήκον μας είναι απλώς να εμπλουτίσουμε το έδαφος και να φυτέψουμε μια μεγάλη ποικιλία φυτών.

 

Το μειονέκτημα των θερμοκηπίων με στερεά στέγη

Υπάρχουν περίπου 30 εκατομμύρια στρέμματα θερμοκηπίων με στερεά στέγη παγκοσμίως. Όλα παράγουν άρρωστα φυτά. Η βιοενέργεια των φυτών υπονομεύεται, η φωτοσύνθεση επηρεάζεται και τα φυτά δεν έχουν τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία που θα έπρεπε, επειδή τα διαφανή πλαστικά και το γυαλί εμποδίζουν το πλήρες φάσμα του ηλιακού φωτός να φτάσει σε αυτά. Αυτό είναι πολύ σοβαρό, ειδικά όταν πρόκειται για σημαντικά συμπληρώματα όπως η σπιρουλίνα, η οποία είναι σχεδόν καθαρή χλωροφύλλη. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα εταιρείες όπου η σπιρουλίνα και άλλες υπερτροφές καλλιεργούνται σε εξωτερικούς χώρους. Αποδεκτό είναι μόνο ένα θερμοκήπιο με κινητή στέγη που ανοίγει κατά τη διάρκεια της ημέρας για να επιτρέπει στα φυτά να δέχονται άμεσο ηλιακό φως.

Φυσικά, η έρευνα λέει ότι τα φυτά δεν χρειάζονται όλο το φάσμα για να αναπτυχθούν καλά. Το λένε γιατί δεν εμπιστεύονται τις σούπερ τεχνολογικές εφευρέσεις που μετρούν τη βιοενέργεια των φυτών που εμφανίζουν μια μικρή ποσότητα (από αυτήν) λόγω της μόνιμης επικάλυψης από γυαλί ή πλαστικό. Ψάξτε στο διαδίκτυο για όλα τα οφέλη που αναφέρουν οι εταιρείες που πουλάνε θερμοκήπια με ανασυρόμενη στέγη (retractable roof greenhouse).

 

Σχετικά με τα Ζώα

Τα άγρια ζώα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Φύσης αφού η χλωρίδα και η πανίδα αλληλοσυμπληρώνονται . Παίζουν ζωτικό ρόλο στην άψογη λειτουργία του οικοσυστήματος.

Πώς αντιμετωπίζουμε τα ζώα

Όταν κάποιος αφυπνίζεται στην Ουσία του/της, αναγνωρίζει την υπεροχή της ανθρώπινης φύσης που ξεπερνά σε μεγάλο βαθμό τη ζωική φύση. Η συμπόνια για όλα τα έμβια όντα είναι αμερόληπτη. Είναι μια στάση ισοψυχίας, που δεν δίνει σημασία σε κάποια παραμελώντας κάποια άλλα. Γιατί λοιπόν να έχουμε κατοικίδια;
Η σχέση των ανθρώπων με τα ζώα είναι προσκολλητική αγάπη για τα κατοικίδια ζώα, φόβος για κάποια άλλα όπως τα φίδια και αδιαφορία/κρυμμένη αντιπάθεια για τα φτωχά ζώα που σκοτώνονται για να ταΐσουν αυτούς και τα κατοικίδιά τους. Το να απολαμβάνουν τη σάρκα τους, που είναι δηλαδή μια ζωή που πρέπει να θυσιαστεί για να τους δώσει ζωή, ισοδυναμεί με ένα είδος αντιπάθειας απέναντι στο ζώο.

Μειονεκτήματα της κατοχής κατοικίδιων ζώων

Ζώντας μια αφύσικη ζωή σε μια πόλη, αδυνατώντας να βρει κανείς μια πραγματική λύση στη δυστυχία του, αναζητά «δεκανίκια», μια διέξοδο για να μπορέσει να καταπιεί την τρομερή μοναξιά και την έλλειψη αγάπης που βιώνει από τους άλλους ανθρώπους. Η συντροφιά των κατοικίδιων είναι ένας από τους τρόπους που παρέχει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας και άνεσης, τροφοδοτώντας τις εγωιστικές συναισθηματικές ανάγκες ιδιαίτερα των γυναικών. Καθώς οι άνθρωποι βυθίζονται περισσότερο στον τεχνολογικό κόσμο, σύντομα θα αισθάνονται ασφάλεια και άνεση από την ιδιοκτησία ενός ρομπότ.

Ζώντας στο πρωταρχικό οικοσύστημα, αν είχαμε σαρκοφάγα κατοικίδια, θα κυνηγούσαν και θα έδιωχναν τα άγρια ζώα που μας πλησιάζουν αφού δεν αισθάνονται κίνδυνο, συν οτι πρέπει να θανατωθούν άλλα ζώα για να τα ταΐσουμε. Επίσης για να μην πολλαπλασιαστούν θα έπρεπε να τα ευνουχίσουμε, κάτι που είναι άκρως κτηνώδες. Τα φέρνει τρομερή ορμονική ανισορροπία, σαν τους ευνούχους στα χαρέμια που παίρνουν βάρος χωρίς έλεγχο, και δεν γίνεται με τη συγκατάθεσή τους.
Επιπλέον, ο κόσμος λανθασμένα θεωρεί πως είναι πρωτεύον έξοδο να πληρώνει τους κτηνίατρους όταν αρρωσταίνουν και τα υπόλοιπα έξοδα για αυτά, ενώ θεωρούν δευτερεύουσα δαπάνη (που δεν την κάνουν κιόλας) να δώσουν σε φτωχούς και άστεγους. Αυτό δείχνει πόσο απάνθρωπο και εγωιστικό είναι να έχεις ζώα. Αν οι άνθρωποι ήταν πραγματικά ειλικρινείς με τον εαυτό τους, θα έβλεπαν πως η προσκόλληση/ιδιοκτησία τους σε ανθρώπους, ζώα και πράγματα, τα υπάρχοντά τους, η ταύτισή τους μαζί τους και η άσκηση ελέγχου, ενισχύουν το απατηλό εγώ τους.
Είναι τόσο κρίμα που οι άνθρωποι ζουν όλη τους τη ζωή σε μια ε-αυτοδημιούργητη αυταπάτη που διαιωνίζει την προσκόλλησή τους στο απατηλό εγώ τους, κάτι που αναπόφευκτα τους οδηγεί σε μελλοντικά δεινά, ειδικά μετά το θάνατο.

Μειονεκτήματα της κατοχής οικόσιτων ζώων.

Επιπλέον, δεδομένου ότι στοχεύουμε να επιτύχουμε μια εξαιρετική ισορροπία μεταξύ ανθρώπων, φυτών και άγριων ζώων, τα «καταστροφικά» οικόσιτα ζώα (ειδικά οι κατσίκες) δεν είναι συμβατά με το «οικοσύστημά» μας. Αν τις έχουμε για γάλα (και άλλα γαλακτοπαραγωγικά ζώα), θα αναγκαστούμε να τα σκοτώσουμε, γιατί διαφορετικά θα πολλαπλασιαστούν πέρα από την ικανότητα υποστήριξης του πρωτογενούς μας δάσους, γεμίζοντας όλο τον χώρο με πολλά γέρικα ζώα και πολλά αρσενικά που είναι άχρηστα. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν τα σκοτώσουμε, η εκτροφή ζώων για κρέας, γαλακτοκομικά και αυγά απαιτεί τέσσερις φορές περισσότερο χώρο από τον χώρο που χρειάζονται οι φυτοφάγοι. Και αν ακολουθηθούν οι τεχνικές μας εξοικονόμησης χώρου, δέκα φορές περισσότερο χώρο. Επιπλέον, τα ζώα που βόσκουν υποβαθμίζουν το έδαφος γιατί χρειάζονται λιβάδια και όχι δέντρα.

Δεν είναι συμβατά με την οικολογία του πλανήτη.

Αντιγράφηκε από ιστότοπο: Το ήμισυ της κατοικήσιμης γης στον κόσμο χρησιμοποιείται για τη γεωργία, ενώ το μεγαλύτερο μέρος χρησιμοποιείται για την εκτροφή ζώων για γαλακτοκομικά προϊόντα και κρέας. Η έρευνα δείχνει pvw εάν όλοι στρεφόντουσαν σε μια φυτική διατροφή, θα μείωναμε τη χρήση γης για τη γεωργία παγκοσμίως κατά 75%. Η χρήση γης των ζώων είναι τόσο μεγάλη, επειδή χρειάζεται περίπου 100 φορές περισσότερη γη για να παραχθεί μια χιλιοθερμίδα βοείου κρέατος ή αρνιού σε σύγκριση με φυτικές εναλλακτικές..
Αν όλοι είχαμε οικολογική νοοτροπία και επιβιώναμε με μια φυτική διατροφή χωρίς να μολύνουμε ή να σπαταλάμε τους πόρους της Γης, όπως κάνει η σημερινή οικολογικά ασυνείδητη ανθρωπότητα, θα μπορούσε η Γη να υποστηρίξει έναν πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό, δεκάδες δισεκατομμύρια ανθρώπων με οικολογική συνείδηση. Αντίθετα, λόγω του τρόπου που διαχειριζόμαστε τη ζωή μας, θα καταστρέψουμε τον πλανήτη μας και θα καταλήξουμε να προσαρμοστούμε σε μια δίαιτα με εργαστηριακά τρόφιμα και έντομα.

Η κατανάλωση ζωικών προϊόντων είναι εθισμός

Στην πραγματικότητα, ο λόγος που μας αρέσει τόσο πολύ να τρώμε ζωικά προϊόντα είναι πως είμαστε εθισμένοι στα οπιοειδή. Το κρέας περιέχει αλβουμίνη, αιμοσφαιρίνη και γ-σφαιρίνη, χημικές ουσίες που ενεργοποιούν τους υποδοχείς οπιοειδών του σώματος και τα γαλακτοκομικά προϊόντα περιέχουν το οπιοειδές που δημιουργείται από την πέψη της πρωτεΐνης του (καζεΐνη) που ονομάζεται καζομορφίνη. Επίσης, ο εθισμός μας στα δημητριακά οφείλεται στο ότι η γλουτένη έχει ένα οπιοειδές που ονομάζεται γλουτεομορφίνη.
Όλα αυτά είναι οπιοειδή που προέρχονται από τρόφιμα και ενεργοποιούν τους ίδιους υποδοχείς οπιοειδών στον εγκέφαλο που ανταποκρίνονται στα συνταγογραφούμενα παυσίπονα και την ηρωίνη. Διαβάστε σχετικά, υπάρχουν εκατοντάδες άρθρα που το αποδεικνύουν. Επειδή μιλάμε για εθισμούς, ελέγξτε πόσο εθιστικά είναι το αλκοόλ, η καφεΐνη και η ζάχαρη, καθώς και τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα που πυροδοτούν την απελευθέρωση ντοπαμίνης στο σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου σε επίπεδα συγκρίσιμα με τη νικοτίνη και το αλκοόλ. Το πρόβλημα με τους παραπάνω εθισμούς είναι πως έχουν σοβαρές παρενέργειες.

Συνέπειες της κατανάλωσης κρέατος

Τώρα δεν ζούμε σε μια εποχή παγετώνων όπου πρέπει να επιβιώσουμε τρώγοντας ζώα. Τώρα, σε έναν κόσμο αφθονίας, το να τα σκοτώνουμε και να τρώμε το κρέας τους διεγείρει τα ζωώδη ένστικτά μας και γινόμαστε πιο σαρκικοί. Τι να πούμε για το ανθυγιεινό κρέας από τα ζώα στα οποία χορηγούνται αντιβιοτικά, εμβόλια, ορμόνες, μεταλλαγμένες ζωοτροφές και για τον ευνουχισμό όλων των χοίρων (όταν είναι μωρά) που προκαλεί ορμονική ανισορροπία με αποτέλεσμα να έχουμε θηλυκούς άνδρες και αρρενωπές γυναίκες. Επιπλέον, όσοι τρώνε κρέας και άνθρωποι που έχουν κατοικίδια επιτρέπουν ασυνείδητα τα κατώτερα αστρικά στοιχεία των ζώων να «κολλήσουν» στα αιθερικά τους σώματά με αποτέλεσμα να δεσμεύονται στον κατώτερο αστρικό κόσμο. Μία από τις σοβαρές συνέπειες αυτού είναι πως δεν μπορούν να έχουν μια αρμονική αλληλεπίδραση με τη Φύση που απαιτεί υπέρβαση από τον αστρικό πεδίο.Με όλα αυτά, καταλήγει κανείς σε ένα μόνο συμπέρασμα που περιγράφεται παρακάτω:

Εσφαλμένη πεποίθηση πως τα ζώα δεν αισθάνονται πόνο όταν πεθαίνουν.

Σαν να φαίνεται πως πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ψυχή.

Η ψυχή δεν είναι συναισθηματισμός που ανήκει στο αστρικό επίπεδο. Οι άνθρωποι, για παράδειγμα, θεωρούν πως τα ζώα δεν υποφέρουν όταν θανατώνονται, αφού χρησιμοποιούνται ανώδυνες μέθοδοι στα σφαγεία, επομένως είναι εντάξει να τα σκοτώσεις. Πρέπει να είναι κανείς πολύ αναίσθητος για να μην μπορεί να αισθανθεί τον τρομερό πανικό και τον άπειρο πόνο των ζώων όταν έρχονται αντιμέτωπα με το φρικτό «σοκ» του πρόωρου χωρισμού από το σώμα τους που δεν έχει καμία σχέση με τον σωματικό πόνο. Μπορεί να πάρουν μια ιδέα αυτού του πανικού και του σοκ στο νεκροκρέβατό τους, αλλά τότε είναι πολύ αργά.

Οφέλη από την ακρεοφαγία.

Εάν συνδεθούμε με το ενεργειακό μας σώμα, μπορούμε να απολαύσουμε τέλεια υγεία χωρίς να τρώμε ζώα και τα προϊόντα τους και χωρίς να χρειαζόμαστε συμπληρώματα . Το μόνο που δεν περιλαμβάνει μια φυτική διατροφή είναι η ενέργεια του δολοφονημένου ζώου που θυσίασε τη ζωή του για εμάς. Αλλά αυτή η έλλειψη αντικαθίσταται από κάτι πολύ ανώτερο.
Ο συντονισμός μας με τις αιθέριες δυνάμεις της Φύσης βελτιώνεται λόγω της αποχής μας από την κατανάλωση ζώων και των προϊόντων τους, κάτι που με τη σειρά του ενισχύει την έμφυτη ικανότητά μας να μεταστοιχειώνουμε βιολογικά θρεπτικά συστατικά και ιχνοστοιχεία (από τον φυτικό κόσμο) σε ό,τι χρειάζεται το σώμα μας. Με αυτόν τον τρόπο, η λεπτή αιθέρια μας ενέργεια εμπλουτίζεται αόρατα.

Εδώ θα βρείτε ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο : Γιατί είναι λάθος να τρώμε κρέας;
https://terrapapers.com/giati-ine-lathos-na-trome-kreas/?fbclid=IwAR1xccxbX9–SbnyM6J6pY4tsHwGQ7XBI30cCVVs4X1dh08uJ-WD_DjHEgQ

 

Επίλογος

Μέσα από την αφύπνιση του εσωτερικού μας δυναμικού
πορευόμαστε προς την πρωταρχική Φύση όλων των πτυχών της ζωής μας
και αναπτύσσουμε μια «αιθερική σχέση» με τη λεπτοφυή ενέργεια της Φύσης,
αντιστρέφοντας έτσι την καθοδική της πορεία.
Το μυστικό πίσω από την επιτυχία βρίσκεται στην «ελευθερία» που είναι η έμφυτη κατάστασή μας,
απαλλαγμένη από οποιαδήποτε επιρροή που μας εμποδίζει να λειτουργούμε φυσικά.
Έτσι, όλα ακολουθούν τη φυσική τους πορεία και η Φύση επιστρέφει στην αρχική της κατάσταση.
Είθε η ανθρωπότητα να μπορέσει να αναστρέψει την αυτοκαταστροφική της πορεία
και να απελευθερωθεί από όλα τα δεσμά της.

 

Η μόνη πραγματική μέθοδος για την αληθινή αναγέννηση της Γης είναι αυτή που προτείνουμε. Μην νομίζετε ότι την έχουμε εφεύρει. Μιλάμε απλώς για λογαριασμό του Πνεύματος της Φύσης που θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του και την ανθρωπότητα. Έχουμε ακόμα ελπίδα και γνωρίζουμε πως εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι με παρόμοιες ανησυχίες και είναι θέμα χρόνου να γίνει το Εγχείρημα πραγματικότητα.

 

Στοιχεία επικοινωνίας:

Email: jdiamantes8@gmail.com

Τηλέφωνο / Viber / WhatsApp: +306982156490 (Γιάννης)